Ένα ψέμα που το έλεγαν Αλήθεια

Μετά από εβδομαδιαίο ταξίδι στη Νέα Υόρκη, "υποψιασμένος", μετά από όλα όσα έχουν συμβεί στον κόσμο, από την τελευταία μου επίσκεψη εκεί, δεν έχω παρά να καταθέσω μια απλή παρατήρηση: ταξί με πιστωτική κάρτα, τηλέφωνο με πιστωτική κάρτα, πρόστιμο τροχαίας με πιστωτική κάρτα (!)...

Ένας πιστωτικός κόσμος που δεν είναι να απορείς πως έφτασε ως εδώ και από την άλλη, ένα μουσείο τραπεζικής τέχνης και ιστορίας. Η πόλη καυχιέται για τον JP Morgan και τον Rockefeller, ο ένας έχει μια πλατεία όπου δεσπόζει το Rockefeller Center (και όπου για να αγοράσεις "εισιτήριο" για να δεις τα "εκθέματα" και την άποψη της πόλης από τον υψηλότερο όροφο, ΔΕΝ δέχονται μετρητά αλλά μόνο πιστωτικές καρτες) - ο άλλος ένα "μουσείο" όπου προβάλλονται οι "φιλανθρωπίες" και τα έργα του. Και βέβαια ο πλούτος και η δύναμη τους. Ειδικά ο JP Morgan έχει συλλέξει ανεκτίμητους θησαυρούς της παγκόσμιας τέχνης.

Σε ένα πρόσφατο άρθρο του, για την ομώνυμη τράπεζα που ελέγχει το 85% της αγοράς παραγώγων παγκόσμια, o Jim Willie, εκδότης ενός από τα πιο ενδιαφέροντα newsletters, του Hat Trick, περιγράφει την δράση του "τέρατος" όπως την χαρακτηρίζει, της JP Morgan. Tο άρθρο αυτό όποιος ενδιαφέρεται ας το διαβάσει εδώ. Προειδοποιώ, όμως, ότι θέλει αρκετή δόση ευθυκρισίας για να μπορέσει κάποιος να ακολουθήσει τον αρθρογράφο. Όποιος έχει συνηθίσει να διαβάζει τους... Χαμαιλέοντες του ελληνικού και παγκόσμιου τύπου, ας μην κάνει τον κόπο.

Αυτοί οι άνθρωποι, οι ειδησεογράφοι και ειδησεολόγοι, αυτοί που πρέπει να αξιολογούν και να μεταφέρουν την είδηση στους πληροφοριοδέκτες, εμάς, έχουν χάσει "frames", όπως συνηθίζουν να λένε οι μοντέρ. Έχουν χάσει ή ξεχάσει ή παραχαράξει κάποια πολύ σπουδαία κομμάτια της πρόσφατης ιστορίας. Θα αναφερθώ σε 2 από αυτά εν συντομία, για να καταλήξω στο προκείμενο.

Tο πρώτο αφορά το περίφημο money supply στο οποίο τόσες φορές έχουμε αναφερθεί από εδώ. Τον μέγιστο παραλογισμό, το κράτος να εκχωρεί σε ιδιώτες (τραπεζίτες) την εξουσία του, να τυπώνει και να κυκλοφορεί το χρήμα, από τους οποίους μετά δανείζεται με τόκο και σε αντάλλαγμα τους δίνει ομόλογα ή έντοκα γραμμάτια.

Το κράτος, θεωρείται πιστοληπτικά αξιόπιστο γιατί από πίσω του υπάρχουν οι φορολογούμενοι.

Είναι προφανές, ότι όσο δημοκρατική ή δημοκρατικοφανής και να είναι η κοινωνία της Δύσης, στην συγκεκριμένη περίπτωση, ΔΕΝ υπάρχει, απλά, άλλη εξήγηση από αυτή: οι οικονομικά ισχυροί (οι ισχυρότεροι) έχουν την μέγιστη εξουσία, στον κόσμο αυτό. Την παροχή του χρήματος. Το κράτος είναι διακοσμητικό. Πρέπει ο καθένας να καταλάβει και να αντιληφθεί πλήρως αυτό το πολύ απλό γεγονός. Είναι ό,τι πιο σημαντικό συμβαίνει γύρω μας, σε επίπεδο εξουσίας. Είναι το κλειδί που ξεκλειδώνει τα πάντα. Από το πόσο δουλεύουμε, πόσο φορολογούμαστε, γιατί υπάρχουν κοινωνικές ανισότητες, διαφθορά, διαπλοκή.

Στις 17/10 στο φόρουμ του tradenews, σε ένα σχόλιο που είχα κάνει, ανέφερα τα εξής:

"Το σύστημα της Federal Reserve δεν έχει λόγο ύπαρξης. Τον ρόλο της μπορεί να τον έχει το κράτος. Ένας Αμερικανός Πρόεδρος, κάποτε, ετοιμάστηκε να αγνοήσει αυτό το σύστημα σκεπτόμενος το απλό: "γιατί να δανείζομαι ως κράτος χρήματα με τόκο και να μην τα τυπώνω εγώ ως κράτος, άτοκα; γιατί να μην καθορίζω το Money Flow;".

Προχώρησε και παραπέρα. ΠΡΑΓΜΑΤΙ τύπωσε κρατικό χρήμα και ετοιμάστηκε να το θέσει σε κυκλοφορία. Ioύνιο μήνα υπέγραψε ένα Διάταγμα, το με αριθμό 11110. Αυτό του επέτρεπε να τυπώνει και να κυκλοφορεί ως κράτος χρήματα. Τύπωσε μάλιστα, όπως λένε και περί τα $4,292,893,825 (ακριβώς). Πέντε μήνες αργότερα, το Νοέμβριο, δολοφονήθηκε. Ήταν το 1963 και ο Πρόεδρος λεγόταν John Kennedy. Το Διάταγμα του ποτέ δεν εφαρμόστηκε (αν και ισχύει ακόμα και σήμερα) και τα χρήματα που είχαν τυπωθεί καταστράφηκαν. Έκτοτε το Έλλειμα και το Χρέος των ΗΠΑ εκτινάχθηκαν. "

http://www.john-f-kennedy.net/executiveorder11110.htm

Ένα άλλο διάταγμα, είναι το 12631 επί Reagan. Με αυτό δημιουργήθηκε η περιβόητη ομάδα Working Group on Financial Markets - "Ομάδα Εργασίας επί των Χρηματαγορών".

Αυτή η "ομάδα", της οποίας η δράση, οι αρμοδιότητες, οι σκοποί, η στελέχωση τυλίχτηκαν σε δύο (2) σελίδες χαρτί, η οποία τάχαμου θα ελέγχει την κυκλοφορία στις αγορές και η οποία ιδρύθηκε με αφορμή το μίνι-κραχ του 1987, είναι ουσιαστικά ένα Διοικητήριο, με κεφάλαια απευθείας από την Κεντρική κυβέρνηση, τα οποία φυσικά πουθενά δεν φαίνονται, ούτε ελέγχονται, ούτε και κάποιος γνωρίζει πως και ποιοι τα διαχειρίζονται, με τα οποία "ρυθμίζονται"- σύμφωνα με άδηλα συμφέροντα (ποιων;) - οι αγορές. Την επιτροπή, απαρτίζουν, ο Πρόεδρος της Αμερικάνικης Κεφαλαιαγοράς, ο Πρόεδρος της FED, o Πρόεδρος της Επιτροπής Παραγώγων και φυσικά, εσχάτως, το στέλεχος της Goldman Sachs για 32 χρόνια (από το 1974) Henry Paulson, ως προϊστάμενος της ομάδας. O υπουργός Οικονομικών δηλαδή (για 2 χρόνια). Αυτός που ο συντηρητικός American Spectator είχε κατηγορήσει νωρίς (το 2006) ότι μετατρέπει το υπουργείο οικονομικών σε Goldman Sachs South. 32 χρόνια είναι αυτά, νερό δεν γίνεται το αίμα...

Η ομάδα ονομάζεται κατά τας γραφάς, "plunge protection team" ή PPT το οποίο μεθερμηνευόμενον είναι "ομάδα προστασίας από την κατάρρευση".

