Epicurus

Θα αναφερθώ σήμερα στην "press conferance" του Ανδρέα Βγενόπουλου σχετικά με την "κρίση".

http://www.capital.gr/related_files/pressconference_291008.doc

Ο Βγενόπουλος, για λόγους που μόνο υποπτεύομαι, επιτέθηκε στο νομοσχέδιο στήριξης των τραπεζών και στους μεγαλομετόχους των τραπεζών στην Ελλάδα, οι οποίοι περιμένουν από το κράτος να στηρίξει τα ιδρύματα αντί οι ίδιοι να τείνουν χείρα βοηθείας.

Είπε λοιπόν ο κ. Βγενόπουλος:

"Κυρίες και κύριοι, γιατί υπάρχει σήμερα πρόβλημα ρευστότητας στο ελληνικό τραπεζικό σύστημα; Θα πρέπει να αναζητήσουμε κυρίως δύο αιτίες: η πρώτη αιτία είναι ότι ορισμένες τράπεζες έχουν δώσει δάνεια πολύ περισσότερα από τις καταθέσεις τους. Η σχέση δανείων προς καταθέσεις δεν είναι 80%, 90%, 100% αλλά σε ορισμένες περιπτώσεις είναι 120%, 130%, 140%. Αυτό σημαίνει ότι οι τράπεζες δανείζουν όχι μόνο τις καταθέσεις αλλά αναγκάζονται να δανείζονται οι ίδιες χρήματα από το διεθνές χρηματοπιστωτικό σύστημα για να δανείσουν. Αυτή η ανισορροπία σε τέτοιες συνθήκες κρίσης δημιουργεί πράγματι ένα πρόβλημα ρευστότητας."

Αυτή η "επίσημη" τοποθέτηση, είναι αυτό ακριβώς που έχει αναφερθεί σε παλιότερη δημοσίευση εδώ. Μόνο που δεν επρόκειτο για "το ελληνικό τραπεζικό σύστημα" αλλά το αμερικάνικο.

thomass έγραψε:

Τι θα λέγατε αν ξέρατε, ότι το σύνολο των Αμερικανικών τραπεζών σήμερα, έχει συνολικά κεφάλαια σε καταθέσεις $6.942 τρις δολάρια και επισφάλειες-απαιτήσεις σε δάνεια- $6.945 τρις δολάρια;. Μόλις 3 τρις δολάρια παραπάνω δάνεια... Kαι ότι ο FDIC, ο Οργανισμός που ασφαλίζει τις καταθέσεις στην Αμερική (βλ. παραπάνω θέμα με Sheila Bair) έχει κεφάλαια για να τις προστατεύσει... $50 δις!;;

Τα στοιχεία από το συνδρομητικό American Banker.

http://www.americanbanker.com/ranking-the-banks.html

Τα ψέματα τελείωσαν.

"Ο δεύτερος λόγος είναι η ανάπτυξη ορισμένων τραπεζών σε χώρες εκτός Ελλάδος, κυρίως στη ΝΑ Ευρώπη όπου υπάρχουν μεγάλα δανειακά χαρτοφυλάκια που δεν υποστηρίζονται με τις αντίστοιχες τοπικές καταθέσεις. Άρα, η χρηματοδότηση της δραστηριότητας εκτός Ελλάδας γίνεται κυρίως από τους Έλληνες καταθέτες ή από τα χρήματα που δανείζονται οι τράπεζες από το διεθνές πιστωτικό σύστημα για να τα επανα-δανείσουν. Αυτό είναι η περιγραφή του προβλήματος της ρευστότητας με χαρακτηριστικό ότι οι τράπεζες που έχουν μικρά χαρτοφυλάκια εκτός Ελλάδας και έχουν έναν υγιή λόγο δανείων προς καταθέσεις δεν αντιμετωπίζουν το πρόβλημα ρευστότητας."

Στην δεύτερη αυτή επισήμανση, πίσω από τις λέξεις, κρύβεται ο Αλέξης.

Πως οι ελληνικές τράπεζες "δανείζονται χρήματα για να τα επαναδανείσουν";

Ξέρετε πως;

Με την μαγική "τιτλοποίηση δανείων".

Οι τράπεζες "ομολογοποιούν" τα δάνεια τους για απόκτηση ρευστότητας.

http://www.isotimia.gr/default.asp?pid=21&la=1&artid=62145&catid=6

http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_economy_100011_31/01/2008_257484

'Με το χρηματοδοτικό εργαλείο της τιτλοποίησης, συγκεντρώνεται μια ομάδα δανείων τα οποία εκχωρούνται σε μια εταιρία-όχημα (SPV) και η οποία στη συνέχεια τα μετατρέπει σε ομόλογα και τα διοχετέυει σε επενδυτές-ομολογιούχους.'