Αυτή η ομάδα, τέκνο της Αμερικάνικης διοίκησης και προϊόν των μεγαλύτερων Αμερικάνικων τραπεζών, με οικονομική δύναμη που ξεπερνάει κράτη ολόκληρα, κεφάλαια απροσδιόριστα, ανεξέλεγκτη, επεμβαίνει κατά το δοκούν στις αγορές. Πως προκύπτει ότι επεμβαίνει;

α. Στις 17/9/2001. μια εβδομάδα μετά τα γεγονότα της 11/9 ο αντ' αυτού του Προέδρου Κλίντον, Τζορτζ Στεφανόπουλος (τον οποίο οι αφελείς συνέλληνες θεωρούσαν "δικό μας" όπως και τον Δουκάκη παλιότερα), δηλώνει στην πρωινή εκπομπή του ABC "Good Morning America" :

"...ίσως το πιο σημαντικό που υπάρχει (είναι ότι) η Fed δημιούργησε το 1989 αυτό που ονομάζεται "Plunge Protection Team", η οποία είναι, η Federal Reserve, μεγάλες τράπεζες, αντιπρόσωποι του χρηματιστηρίου της Νέας Υόρκης και άλλων χρηματιστηρίων και οι οποίοι συναντώνται ανεπισήμως έως τώρα έχοντας συνάψει μια ανεπίσημη συμφωνία με τις μεγαλύτερες τράπεζες, να αρχίζουν να αγοράζουν μετοχές εάν εμφανιστεί κάποιο πρόβλημα"

"Στο παρελθόν είχαν δράσει πιο επίσημα. Δεν ξέρω αν θυμάστε, το 1998, υπήρξε μια κρίση ονομαζόμενη "Long Term Capital crisis". Ήταν (το LTC) ένας μεγάλος trader νομισμάτων και υπήρξε μια παγκόσμια νομισματική κρίση. Τότε όλοι, υπό την εποπτεία της Fed, όλες οι τράπεζες, συνενώθηκαν όταν άρχισε αυτό (το LTC) να καταρρέει και στήριξαν τις αγορές συναλλάγματος.Και έχουν (αντίστοιχα) σχέδια, αν τα χρηματιστήρια αρχίζουν να πέφτουν"

β. Προ Greenspan, o Πρόεδρος της FED Robert Heller,είχε ο ίδιος προτείνει την δημιουργία μιας ομάδας που θα αγόραζε μετοχές σε αντίστοιχες περιπτώσεις.

γ. Δύο άρθρα, στην washington post και τη new york post σε ανύποπτο χρόνο περιγράφουν ΑΚΡΙΒΩΣ την λειτουργία της "ομάδας".

δ. Μόλις πρόσφατα, η ομάδα έβγαλε και ανακοινωθέν. Ήταν στις 6/10/2008...

Πρόσφατα επίσης, ένας τρελός συνωμότης (όπως άλλωστε χαρακτηρίζονται όσοι λένε ή ψάχνουν την αλήθεια τη σήμερον ημέρα), εμφανίστηκε στο cnbc και είπε πως "ξέρετε, τα ράλι των τελευταίων λεπτών στις 24/10 και τις 10/10 στον S&P δεν εξηγούνται - ή μάλλον εξηγούνται, επρόκειτο για Buying της PPT (κάποιοι τα λένε και PPT Rallies)."

Αξίζει να δείτε το βίντεο για το πως όλοι του την πέφτουν, τον διακόπτουν, τον γελοιοποιούν και τον ειρωνεύονται ("δημοσιογράφοι", έτσι;). Μάλιστα η συμπαρουσιάστρια της εκπομπής σπεύδει να μας πει ότι "η εκπομπή δεν τα υιοθετεί αυτά" ενώ ο παρουσιαστής ότι "στείλε μου ένα mail με στοιχεία, το έχω ακουστά αυτά, αλλά δε νομίζω...". Είναι λέει "θεωρίες συνωμοσίας του internet". O δε εκπρόσωπος της Bank of America στο πάνελ λέει ότι είναι "ηλιθιότητα" (silly). Μετά πίνει λίγο νεράκι από ένα μπουκάλι να ηρεμήσει...

Πιστεύει κανείς ότι θα ξαναβγεί ποτέ αυτός ο άνθρωπος στον αέρα;

Για αυτά τα Rallies όμως έχουν και άλλοι "απορίες", στο Bloomberg.

Και για την ύπαρξη και την αδιαφάνεια της ομάδας ρώτησε σε προεκλογικό debate τον McCain ο Ron Paul, άλλος ένας τρελός και συνωμότης.

Θαυμάστε διαύγεια και εντιμότητα στην απάντηση του πολιτικού ανδρός. Αξίζει. Ήταν ο ένας από τους 2 υποψήφιους προέδρους του κόσμου.



Εν πάση περιπτώσει η PPT δυστυχώς υπάρχει και εάν θέλετε να εντρυφήσετε περισσότερο διαβάστε την ακόλουθη μελέτη 41 σελίδων. Ό,τι πιο εμπεριστατωμένο...

TheVisibleHand.pdf

Παρεμπιπτόντως: Με τι ασχολείται ο Τζωρτζ Στεφανόπουλος σήμερα; Είναι παρουσιαστής εκπομπής στο ABC...

Φαντάζομαι κάποιοι από εσάς να σκέφτονται: Είναι δυνατόν να συμβαίνουν αυτά τα ανήκουστα; Τα αδιανόητα; Τα οδυνηρά; Στις ΗΠΑ; Το λίκνο της δημοκρατίας;

Αγαπητοί φίλοι, αν η σκέψη σας ταξιδεύει καλοπροαίρετα κάπου εκεί ή κάπως έτσι δεν σας κακίζω. Διότι όπως πολλοί δεν θα ξέρατε τα όσα είπε ο Pinter στην βράβευση του με το βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας ή δεν θα τα είχατε ακούσει, (9/11 το βίντεο στον Επίκουρο) άλλοι τόσοι δεν θα γνωρίζετε ότι το 2007, βραβεύτηκε με το βραβείο Πούλιτζερ, ο δημοσιογράφος Charlie Savage, για σχετική αρθρογραφία του όπου αποκάλυπτε ότι:

ο Πρόεδρος Bush έχει παραβιάσει - παρερμηνεύσει - παρακάμψει, όχι 1, όχι 2 αλλά 75ο νόμους που έχει ψηφίσει το Κογκρέσο εκδίδοντας τα λεγόμενα signing statements, δηλαδή σα να λέμε "ερμηνευτικές εγκυκλίους" με εντελώς αντίθετο πολλές φορές περιεχόμενο από το ψηφισθέν νομοθέτημα...!

Αν αυτό δεν είναι δικτατορία, τότε ποιο είναι;

Ή μάλλον όχι: είναι κάτι πολύ χειρότερο. Είναι έλεγχος, αυταρχισμός, παρεμβατισμός, κατάχρηση εξουσίας και πολλά αλλά χαρακτηριστικά απολυταρχικών καθεστώτων στην ιστορία, αλλά με μία σατανική διαφορά: Το κοινό, οι πολίτες, οι λαοί, οι κοινωνίες - όπως θέλετε πείτε τα, πιστεύουν το ΕΝΤΕΛΩΣ αντίθετο.

Ότι τάχα ζουν δημοκρατικά, ελεύθερα, με σεβασμό και αξιοπρέπεια στα θεμελιώδη δικαιώματα τους.

Αυτή είναι η εποχή μας. Η εποχή των κοιμώμενων αγελάδων και των λύκων που ντύθηκαν αρνάκια.

Ο αξιόλογος *τρελός - συνωμότης μην ξεχνιόμαστε* Michael Bolser του Le Metropole Cafe" το 'πε καλά για τον Dow Jonew.

"Ο DOW είναι μια πεθαμένη μπανανία, μια δικτατορία σε πλήρη στρατιωτική ένδυση, η οποία έχει τοποθετηθεί στο παράθυρο του κάστρου, κουνώντας με έναν μηχανικό μοχλό το χέρι του πτώματος, το οποίο χαιρετάει το πλήθος στην Wall Street"

Ο Bolster, παλεύει χρόνια ο κακομοίρης να ενημερώσει για την χειραγώγηση στην αγορά του χρυσού, όπου είχαμε αναφερθεί παλιότερα. Μια αγορά που θυμίζω, είναι σε Bear Market αν και ο χρυσός παραδοσιακά είναι hedge μέταλλο και εν γένει αξία, αξία προστασίας πάει να πει (και εν τέλει αξία πραγματική, όχι χάρτινη) και αφετέρου - αν πιστέψουμε στο ότι η χείρα του Adam Smith που ρυθμίζει τις αγορές με βάση την προσφορά και την ζήτηση υπάρχει (γελάστε, δεν είναι κακό) τότε - ας ξέρουμε ότι η παγκόσμια παραγωγή χρυσού είναι μικρότερη από την παγκόσμια ζήτηση ή στην καλύτερη περίπτωση ίση, εδώ και πολλά χρόνια.

Πάω όμως και στο προκείμενο για να κλείσω τη σημερινή παράθεση.

Tο τελευταίο BusinessWeek μας ενημερώνει ότι οι subprime-λύκοι είναι πίσω.

Στο κύριο άρθρο, ο συντάκτης αναλυτικά αναφέρει το νέο μεγάλο κόλπο:
Αφού πλέον δεν μπορούμε να δανείζουμε όπου - όπου, η κυβέρνηση παρέχει την δυνατότητα δανεισμού σε "χαμηλής πιστωτικής διαβάθμισης" νοικοκυριά, παρέχοντας η ίδια εγγύηση για τα δάνεια που λαμβάνουν. Ω του θαύματος, από 1 στα 25 το 2007, τα δάνεια αυτά πλέον αποτελούν το 1 στα 4 νέα δάνεια. Οι διαδικασίες είναι αδιαφανείς και ο οργανισμός μέσω του οποίου παρέχονται οι εγγυήσεις (ο Federal Housing Administration) είναι σε αδυναμία λόγω έλλειψης μέσων και προσωπικού να ελέγξει τα δάνεια αυτά. Αποτέλεσμα να γίνεται ό,τι και πριν. Δάνεια αέρα με εγγύηση τίνος; Το Δημοσίου άρα των φορολογουμένων.
Έχουμε φτάσει στο σημείο εγώ να εγγυώμαι το δάνειο του δίπλα για να ζήσει μια τράπεζα και τα κερδοσκοπικά πιράνχας που έχουν το θράσος να κάνουν και κριτική ή πολιτική (βλ. πχ τους Αράπογλου και τους Βγενό της δικιάς μας χώρας).

Αλλά το ζουμί είναι αλλού. Ο συντάκτης μας αναφέρει το εξής ωραίο παραμυθάκι. Η Goldman Sachs αγοράζει με τα λεφτά του Bailout ένα πακέτο "τοξικών δανείων" από την Equity One αντί $0.63/1. Δηλαδή στο 63% της αξίας τους. Στη συνέχεια μετατρέπει τα δάνεια αυτά σε δάνεια εγγύησης υπό την FHA (πώς τα μετατρέπει; lol που λέγαμε στα chats κάποτε). Άρα η τράπεζα έχει εγγυημένο το σύνολο της αξίας των δανείων, το 100%.

Αυτόματα η τράπεζα έχει ένα 40% σχεδόν κέρδος. Με τα λεφτά των φορολογούμενων έκανε την "μπάζα". Με τις διασυνδέσεις της την "μετατροπή". Και με τα λεφτά των φορολογούμενων (ως εγγύηση πλέον) τσέπωσε τα "κέρδη". Αυτές είναι δουλειές φίλοι μου. Αυτό είναι κράτος. Όχι σαν κάτι άλλα, σαν την Ελλάδα, που δεν αφήνουν ένα σαν τον Ανδρέα να αγοράσει 2-3 τράπεζες, να τον δούμε αύριο και στην Βουλή, να ασκεί κοινωνική πολιτική. Και με υπουργό τύπου έναν σαν τον Μαυρίδη, φυσικά.

Και με πολίτες - χαχόλους - κλακαδόρους σαν κι εμένα, εσένα, όλους. Να χειροκροτούμε σαν αγελάδες τους λύκους της αρεσκείας μας ο καθένας. Και να αισθανόμαστε ΣΠΟΥΔΑΙΟΙ.

Προσωπικά, η υπερηφάνεια μου, ως πολίτη του κόσμου τούτου έχει στερέψει.

Ίσως αυτός να είναι ένας καλός οιωνός.
Από την στιγμή που πιο κάτω δεν πάει, προσωπικά αποφάσισα να πάω σιγά-σιγά στον αφρό.

Ελπίζω να συμβαίνει και αλλού. Εξάλλου μόνιμος ύπνος είναι αυτός του τεθνεώτος...

__________


υγ. η ΚΟΙΝΟΤΙΚΗ ΟΔΗΓΙΑ (άρα η εναρμονισμένη και κατευθηντήρια νομοθεσία για ολόκληρη την Ευρώπη) ορίζει:

"... ως χειραγώγηση της αγοράς» νοούνται:

α) οι συναλλαγές ή οι εντολές για τη διενέργεια συναλλαγών:

— µε τις οποίες δίνονται ψευδείς ή παραπλανητικές ενδείξεις για τη ζήτηση, την προσφορά ή την τιµή μίας μετοχής ή οποιουδήποτε άλλου χρηματοπιστωτικού μέσου, ή

— µε τις οποίες διαµορφώνεται, από ένα ή περισσότερα πρόσωπα που ενεργούν από κοινού, η τιµή μίας μετοχής ή ενός άλλου χρηµατοπιστωτικού µέσου σε µη κανονικό ή τεχνητό επίπεδο,

β) οι συναλλαγές ή οι εντολές για τη διενέργεια συναλλαγών µε τις οποίες χρησιµοποιούνται παραπλανητικές µεθοδεύσεις ή κάθε άλλη παραπλάνηση ή τέχνασµα,

γ) η διάδοση µέσω των µέσων µαζικής ενηµέρωσης, περιλαµβανοµένου του διαδικτύου, ή µε οιοδήποτε άλλο µέσο, πληροφοριών οι οποίες δίνουν ψευδείς ήπαραπλανητικές ενδείξεις σχετικά µε τα χρηµατοπιστωτικά µέσα."

Καλά κρασιά.

"Πυθμένες" και Deflation

Υγ2 Στοιχείο Sentiment: Πολλοί, μεταξύ των οποίων και ο Warren Buffet αναφέρουν ότι «ήρθε ο καιρός για αγορά μετοχών». Αυτό είναι σημείο ότι ακόμα δεν είδαμε τον μεσοπρόθεσμο πυθμένα. Βάσει του sentiment.

Αυτό ειπώθηκε πριν έναν ακριβώς μήνα.

Σήμερα επιβεβαιώθηκε η εκτίμηση.

Τίποτα δεν είναι "άσχετο". Οι πυθμένες δεν σχηματίζονται στην ελπίδα, αλλά στην απελπισία των συμμετεχόντων.

- Kaτά τ' άλλα θαυμάστε το εξώφυλλο των Financial Times

Επειδή λοιπόν πλέον ο "φόβος" για deflation είναι πανθομολογούμενος, ας πούνε πλέον στον κόσμο τι θα πει deflation. Αν χρειαστεί μπορούμε να βοηθήσουμε.

Ελληνικές Τράπεζες - Η πραγματικότητα

(η παράθεση γίνεται με αφορμή την κατάταξη του Δημοσίου Χρέους της Ελλάδας, στην 122η θέση σε σύνολο 137 χωρών - μόλις 15 χώρες είναι σε χειρότερη μακροοικονομική θέση από εμάς... με αυτό θα ασχοληθώ προσεχώς)

_____

Μετά από τον γύρο επί τρίμηνο στην διεθνή συγκυρία και οικονομική κατάσταση, έχοντας επεξηγήσει κατά το δυνατόν απλούστερα κατά την άποψη μου πάντα, τι συμβαίνει, ας ρίξουμε μια ματιά στους δικούς μας "ομίλους", τις "κορυφαίες" ελληνικές τράπεζες.

Πιο πριν, ας θυμίσω από το άρθρο του Ftrader, που αναδημοσιεύθηκε από το tradenews, σχετικά με το τραπεζικό σύστημα:


"(...) δουλεύουν οι τράπεζες με μόχλευση {στην Αμερική} έως και 20-30-40 φορές τα ίδια κεφάλαια τους. Και αν μέχρι πριν λίγο καιρό νομίζαμε ότι το πρόβλημα το έχουν μόνο οι Αμερικανικές τράπεζες,δείτε το παρακάτω:

Με ίδια κεφάλαια σύμφωνα με τον ισολογισμό του β’ τριμήνου 2008 «μόνο»38,3 δις, έχει για παράδειγμα η Deutsche Bank υποχρεώσεις 2 τρις ευρώ!!!!!!! = μόχλευση πάνω 50 (!!!!!!!!!) φόρες = περίπου το 80% του Γερμανικού Gross National Income. Ή η Barclays,τα Liabilities της φτάνουν σχεδόν όσο είναι ολόκληρο το Gross Domestic Product της Αγγλίας. Δηλαδή,δεν είναι μόνο "too big to fail" αλλά "too big to bailout"!!!! Αν στραβώσει κάτι για τα καλά,δεν σώνονται με τίποτα και από καμιά κεντρική τράπεζα τους."