Έτσι (ή ΚΑΙ έτσι) όλες οι ελληνικές τράπεζες εξασφάλισαν ρευστότητα που την διοχέτευσαν εκ νέου στον δανεισμό. Αυτό είναι το "διεθνές πιστωτικό σύστημα' στο οποίο αναφέρεται ο Βγενόπουλος. Ωραίος κόσμος.

Έπειτα ο Βγενόπουλος κατακεραυνώνει τους μετόχους των Τραπεζών λέγοντας:

"(…) Δε θα έπρεπε πρώτα, εάν οι τράπεζες τους έχουν ανάγκη κεφαλαίων, κάτι για το οποίο δεν έχουμε καμία επίσημη επιβεβαίωση από καμία τράπεζα ότι χρειάζεται αύξηση κεφαλαίων εάν όμως χρειαζόντουσαν δε θα έπρεπε πρώτα να απευθυνθούν στους μεγαλομετόχους τους και να τους πουν: «Χρειαζόμαστε κεφάλαια. Θες να διατηρήσεις την περιουσία σου και τον έλεγχο της τράπεζας; Βάλ’ τα.

(…) Εάν δεν έχει τα χρήματα ή αν δεν επιθυμεί να βάλει τα χρήματα αυτά τότε οι τράπεζες θα πρέπει να περνάνε σε κάποια μερική ή ολική κρατικοποίηση και τότε τα επιπλέον χρήματα ρευστότητας του φορολογούμενου θα μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την άσκηση κοινωνικής πολιτικής για τη χρηματοδότηση με ανταγωνιστικούς όρους μικρομεσαίων επιχειρήσεων και στεγαστικών δανείων. Αλλιώς δε γίνεται. Αλλιώς, αυτό το πράγμα που πάει να γίνει είναι να πάρουμε ρευστότητα από τον Έλληνα φορολογούμενο, να τα πάρει μια ιδιωτική τράπεζα, να βάλει ένα καπέλο και να του τα ξαναδανείσει μετά. Αυτό νομίζω ότι είναι κάτι το οποίο αντιτίθεται στους κανόνες της κοινής λογικής."

Ενώ πιο πριν ανέφερε

«Οι τράπεζες παραμένουν ιδιωτικές, θα ανήκουν στους σημερινούς τους μετόχους, στις σημερινές τους διοικήσεις και θα έχουν σκοπό την επιδίωξη του κέρδους σε ένα περιβάλλον που το κόστος του χρήματος είναι αυξημένο και όπου οι καταθέσεις που παίρνουμε όλες οι τράπεζες έχουν ένα κόστος 6%, 6,5%, 7% (έχουν αναφερθεί και παραπάνω ποσοστά) πώς είναι δυνατόν τα δάνεια που θα βγαίνουν να μην είναι 8%, 9%, 10%, 11%, κυρίως δε από τις ιδιωτικές τράπεζες που θα πάρουν αυτές τις χρηματοδοτήσεις ή θα πάρουν κεφάλαια που θα πρέπει να τα αποπληρώσουν με 10% τι θα κάνουν; Από την επόμενη ημέρα θα αρχίζουνε θα δίνουν καταθέσεις υψηλές και θα δανείζουν χαμηλά; Αυτό είναι μία εξίσωση που μαθηματικά δε βγαίνει».

Τι προκύπτει από τις σωστές αυτές παρατηρήσεις;

Ότι όπως λέγαμε τότε που έσπαγε σιγά-σιγά το κέλυφος του συστήματος

thomass έγραψε: Τώρα που σιγά - σιγά η λέξη κρίση αρχίζει να αποδεσμεύεται από την άλλη μόνιμη, σταθερή συνοδό της, την λέξη "πιστωτική", σιγά - σιγά επίσης θα αρχίζουν να βγαίνουν στην φόρα τα άπλυτα του συστήματος - αυτού του.. ακέραιου, αδιάφθορου, συνεκτικού συστήματος δηλ., που ήτανε το γκοβέρνο αυτού του κόσμου, χρόνια πολλά - πολλά τώρα. Θα καταφανεί ξεκάθαρα (ελπίζω) ότι