________

Επίσης, την 31/10/2008 έλεγα τα εξής σχετικά με αυτό το σύστημα (το fractional reserve)

"Οι τράπεζες έχουν τη δυνατότητα σύμφωνα με την "κοινή λογική" να δανείζουν όσο χρήμα έχουν και δανείζονται. Πώς δανείζονται; Με τις καταθέσεις μας. Δανείζουν με τις χορηγήσεις. Αυτό όμως, είναι ένα άλλο σύστημα, το "καταθετικό σύστημα". Στον κόσμο της μαϊμούς, που ζούμε, οι τράπεζες μπορούν να δανείσουν έως και 9 φορές τα κεφάλαια που διαθέτουν υπό την μορφή κατάθεσης - αποθεματικών. Άρα, πιο απλά, μια τράπεζα έχει 100 Ευρώ στο θησαυροφυλάκιο, μπορεί να δανείσει έως 900, εκεί έξω.

Ο λόγος είναι ότι αυτό το σύστημα, το ονομαζόμενο Fractional Reserve, "υποχρεώνει" τις Τράπεζες να κρατούν σε αποθέματα το 10% του χρήματος που διαθέτουν. [Reserve requirement (or required reserve ratio)]. Το υπόλοιπο το δημιουργούν. Δημιουργούν; Ναι. Διότι όταν εσύ πας και δανείζεσαι από την τράπεζα, η τράπεζα δεν σου δίνει από τις καταθέσεις - αποθέματα τα οποία τηρεί. Απλά, δημιουργεί μια νέα "εγγραφή" στα βιβλία της (μια ωραία χάρτινη/ηλεκτρονική φυσαλίδα) και περιμένει από σένα - υπό την μορφή "υπόσχεσης" - να της "επιστρέψεις" το ποσό του δανείου σου.
Δημιουργεί χρήμα από το ΜΗΔΕΝ."

(...)

Βέβαια, φίλοι, με την γνωστή και ΠΟΜΠΩΔΗ τελευταία κανονιστική πράξη την 'ΒΑΣΙΛΕΙΑ ΙΙ", οι τράπεζες μπαίνουν σε μια σειρά. Γιατί; Γιατί υποχρεώνονται να έχουν ως reserve ratio το ασυναγώνιστο και υπερεπαρκές 8%. Δηλαδή, ατρόμητοι και με στήθια γεμάτα υπερηφάνεια, ας παρελάσουμε όλοι μπροστά από την Τράπεζα της Ελλάδος, ή αν δεν δύνασθε, από την τράπεζα της γειτονιάς σας, διότι, πέραν της μέγιστης μεταρρύθμισης αυτής, είμαστε τόςο ασφαλείς και μας προσέχουν τόσο, που η συγκίνηση είναι ασυγκράτητη."

Την 18η Σεπτεμβρίου σε υ.γ. λέγαμε:

"Οι Ελληνικές Τράπεζες είναι ασφαλείς, διότι δεν έχουν μεγάλη έκθεση στα δάνεια - σκουπίδια (βλ. subprime)". Αν ακόμη πιστεύετε ότι τα subprime είναι η αιτία και όχι η αφορμή, ok. Αν θεωρείτε ότι κάτι άλλο συμβαίνει, με βάση και αυτά τα λίγα που λέμε, να βάλω στην κουβέντα την μαγική φράση "Τιτλοποίηση δανείων". Οι Ελλ. Τράπεζες αναζήτησαν (και αναζητούν) ρευστότητα κάνοντας τι: πουλάνε τα δάνεια τους (που φυσικά δεν ειναι προϊόν εξασφάλισης, αλλά όπως πλέον είναι οφθαλμοφανές, είναι επισφαλές) με χ επιτόκιο σε κάποιον άλλο, για να αποκτήσουν ρευστότητα. Τι θα γινόταν αν αυτά τα δάνεια άρχιζαν κάποια στιγμή έντονα να "μην εξυπηρετούνται"; Τι l/d ratio και διαθέσιμα έχουν οι Ελλ. Τράπεζες σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο;"

(σημ. l/d ratio είναι ο λόγος δανείων (ή "χορηγήσεων") προς καταθέσεις)

...η οποία διαδικασία τιτλοποίησης επεξηγείται την 29η Οκτωβρίου στο σχετικό άρθρο.

Καταρχήν: Αν κάποιος θέλει να ορίσει την έννοια του doublespeak - της διγλωσσίας και των ευφημισμών κατά Όργουελ - δεν έχει παρά να διαβάζει πολιτικούς λόγους, τραπεζικούς ισολογισμούς και εκθέσεις πεπραγμένων.

Για να μην μπλέκεστε κι εσείς όπως όλοι, ας διευκολύνω:

Όπου ακούτε καταθέσεις, δεν πρόκειται για χρήματα που οι τράπεζες έχουν σε κάποιο θησαυροφυλάκιο, μπαούλο, συρτάρι, κομοδίνο ή πορτοφολάκι.

Οι καταθέσεις σας, δεν υπάρχουν. Οι καταθέσεις σας είναι υποχρεώσεις που έχουν οι τράπεζες απέναντι σας.

Πρώτον, διότι με βάση τον "δείκτη κεφαλαιακής (αν)επάρκειας" οι Τράπεζες, όπως ελέχθη, υποχρεώνονται να κρατούν το 8% των διαθεσίμων και τα υπόλοιπα να τα δανείζουν, δεύτερον διότι "τα διαθέσιμα" των τραπεζών είναι ...μη διαθέσιμα.

Εδώ πάμε στην δεύτερη έννοια: Χορηγήσεις (δάνεια) προς καταθέσεις. Οι τράπεζες που έχουν 100% και πάνω σημαίνει ότι έχουν δανείσει πιο πολλά από αυτά που έχουν κατατεθεί σε αυτές. Αυτές που έχουν λιγότερο από 100%, σημαίνει το αντίστροφο, προφανώς.
Όμως: τι θα πει "έχουν". Αμ δε(ν)...

Ξαναγράφω πώς λειτουργεί το σύστημα. Εσύ πας και δανείζεσαι ένα ποσό πχ €100.000. Δανείζομαι, σημαίνει παίρνω κάτι από κάποιον που έχει. Και υπόσχομαι ότι θα το "επιστρέψω" (promissionary note). Η Τράπεζα όμως, στην ουσία, εκείνη την στιγμή δημιουργεί από το πουθενά μια ηλεκτρονική εγγραφή. Δεν σου δίνει από αυτά που έχει. Απλά εγγράφει το ποσό αυτό στο ενεργητικό της. Το θεωρεί δηλ. ΗΔΗ περιουσία της. Το χρέος που δημιούργησε, είναι για την τράπεζα σαν να το επέστρεψες ήδη και μάλιστα με τόκο. Κάθε δανεικό ευρώ η τράπεζα το θεωρεί επιπλέον ευρώ στο ενεργητικό της. Αν εσύ στην συνέχεια φανείς ασυνεπής, τότε η τράπεζα προβαίνει σε διαγραφή ή σε εγγραφή επισφάλειας.

ΕΤΣΙ εμφανίζονται τα υπερκέρδη των τραπεζών. Με ΧΡΕΗ που υποτίθεται θα εξοφληθούν. Και που προέρχονται από λεφτά που δεν υπάρχουν, δεν υπήρχαν. "Δημιουργήθηκαν" από το money supply.

Στην τραπεζική διγλωσσία, η ρευστότητα είναι μεγάλη κουβέντα. Από το "χρήμα" που δήθεν υπάρχει, στην πραγματικότητα υπάρχει το 10%, σε χαρτί και νομίσματα. Τα άλλα είναι κοπανιστός αέρας χρεών, χρεωγραφών και κουραφέξαλα (δείτε παρακάτω). Ωραία δεν είναι;

Από τις καταθέσεις σας καβατζάρουν το 8%. Και από τα χρήματα που φαίνεται πως διαθέτουν (ως "περιουσία") μόλις το 10% είναι σε "κυκλοφορία". Τα άλλα είναι space invaders και pacman. Ηλεκτρονικά παιχνίδια.