α. Οι απλοί άνθρωποι, θες φορολογούμενοι, θες επενδυτές, θες ονειροπόλοι ενός καλύτερου (σήμερα και) αύριο, εγώ κι εσείς και πολλά - πολλά ακόμη εκατομύρια παγκόσμια, ήταν αυτοί που στήριξαν, άθελα τους, αυτήν την παθογένεια, για να μπορούν πάντα οι λίγοι, να εκλέγονται, να κυβερνούν, να θυσαυρίζουν, να εξουσιάζουν και να τους πατρονάρουν, πατώντας στις πλάτες τους/μας

β. Οι ίδιοι απλοί άνθρωποι καλούνται να βγάλουν τα κάρβουνα από την φωτιά (με τα χρήματα των φορολογούμενων να χρησιμοποιούνται για να σώσουν αυτές τις ιδιωτικές εταιρείες), ώστε να μείνουν ατιμώρητοι, να βγουν άφθαρτοι και αμόλυντοι "οι από πάνω" και "οι από μέσα". Άρχοντες και "insiders".

Και για να ολοκληρώσω την παράθεση των απόψεων Βγενόπουλου:

«Κυρίες και κύριοι,

Θα πρέπει να δούμε τι γίνεται στο εξωτερικό. Θα πρέπει να δούμε στην Αμερική, τη μαμά του καπιταλισμού, καταρχήν προτού κάποια τράπεζα πάει στο κράτος και πει «Έχω πρόβλημα, με τι όρους θα με βοηθήσεις;». Καταρχήν το κράτος το ίδιο τους λέει «Βρείτε τη λύση μεταξύ σας, δεν είστε όλοι ίδιοι, κάποιοι δεν ακολούθησαν μία παράλογη διαχείριση κινδύνων και είναι σε μία δυνατή θέση. Κάποιοι άλλοι είστε αδύνατοι. Καταρχήν, προσπαθήστε να αυτορυθμιστείτε, με την ιδιωτική πρωτοβουλία, προτού έρθετε να κάνετε χρήση των χρημάτων του φορολογουμένου, του δικού μου του πολίτη».

Τι έχει συμβεί στο εξωτερικό; Η Merrill Lynch, τεράστια τράπεζα, όρθια επί δεκαετίες, πήγε κι έγινε θυγατρική της Bank of America, η Morgan Stanley απέκτησε βασικό μέτοχο γιαπωνέζικη τράπεζα, η Goldman Sachs απέκτησε καινούριους μετόχους, τον Warren Buffet και μεγάλους θεσμικούς. Οι τράπεζες βρήκανε κάποιες λύσεις μεταξύ τους.

(..)

Θα σας μιλήσω για το εξωτερικό και θα σας πω κι άλλα πράγματα.

Ο κ. Gordon Brown, καραμέλα για όλους όσους λένε ότι ‘κάνουμε ότι έκανε και ο Gordon Brown’ καταρχήν δε φέρθηκε με το γάντι σε κάποια τράπεζα που να ανήκει σε κάποιον επιχειρηματία με ονοματεπώνυμο. Αν ανήκε μία τράπεζα στον κ. Richard Branson, δεν θα έβγαινε αρωγός του κ. Branson ο κ. Brown. Αντίθετα, ο κ. Βrown πήρε την Royal Bank of Scotland, μία από τις μεγαλύτερες τράπεζες του κόσμου, διαπίστωσε ότι χρειάζεται βοήθεια λόγω κακής διαχείρισης κινδύνων, και η πρώτη του κίνηση ήταν ότι ξήλωσε όλο το μάνατζμέντ, μπήκε καινούρια διοίκηση η οποία ακολουθεί ένα πρόγραμμα εξυγίανσης και τότε πήρε την κρατική βοήθεια.

Θέλετε να πάμε στην Credit Suisse; Το ελβετικό κράτος, προτού τη στηρίξει και επί της ουσίας την κρατικοποιήσει, κάλεσε τους μεγαλομετόχους και τους είπε «Χρειάζομαι κεφάλαια. Θα τα βάλετε ναι ή όχι;» και οι μεγαλομέτοχοι με προεξέχοντα τον όμιλο Alayan έχουν βάλει πάνω από 2,5 δις καινούρια χρήματα για να διατηρήσουν τον έλεγχο της τράπεζάς τους. Είναι πρωτοφανές και επιχειρείται μόνο στη δική μας τη χώρα ότι εκεί που υπάρχουν μεγαλομέτοχοι, να έρχεται ο Έλληνας ο φορολογούμενος ο οποίος να προσπαθεί να περισώσει το equity των μεγαλομετόχων. Μου θυμίζει δίκην αστείου κάτι που λέμε σε κάποιες παρέες που λέει ‘βοηθήστε μας φτωχοί για να μη γίνουμε σαν εσάς’.