Έπειτα, μια πολύ ωραία φράση είναι τα "ίδια κεφάλαια". Αυτά είναι η πραγματική περιουσία των τραπεζών. Το μετοχικό κεφάλαιο, ας πούμε. Το πραγματικό μετοχικό κεφάλαιο. Πώς μια τράπεζα με κεφάλαια €3 δις δανείζει €55 δις;

Άλλο: Το χαρτοφυλάκιο ακινήτων. Σε μια υπερφούσκα δεκαετιών, το χαρτοφυλάκιο ακινήτων είναι όχι υπερτιμημένο, πυραυλωμένο... Σε μια περίοδο deflation, το χαρτοφυλάκιο ακινήτων ξεφουσκώνει σαν δερμάτινη μπάλα που κλώτσησε σκατζόχοιρος. Ξανά, ο Αμερικάνικος δείκτης ακινήτων S&P

O δείκτης μετράει την ποσοστιαία μεταβολή στις τιμές των ακινήτων από έτος σε έτος. Έτσι, την τελευταία διετία ο δείκτης υποχωρεί σχεδόν 40%. Αυτό δεν σημαίνει μόνο ότι το χαρτοφυλάκιο ακινήτων (όπως όλα τα ακίνητα) απαξιώνεται αλλά και κάτι πιο οδυνηρό:

ότι τα δάνεια που δεν εξυπηρετούνται, οδηγούν σε κατασχέσεις και πλειστηριασμούς ακινήτων - απ' όπου οι τράπεζες, υποτίθεται, θα βγάλουν τα σπασμένα.

Σε μια αγορά, α. όπου τα ακίνητα είναι υποτιμημένα ήδη κατά 40% σε 2 χρόνια β. τα ακίνητα που δόθηκαν ως εξασφάλιση (που προσημειώθηκαν), πολλές φορές υπερτιμήθηκαν ακόμα περισσότερο, προκειμένου η Τράπεζα να δώσει μεγαλύτερο δάνειο (μεγαλύτερη εκτίμηση ακινήτου = μεγαλύτερο δάνειο = περισσότερα κέρδη/αύξηση ενεργητικού) και γ. και όπου Τράπεζες αντί για χρήματα θα μαζέψουν πληθώρα ξεφούσκωτων ακινήτων δημιουργώντας υπερπροσφορά σε περίοδο απαξίωσης και αποπληθωρισμού, όπου κανείς δεν θα είναι διατεθειμένος να αγοράσει/πλειοδοτήσει σε κανέναν πλειστηριασμό (που θα διενεργούνται κατά εκατοντάδες), τότε...

ΠΟΙΟΣ ΘΑ ΚΑΛΥΨΕΙ ΑΥΤΕΣ ΤΙΣ ΤΡΥΠΕΣ;

ΠΩΣ ΘΑ ΕΠΙΒΙΩΣΟΥΝ ΑΥΤΕΣ ΟΙ ΤΡΑΠΕΖΕΣ;

Ήδη η ΕΤΕ, διενεργεί διαγωνισμούς για τα ακίνητα που έχει μαζέψει. μια βόλτα στο site τους θα σας πείσει.

Άλλο: "Επενδύσεις σε παράγωγα". Στοιχεία τάχαμου του "Ενεργητικού". Χρειάζεται σχόλιο; Αξία που απομειώνεται έως και 90% ιστορικά σε αντίστοιχες περιόδους, δεν είναι αξία. Δείτε τον ενοποιημένο δείκτη των Commodities, τον CRB. Ο δείκτης έχει χάσει σε έναν (στην πραγματικότητα λιγότερο) χρόνο, άνω του 40%. Δείκτης 61 ετών, είναι δαύτος. Σκεφτείτε πόσοι και πόσα "παράγωγα" προϊόντα αγόρασαν στην κορυφή της μανίας οι τραπεζίτες "για να μην χάσουν το ράλι". Σκεφτείτε πόσο κοστίζουν σήμερα. Και πόσο σε λίγο καιρό.


Μετά τις επεξηγήσεις ας πάμε στα ανεξήγητα.

Aς δούμε λοιπόν τα ελληνικά τζιμάνια.

EUROBANK

Το Όραμα:

"... η Τράπεζα στηρίζεται στο επιτυχημένο επιχειρησιακό της μοντέλο, τη σύγχρονη οργανωτική και λειτουργική της δομή, την πελατοκεντρική της προσέγγιση, την έμφασή της στην ποιότητα και την καινοτομία, αλλά πιο σημαντικά: το υψηλό επίπεδο του ανθρώπινου δυναμικού της. Με αυτό τον τρόπο επιτυγχάνει δυναμική ανάπτυξη με αίσθημα ευθύνης προς τους πελάτες, τους μετόχους και την κοινωνία."

Η αλήθεια:


Χορηγήσεις: €46,7 δις. Καταθέσεις: €36,2 δις. Loan to deposit Ratio: 1,29 (46,7/36,2).
Έχει δανείσει το 130% από τις καταθέσεις σας.

"Ενεργητικό". Δάνεια και απαιτήσεις κατά πελατών €55 δις. Τα δάνεια που έχει δώσει, όπως είπαμε, τα θεωρούν "Ενεργητικό". Κάθε δάνειο που χάνει τον δρόμο της επιστροφής είναι μείον. Στο "Ενεργητικό".

Παράγωγα: 1 δις. Είπαμε γι αυτά. Ποια παράγωγα;

"Χαρτοφυλάκια επενδυτικών τίτλων" (χαρτούρα χωρίς αξία): €11,5 δις. Κυρίως ομόλογα. - και μετοχές. Τραπεζικά, εταιρικά, κρατικά.

[Ειδικά για τα εταιρικά ομόλογα να πω: μια εταιρεία, ας πούμε η General Motors (μεγάλη και σίγουρη) εκδίδει ένα ομολογιακό δάνειο. Εκδίδει ομόλογα (χαρτάκια-κονφετί) και εσύ της δίνεις χρήμα (κονφετι άλλου χρώματος και μεγέθους). Η εταιρεία θα σε πληρώσει με τον τόκο του ομολογιακού. 7% ας πούμε (ουάου, που λένε, οι insiders). Φέρε - πάρε. Η εταιρεία σκάει "αυτοκρατορικά" (όπως αρμόζει) στο deflationary περιβάλλον. Τρέχα.

Έχουν επενδύσει "πολλά" οι ελληνικές τράπεζες σε εταιρικά ομόλογα; Κάμποσα, περίπου €15 δις, 800% αύξηση σε 5 χρόνια...]



Και επί του πιεστηρίου: "Θηλιά" τα ομολογιακά για τις τράπεζες το 2009

Ενσώματα (βλ. ακίνητα κατα βάση): €1,2 δις. Ακίνητα; Κάτι μου θυμίζει.

Πόσα από αυτά όλα είναι λοιπόν τελικά "Ενεργητικό";

Πριν το σκεφτείτε, δείτε και το επίσης εκπληκτικό. Από τα €79 δις του "Ενεργητικού" της στηριζόμενης στο "επιτυχημένο επιχειρησιακό της μοντέλο, τη σύγχρονη οργανωτική και λειτουργική της δομή" τράπεζας, τα €66 δις είναι δάνεια και "επενδυτικοί τίτλοι".

Σα να λέμε τι σκάει; Ε, αυτο εκεί μέσα.

ΠΕΙΡΑΙΩΣ

"Η Τράπεζα Πειραιώς διαθέτει ιδιαίτερη τεχνογνωσία στην καταναλωτική-στεγαστική πίστη και στα άλλα προϊόντα τραπεζικής ιδιωτών, στο χώρο των μεσαίου μεγέθους επιχειρήσεων, στην παροχή υπηρεσιών κεφαλαιαγοράς και επενδυτικής τραπεζικής, στην αναπτυσσόμενη αγορά της χρηματοδοτικής μίσθωσης και, τέλος, στον τομέα της ναυτιλίας."

Η αλήθεια:


Χορηγήσεις: €38,9 δις. Καταθέσεις: €31,59 δις. Loan to deposit Ratio: 1,23 (38,9/31,59).


Έχει δανείσει το 123% από τις καταθέσεις σας. ΤΕΡΑΣΤΙΑ ΕΠΙΤΥΧΙΑ. Βέβαια το 2003 (5 μόλις χρόνια πριν) η τράπεζα ήταν μία-η-άλλη. "Τουλάχιστον" δάνειζε όσες καταθέσεις "είχε". Σκληρός ο ανταγωνισμός.

"Ίδια κεφάλαια" €3,35 δις. Χορηγήσεις 1100% (11 φορές) πάνω από αυτά που έχει. "Μόχλευση" το ονομάζουν, αντί για μπαρμπόυτι.