…θέλω να σας πω ότι όσον αφορά εμάς, θα κάνουμε κάθε δυνατή προσπάθεια μέσα στην κρίση να διατηρήσουμε το σύνολο των θέσεων εργασίας, δε θα καταργήσουμε καμία θέση εργασίας από οργανικούς λόγους και επίσης το Ίδρυμα θα σταθεί κοντά στους εργαζόμενους αλλά και σε άλλη μέλη της κοινωνίας για τα τεράστια προβλήματα τα οποία πιστεύουμε ότι έρχονται μπροστά μας και χρειάζονται αντιμετώπιση. Εμείς, θα κάνουμε αυτό το οποίο μας αναλογεί.»

Λοιπόν, σε όλα τα παραπάνω οφείλουμε μια συνολική απάντηση.

Καταρχήν, η υπέρ αδυνάτων επιχειρηματολογία είναι σωστή σε σημείο λαϊκισμού. Φυσικά και οι φορολογούμενοι πληρώνουν. Φυσικά και όσοι θυσαύρισαν («μεγαλομέτοχοι») δεν βαζουν ευρώ. Φυσικά και το κράτος είναι συνέταιρος των μεγαλοσυμφερόντων. ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΕΔΩ, όμως Ανδρέα. Η προσπάθεια να δείξουμε ότι εδώ μασάμε ενώ έξω όχι είναι ατυχής.

Αυτό το έρημο το Ελληνικό κράτος, είναι ο σάκος του Box. Επειδή όμως το κράτος είμαστε όλοι και επειδή καλό είναι να αποκτήσουμε πλέον μια νέα συλλογική συνείδηση – καιρός είναι, νισάφι – το κράτος το «δικό μας» δεν είναι το «κακό παιδί» σε μια αγία οικογένεια.

Gordon Brown; Αν ο (ΟΠΟΙΟΣ) Αλογοσκούφης είχε ξεπουλήσει τον μισό χρυσό της χώρας του θα... ζούσε σε αυτό το κράτος;

Ο κύριος Brown. Ξερίζωσε λέει την διοίκηση της RBS. Συγχαρητήρια. Και εις ανώτερα. Ως υπουργός οικονομικών εδώ και μια 10ετία, δεν θα ήξερε ο άμοιρος τι γίνεται στην RBS και την κάθε RBS και όλο το οικονομικό σύστημα. Εδώ βέβαια, όπως πολλέςφορές έχουμε πει και θα λέμε και θα το ξαναλέμε, ο μέγας Υπ. Οικ. Των ΗΠΑ Paulson, μας έλεγε πέρυσι ότι είναι «η πιο δυνατή παγκόσμια οικονομία που έχει δει στην καριέρα του».

http://money.cnn.com/magazines/fortune/fortune_archive/2007/07/23/100134937/index.htm

Σαν Paulson και ο Brown, με το που έμαθε τα «κακά νέα», έδρασε – δυνατά και Βρετανικά, ως νέος Λιακόπουλος. Αιδώς.

Μαμά του καπιταλισμού ΗΠΑ. Τι κι αν έχουμε πει για δαύτους. Σε βαθμό που κάποιοι μας βάφτισαν μαρξιστές! Είναι παράδειγμα οι ΗΠΑ όπου σχεδόν $2 τρις για «διάσωση» του συστήματος, δίνονται μόνο φέτος από τις τσέπες των φορολογουμένων; Με τις ανομίες τόσων ετών; Με τις παρατυπίες και τα συμφέροντα;

Έχω ανεβάσει κι αν έχω ανεβάσει διαγράμματα επί διαγραμμάτων. Ας τα δείξει κάποιος στον κ. Βγενόπουλο, στο ημίχρονο κάποιου ποδοσφαιρικού αγώνα της ομάδας μας. Να χει και χρόνο.

Και σε τελική ανάλυση από πότε η Ελλάδα συγκρίνεται με τις ΗΠΑ, την Μεγάλη Βρετανία και την Ελβετία;

Και όχι με την Ισλανδία, την Ουγγαρία, την Ουκρανία, την Λευκορωσσία, το Πακιστάν, την Σερβία που ήδη υπάγονται έντρομες στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο;

Για εκεί πάει και η Ελλάς;

Κατά το άρθρο του Telegraph

http://www.telegraph.co.uk/finance/comment/ambroseevans_pritchard/3275375/Investors-shun-Greek-debt-as-shipping-crisis-deepens.html

...μπορεί ναι.