Θαυμαστά τα έργα της "ιδιαίτερης τεχνογνωσίας".

Παρόλαυτά τα ΜΜΕ προβάλλουν δηλώσεις τύπου Σάλλα: «Στην Ελλάδα οι τράπεζες έχουμε σχέσεις εμπιστοσύνης με τους πελάτες μας και αυτό φαίνεται και στα αποτελέσματά μας. Για την Τράπεζα Πειραιώς, για την οποία μπορώ να μιλήσω ειδικότερα, η εμπιστοσύνη των πελατών μας επιβεβαιώνεται κάθε ημέρα. Η Τράπεζα Πειραιώς έχει σήμερα υψηλή ρευστότητα, πάνω από τα όρια που θέτει η Τράπεζα της Ελλάδος, ενώ χαρακτηριστικό είναι ότι οι καταθέσεις μας αυξάνονται καθημερινά και στο εννεάμηνο υπερέβησαν σε ρυθμό αύξησης το 45%." (ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ 3/10/2008)

Δηλαδή έχοντας 45% αύξηση στις καταθέσεις τους, από το 130% των καταθέσεων σας που δάνειζαν πέρυσι, φέτος δανείζουν το 123%. Και το "υψηλή ρευστότητα" και "πάνω από τα όρια που θέτει η Τράπεζα της Ελλάδας, σημαίνει ότι έχουμε "δείκτη κεφαλαιακής επάρκειας" μεγαλύτερο από αυτόν που ορίζει η ΤτΕ. Δηλαδή αυτοί μας λένε να έχουμε το 8% των καταθέσεων στο θυσαυροφυλάκειο και εμείς έχουμε το 10%. Και αυτό το λένε "υψηλή ρευστότητα" και "σχέση εμπιστοσύνης".

Αλλά ο Σάλλας λέει τελικά κάτι σωστό. Αυτό που έχει ειπωθεί και παλιότερα: "Το χάρτινο οικοδόμημα αυτό, βασίζεται μόνο στην εμπιστοσύνη των συμμετεχόντων". Όταν αυτή εκλείψει, χαίρετε.

ΕΘΝΙΚΗ

"Οι λογαριασμοί καταθέσεων που ξεπερνούν τα εννέα εκατομμύρια και οι άνω του ενάμιση εκατομμυρίου λογαριασμοί χορηγήσεων αποτελούν τη σημαντικότερη απόδειξη της εμπιστοσύνης του κοινού της που αποτελεί και την κινητήρια δύναμη της τράπεζας.

Με επιβεβαιωμένη την ηγετική της θέση στην ελληνική τραπεζική αγορά και με στόχο την πλήρη κάλυψη των πελατών της καθώς και την αύξηση της κερδοφορίας της, η Τράπεζα μεριμνά για το διαρκή εκσυγχρονισμό των διαδικασιών της, επενδύοντας στη νέα τεχνολογία."

Η αλήθεια:

Η επίσημη αγαπημένη των Ελλήνων.

Μας λένε τα παιδιά, ότι έχουν 9,5 εκατομύρια λογαριασμούς καταθέσεων (λογαριασμός είναι και αυτός με €1). Και ότι έχουν €1,5 εκατομύρια λογαριασμούς δανείων (εκ των οποίων ουδείς ειναι €1, το υπογράφω). Μας λένε ότι έχουν καταθέσεις €63,9 δις. Έχουν δανείσει το €61,4 δις. Το 94% των καταθέσεων. 800 μονάδες βάσης αύξηση από πέρυσι την ίδια περίοδο. Αυτοί θα πρεπε να πανηγυρίζουν σε σχέση με τον Σάλλα. Ένα πράγμα ο Αράπογλου και ο Σάββας στην διαφήμιση του Euro.

Τα λοιπά (και γνωστά πλέον) ας τα δει κάποιος από εδώ.

Εγώ θέλω να επισημάνω την ωρολογιακή βόμβα στην οποία κάθεται η συγκεκριμένη (και αντιστοίχως σκεφτείτε τι συμβαίνει και στις άλλες):

Τι βλέπουμε;

Ότι η "ναυαρχίδα" Finansbank, η τουρκική αστειοπλόος, έχει δανείσει 3 φορές τις καταθέσεις της! L/D RATIO 300%. 7,2 δις τουρκ. λίρες σε καταθέσεις, 20,8 δις σε δάνεια! Και μας το δείχνουν με καμάρι. Σε μια χώρα που παίζεται ως το παγκόσμιο gagnan να πτωχεύσει πρώτη.

Τι να κάνουν άραγε και οι άλλες τραπεζικές "νύμφες" στη Νοτιοανατολική Ευρώπη που σπίτωσε, η στοχεύουσα στην "πλήρη κάλυψη των πελατών της";

C'est la panique panique panique , sur le peripherique (τακ-τικ, τακ-τικ) που λέει και ο Manu Chao.

Πανικός στον περιφερειακό...

MARFIN

Χωρίς εισαγωγές. Η εταιρεία του Ανδρέα. Του κ. Βγενόπουλου. Του Πανάθα. Του Τραπεζικού, του (συν)άνθρωπου.

Το άρθρο μου σχετικά είναι φρέσκο.

Ας δούμε πόσο διαφορετικός είναι ο κ. Βγενό. Ο Ανδρέας.

Ταμειακά διαθέσιμα: €600 εκατ. Δάνεια περίπου €12 δις, 20 φορές "μόχλευση". Αν κάτι πάει άσχημα (άνθρωποι είμαστε) και το 10% των δανείων είναι σε καθυστέρηση (δεν "εξυπηρετούνται"), "κάποτε" (όποτε βρε παιδί μου), η τράπεζα δεν θα έχει ούτε τα μισά να κλείσει την τρύπα. Δεν την βγάζει.

Οι τύποι έχουν δανείσει σχεδόν το 94% των καταθέσεων σας και χρωστάνε και κάτι "ψιλά", περίπου €4 δις σε πιστωτικά ιδρύματα. 400% περισσότερο απ' ό,τι τα "πιστωτικά ιδρύματα" τους χρωστάνε και το 35% των καταθέσεων σας ΕΠΙΠΛΕΟΝ. Κλπ - κλπ - κλπ.

Ισχύουν τα ίδια που ειπώθηκαν συνοπτικά και για τους άλλους. Δείτε τα εδώ.

Γιου γκατ ιτ;

Το καλύτερο είναι το τελευταίο:

Η μεγάλη Τράπεζα της Ελλάδας.

Υποτίθεται, ο ελεγκτικός ΜΑΣ μηχανισμός. Το γρανάζι της οικονομικής ΜΑΣ λειτουργίας.

Αναφέρει στην σχετική της έκθεση:

"Η επιβράδυνση του ρυθμού αύξησης των στεγαστικών δανείων, ο οποίος είχε διαμορφωθεί

σε υψηλό επίπεδο τα τελευταία χρόνια, αναμένεται να επηρεάσει ανοδικά το ποσοστό των δανείων σε καθυστέρηση επί του συνόλου των δανείων (η επίδραση αυτή είναι κατ’ ουσίαν τεχνική). Επίσης, ενδεχομένως θα επηρεαστεί ανοδικά και η αναμενόμενη ζημία από τα δάνεια αυτά, καθώς εκτιμάται ότι μπορεί να μειωθεί η δυνατότητα των νοικοκυριών να εξυπηρετούν τις δανειακές τους υποχρεώσεις, λόγω της αύξησης του κόστους δανεισμού και της επιβράδυνσης της ανόδου των εισοδημάτων."

Έρχεται.

Κοιτάξτε, όμως, τι τρομερός παραλογισμός υποκρύπτεται εδώ. Λένε, επειδή τα δάνεια που δίναν οι τράπεζες χτύπησαν κούτελο κι αυχένα στο ταβάνι, τώρα με την "πιστωτική κρίση" - δηλαδή τα δικά μας τα χαμπέρια - τα δάνεια, φυσικό είναι, θα μειωθούν. Οπότε, μειούμενα τα δάνεια θα φαίνονται περισσότερες οι "καθυστερήσεις". Και εκεί που είχαμε 100.000 δάνεια (λχ) και 100ο καθυστερήσεις (άρα ποσοστό 1%), τώρα θα έχουμε 80.000 δάνεια και 1.000 καθυστερήσεις, άρα ποσοστό 1,8%. Αυτό είναι επίδραση "τεχνική" αφού δεν άλλαξαν τα δάνεια σε καθυστέρηση. Λένε.

Εγώ, λέω το εξής:

α. Το αντίθετο συνέβαινε τόσα χρόνια. Με τον αριθμό των δανείων να εκτινάσσονται οι καθυστερήσεις φαίνονταν λιγότερες απ' όσες πραγματικά είναι - και όλα αυτά σε "ευνοϊκό περιβάλλον"

β. Ετοιμαστείτε κύριοι να σκουπίσετε τον κόπρο του Αυγείου. Ετοιμαστείτε να δείτε ΚΑΙ μείωση των δανείων ΚΑΙ αύξηση των καθυστερήσεων. Ετοιμαστείτε για ντους με Pumaro με βασιλικό και σκόρδο.

Στην πραγματικότητα παρότι τα δάνεια αυξάνονταν ιλλιγγιωδώς και το περιβάλλον ήταν "ευνοϊκό, ασφαλές, αναπτυσσόμενο", ο λόγος των δανείων σε καθυστέρηση προς το σύνολο των δανείων αυξήθηκε...

Από αυτό το κλάσμα προκύπτει ότι για κάθε 100 δάνεια σχεδόν τα 5 είναι σε καθυστέρηση. ΣΗΜΕΡΑ. Ή περισσότερα;

"Στο "κόκκινο" 50.000 στεγαστικά"...

Σκεφτείτε επαναλαμβάνω, ότι από εδώ και πέρα τα δάνεια θα μειώνονται και οι καθυστερήσεις θα αυξάνονται. Αυτό κατά τ' άλλα είναι "τεχνική επίδραση" σύμφωνα με τους αναλυταράδες της ΤτΕ...

Σκεφτείτε επίσης ότι με βάση την τιμημένη Βασιλεία ΙΙ (ουάου που λένε και οι Lawmakers), τα στεγαστικά που δεν πληρώνονται έως και 6 μήνες, ΔΕΝ υπολογίζονται στις καθυστερησεις. Γιατί;

Γ-Ι-Α-Τ-Ι;

(ακολουθεί ο δείκτης της "τεχνικής επίδρασης")

Και το κερασάκι τους:

"Ειδικά για τον κίνδυνο ρευστότητας, η Τράπεζα της Ελλάδος στο τέλος του 2007 διενήργησε άσκηση προσομοίωσης ακραίων καταστάσεων. Στην άσκηση αυτή, με βάση δυσμενές σενάριο, με σχετικά μικρή όμως πιθανότητα επαλήθευσης, διαπιστώθηκε ότι σε επίπεδο συστήματος ο δείκτης ρευστών διαθεσίμων υπολείπεται σημαντικά του ελάχιστου απαιτούμενου ορίου 20%, όπως είναι φυσικό άλλωστε λόγω των εξαιρετικά δυσμενών υποθέσεων του σεναρίου, αλλά οι τράπεζες εξακολουθούν να είναι σε θέση να εξυπηρετήσουν τις βραχυπρόθεσμες υποχρεώσεις τους."

Στο τέλος του 2007 (προ έτους) οι Τράπεζες ήταν σε θέση να εξυπηρετήσουν τις βραχυπρόθεσμες υποχρεώσεις τους. Τα κοντινά και άμεσα. Και αυτό είναι "ok" είναι ¨φυσικό" λόγω των δυσμενών υποθέσεων του σεναρίου. Μετά από 1 χρόνο κατρακύλας, τι μπορούν οι τράπεζες να εξυπηρετήσουν; Μάλλον σχεδόν τίποτα. Σε ένα χρόνο από τώρα;

ΚΑΙ;...

...Και η θριαμβολογία συνεχίζεται:

"Επίσης, παρά τη σχετικά ταχεία πιστωτική επέκταση, ο λόγος των χορηγήσεων προς τις καταθέσεις εμφάνισε μικρή μόνο άνοδο τόσο σε επίπεδο τραπεζών (Ιούνιος 2008: 102,0%, Δεκέμβριος 2007: 100,1%) όσο και σε επίπεδο ομίλων (Ιούνιος 2008: 108,4%, Δεκέμβριος 2007: 105,6%), όπου και παραμένει σημαντικά χαμηλότερος του αντίστοιχου λόγου των τραπεζικών ομίλων της ζώνης του ευρώ (Δεκέμβριος 2007: 125%)."

Τα πράγματα είναι ε-ξ-α-ι-ρ-ε-τ-ι-κ-ά.

Έχουμε δανείσει "μόλις" το 102% των καταθέσεων μας ως τράπεζες και "μόλις" το 108,4% ως όμιλοι. Εδώ στην Ευρώπη ο μέσος όρος είναι 125%! Αυτά τα λέει φίλοι, η Τράπεζα της Ελλάδος. ΤΟ ΓΡΑΝΑΖΙ ΤΟΥ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟΥ ΜΑΣ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ. Τέτοια είναι η σαπίλα στα μυαλά, που προκάλεσε η υπερβολή δεκαετιών (το Asset Mania), ώστε η λογική του παραλόγου "φυσιολογικά" χαρακτηρίζει τους εμπλεκόμενους, ελεγκτές και ελεγχόμενους.

Και χαίρει η ΤτΕ επί του πτώματος. Τι υγεία! Τι προσδοκία ενός καλύτερου μέλλοντος. Τι ελπίδα.

Τι να πεις...

Αντί να τους έχει βάλει στα κόκκινα εδώ και χρόνια. Αλλά ποιοι διοικούν την ΤτΕ; Ποιοι κυβερνούν; Ποιοι ελέγχουν;

Με τι βιογραφικά; Τι ιστορικό; Τι κριτήρια; Αυτοί θα επιβάλλουν κανόνες και νόμους;

Δείτε τις καταγγελίες της ΕΚΠΟΙΖΩ με βάση αποφάσεις του Αρείου Πάγου για τα ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ των τελευταίων ετών και τις "αβλεψίες" στις παρατυπίες μην πω την ΕΝΘΑΡΡΥΝΣΗ, της "Τραπέζης της Ελλάδος".

Για αυτούς είναι τα λόγια του Κρισναμούρτι: "Δεν είναι ίδιον υγείας η προσαρμογή σε μια βαθειά άρρωστη κοινωνία" - σε μια βαθειά άρρωστη πραγματικότητα.

____________

Κατόπιν όλων τούτων, ελπίζω να βοήθησα λίγο στο πως πρέπει να διαβάζονται οι ισολογισμοί (και τι να προσέχουμε), ή που οδηγούμαστε με ένα ελαφρύ πήδημα της βελόνας (σας μοιάζει με ελαφρύ;).

Και βγαίνει μετά ο κ.Αράπογλου και λέει "οι μεγάλες τράπεζες δεν χρειάζονται πακέτα στήριξης" και ο κ. Ανδρέας Βγενό, ο Πανάθας, ο άνθρωπος ότι κάτι πρέπει να κάνει αυτό το ανήμπορο κράτος, έτσι όπως τα 'χει κάνει, γιατί αλλιώς "φοβάται"ότι τα πράγματα θα γίνουν πολύ χειρότερα.

Να δανειστεί και να σας δανείσει.

Αυτή την στιγμή στις ΗΠΑ (το υπόδειγμα του Ανδρέα), το κράτος θεωρητικά "πιέζει" τις Τράπεζες να χρησιμοποιήσουν τα χρήματα του πακέτου διάσωσης (τα $700 δις) στην παροχή νέων δανείων. Και όχι αλλού. Χωρίς βέβαια να μπορεί να τις ελέγξει. Τι παραλογισμός!

Να δίνει το κράτος δανεικά χρήματα, όχι φυσικά "δικά του" από κάποιο απόθεμα (κομπόδεμα), από δανεικά που θα πληρώσουν οι φορολογούμενοι του με τόκο στο μέλλον. Σε ποιον θα τα πληρώσουν με τόκο; Στις Κεντρικές Τράπεζες!

Να τα δίνει στους Οργανισμούς που δουλειά τους είναι να δανείζουν.

Και να τους λέει δανείστε τα δανεικά μου, να σωθείτε/σωθούμε.