Γιατί να πάει εκεί; Γιατί γονατίζουν τα ερμα οι λαοί και οι χώρες; Γιατί δεν έχουν Brown και Βailouts;

Ή μήπως γιατί κατάχρεες δεν έχουν στον τραπεζικό ήλιο μοίρα;

(τα στοιχεία από την Τράπεζα της Ελλάδας Στατιστικό Δελτίο Οικονομικής Συγκυρίας Τεύχος 113 - Ιούλιος - Αύγουστος 2008 (pdf 6,94 MB) http://www.bankofgreece.gr/publications/pdf/sdos200807-08.pdf )

Μήπως γιατί τα Δάνεια των Ελλ τραπεζών διπλασιάστηκαν σε λίγα χρόνια;

Προκαλώντας αύξηση στις τιμές των κατοικιών κατά 100% ;

Ενώ τα στεγαστικά υπερδιπλασιάστηκαν;

Και το χάρτινο (ελληνικό) χρήμα έρρεε άφθονο και ανεξέλγκτο...

Και να τώρα που η "λιανική στεγαστική φούσκα" σκάει, συμπαρασύρει και τον κατασκευαστικό/επιχερηματικό κλάδο

Την ίδια ώρα που το ΕΛλ. Δημόσιο ΦΕΤΟΣ πληρώνει €26,5 δις σε τραπεζικά χρεωλύσια και €10 σδις σε τόκους στο "διεθνές πιστωτικό σύστημα"

(τα στοιχεία ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΑ από κατάλογο ολόκληρο)

ΕΣΥ κ. Ανδρέα Βγενόπουλε, σήμερα 29/10/2008 αγωνιάς για την τύχη των φορολογουμένων, μιλάς για κοινωνική δικαιοσύνη και κατηγορείς το Κράτος (που αναμφίβολα φταίει, γενεές επί γενεών);

Το τραπεζικό σύστημα στο οποίο στηρίχτηκες τι ήταν ως τα τώρα; Η φωνή της αλήθειας;

Οι ελεγκτικοί μηχανισμοί τους οποίους κατηγορείς, τι έκαναν όταν η μετοχή του ομίλου σου κατέγραψε ως συντριβάνι άνοδο και πτώση 250% σε 10 μέρες;

Οι άνθρωποι που έκλαιγαν στα forum γιατί εμπιστεύτηκαν τα χρήματα τους στην επενδυτική Πρόνοια σας, τότε ,να θεωρήσω ότι από χτες, είναι πάλι υπό την ομπρέλα του Ομίλου;

Δεν θέλω να πιστέψω ότι η "εκρηξη συμπαθειας και συμπαράστασης" προς τον "ελληνικό λαό" γίνεται γιατί το κρατικό πακέτο βοηθείας" μπορεί να σώσει κάποιος που ετοιμαζόταν να σώσει ο Όμιλος, με την μέθοδο της εξαγοράς...

Κλείνω εδώ.

Η συνεισφορά του Βγενόπουλου στο finance, λένε οι γνωρίζοντες, είναι ιδιαίτερα σημαντική στην Ελλάδα.

Από αυτή την κρίση μέχρι να κάνεις πολιτική στην πλάτη μου, που τελευταία τη νιώθω ολίγον τι βαρύτερη από τα "λαθάκια" και τις "αστοχίες" του συστήματος που σε εξέθρεψε, πάει πολύ.

Με αγάπη,

Ένα από τα 10.000.000 δύσμοιρα κομμάτια του Ελλ. Κράτους μείον το finance.

______________

υγ. http://www.telegraph.co.uk/finance/comment/ambroseevans_pritchard/3260052/Europe-on-the-brink-of-currency-crisis-meltdown.html

Europe on the brink of currency crisis meltdown

και

http://www.telegraph.co.uk/finance/comment/ambroseevans_pritchard/3269669/IMF-may-need-to-print-money-as-crisis-spreads.html

IMF may need to "print money" as crisis spreads

λέει ο Telegraph.

Γέμισε "μαρξιστές" ο τόπος. Δεν είναι τίποτα. Είναι η πραγματικότητα. Κάποια στιγμή, όταν μας τελειώσουν οι ταμπέλες, μπορεί και να την αποδεχτούμε με μεγαλύτερη σύνεση και υπευθυνότητα. Την πραγματικότητα εννοώ.

Χαίρετε.