Αφού το κράτος δανείζεται από τις Κεντρικές Τράπεζες και αφού οι Κεντρικές Τράπεζες εκτός από το κράτος δανείζουν και οι ίδιες τις Τράπεζες, τότε ουσιαστικά

α. οι φορολογούμενοι πληρώνουν τα σπασμένα και μάλιστα από χρήματα που δεν έχουν (όπως επίσης και μέλλον) και

β. οι Κεντρικοί Τραπεζίτες "πληρώνουν" από αυτά που έχουν - και θα έχουν, όσο θα έχουν μελάνι και χαρτί: Χρήματα αέρος - αέρος. Δίνοντας, όπως έχω ξαναπεί το κώνιο στον Σωκράτη. Την πρέζα στον πρεζάκια. Τα συμπτώματα απαλύνονται παροδικά, το τέλος είναι προδιαγεγραμμένο. Εκτός αν φτύσεις τον έμπορο στα μούτρα...

Ο παραλογισμός εις την δανειοστήν...

Ποτέ κανείς δεν έχει κατηγορήσει έως σήμερα κεντρικό τραπεζίτη, δεν τον έχει σύρει σε κάποιο εδώλιο. Το πιθανότερο στο δυσοίωνο μέλλον, να πίνει το τσάι του σε κάποια κλειστή λέσχη.

Την ίδια στιγμή, οι άνθρωποι που χρησιμοποίηθηκαν σαν πιόνια στην πιστωτική επέκταση, στο μέλλον θα τραβήξουν όλο το κουπί και το πιθανότερο, θα αλληλοκατηγορούνται για το ποιος/τι φταίει.

ΤΟ EASY - CHEAP CREDIT ΦΤΑΙΕΙ! ΟΙ ΤΡΑΠΕΖΙΤΕΣ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ (ΜΑΣ).

ΕΜΕΙΣ.

60% του ΑΕΠ της Ευρώπης, είναι τραπεζικά δάνεια σε ΝΟΙΚΟΚΥΡΙΑ.

Δείτε πως το παραπάνω διαγράμμα μοιάζει με το παρακάτω :

"Πάρτε δανεικά και ξοδέψτε".

Με αγάπη, το σύστημα.

Και προς απόδειξη του τι είναι "ηλεκτρονική εγγραφή" και τι πραγματικό χρήμα, δείτε και το επόμενο διάγραμμα της Ευρωζώνης, από την Ε.Κ.Τ.

€700 δις σε χαρτονομίσματα, κυκλοφορούν στην Ευρώπη.

Ποια όμως η αποτίμηση του χρήματος - του Money Supply (ό,τι χάρτινου/ηλεκτρονικού - το λέμε "assets");

€9 τρις!

1200% περισσότερα σε Pacman και Space Invaders.

Δανεικός Κόσμος, Δανεική ζωή, πλαστικά όνειρα, χάρτινοι πύργοι, παραλογισμός.

Ηλεκτρο-οικονομία.

Πώς αυξάνεται το Money Supply, το Μ3 ;

Μας το λέει η ΤτΕ στην πλευρική αριστερή στήλη:

Δάνεια προς την "γενική κυβέρνηση",

Δάνεια προς τον ιδιωτικό τομέα,

δάνεια με σαντιγύ, δάνεια με κακάο, με βατόμουρο, με αβοκάντο, με σκόρδο, με ρίγανη, δάνεια εσπρέσο, ντεκαφεϊνέ, δάνεια, δάνεια...

Το οξυγόνο τους. Το δάσος τους. Η ζωή τους, όλη.

Μια απότομη πτώση της υπερπαραγωγής του χρήματος, μια απότομη πτώση στα δάνεια, είναι ο θάνατος τους.

Ένας θάνατος που έχει ήδη αρχίσει, όπως βλέπετε.

Η φούσκα είναι κατά πολύ μεγαλύτερη (φυσικά) από το 1999-2001. Το 1999, μπήκαμε στο "Ενιαίο Νόμισμα" θυμίζω. Η Ελλάδα σώζεται (που λέει ο λόγος) , επειδή μπήκε στην Ένωση, 2 χρόνια αργότερα.

ΟΝΕ; Ω, ναι.

Αλλά η Ελλάδα, ο κόσμος, οι Έλληνες πολίτες, ο "λαός" όπως αρέσκονται να τον ονομάζουν, έχει από καιρό δείξει μια προνοητικότητα

Όπως φαίνεται παραπάνω, οι καταθέσεις αυξάνωνται ήδη από το 2005, ενώ τα αμοιβαία τα έφτυσαν οι Έλληνες, κανονικά, παρά τα όσα τους υπόσχονταν, όλα αυτά τα χρόνια.

Είναι το καλύτερο δημοψήφισμα ωριμότητας των απλών ανθρώπων και των ενστίκτων τους, σε αυτόν τον τόπο.

Το γενικό ερώτημα είναι: Θέλετε να αλλάξουμε;

__________

...Και γράφει ο καλύτερος δημοσιογραφικός αντι-δείκτης και ατόφιος εκφραστής του sentiment κ. Μαυρίδης στο capital.gr "Τραπεζίτες σε αντίσταση!"

"Η σιδερένια πόρτα έκλεισε πίσω της με θόρυβο. Η έκπληξη ήταν έντονα ζωγραφισμένη στα μάτια των δύο ανδρών: "Στρατηγέ Μιχάλη, εσύ εδώ"; Ρώτησε. "Να ‘μαστε πάλι μαζί Ανδρέα", ήρθε η απάντηση..."

Και οι "αντιπολιτευόμενοι" και οι "δημοσιογράφοι" τους (σε μια εφημερίδα που έγραφε κάποτε ο Μάριος Πλωρίτης), θριαμβολογούν επειδή οι τραπεζίτες στρέφονται τώρα στον "Γιώργο".

Είναι δυνατόν σε τέτοιο κλίμα ο κόσμος να είναι υποψιασμένος; Να ξέρει τι συμβαίνει; Οι μεν ορέγονται "το επόμενο Bull Market", όπου θα παίρνουν τα tips από τους λομπίστες και τα dealing rooms για να αυγατίσουν τις "επενδύσεις" τους, οι δε περιμένουν τον νέο κύκλο εξουσίας των "δικών τους", για λόγους που ο καθένας μας σε αυτήν την χώρα ξέρει, σε όποια παράταξη κι ανήκει (ή δεν ανήκει).

Από οσφυοκαμψία πάσχουν, οι κριτές, οι δημοσιογράφοι, οι πολιτικοί, οι "δημόσιοι" γραμματείς και φαρισαίοι αυτού του τόπου. Του κόσμου όλου. Πνιγμένοι στην γκλαμουριά, εισοδηματίες της "δημόσιας" ζωής. Και ο κόσμος από διαταραχές της οράσεως, της ακοής, της κρίσης.

Που είναι η Ελένη Βλάχου, η Κατερίνα Δασκαλάκη, η Μαρία Ρεζάν, ένας Βελλίδης, ένας Πετιμεζάς, ένας Άγγελος Ελεφάντης σήμερα;

Ιερά - τέρατα της δημοσιογραφίας.

"Ιερά" τέρατα, διότι ήταν άκαμπτοι, ασυγκίνητοι σε "επιρροές". Μα να το πω απλά: Δεν ήταν παραδόπιστοι.

Πολιτικοί, δημοσιογράφοι, "καλλιτέχνες" τάχαμου μαχόμενοι γνωστοί και μη εξαιρετέοι, καθώς και άλλοι ζεν πρεμιέ και κομπάρσοι από το παγκόσμιο μπουλούκι, θα ισοπεδωθούν από το sentiment, όταν η πραγματικότητα γίνει "κτήμα" των περισσοτέρων.

"Μια φορά" στα τόσα χρόνια.

Βρισκόμαστε στο σημείο της εποχής που τα ανεμολόγια, σταματούνε στην αλήθεια.

Κατά λάθος, βέβαια. Θέμα "τεχνικής επίδρασης"...

Όπως έλεγε και ο Henry Ford, o ιδρυτής της γνωστής εταιρείας αυτοκινήτων: "Είναι καλά που οι πολίτες του έθνους, δεν αντιλαμβάνονται το τραπεζικό και νομισματικό μας σύστημα, διότι αν το έκαναν, νομίζω ότι θα είχαμε επανάσταση πριν ξημερώσει"

"It is well that the people of the nation do not understand our banking and monetary system, for if they did, I believe there would be a revolution before tomorrow morning."


________________

υγ. Deflation - Αποπληθωρισμός και απαξίωση. Την προηγούμενη εβδομάδα ο Διοικητής της Τράπεζας της Αγγλίας είπε δε μάγκικ ουόρντ. Και το ίδιο μας έρχεται και από την Morgan Stanley. Τόσο καιρό, τελικά, δεν είναι εμμονή. Είναι πραγματικότητα. Στον Επίκουρο.