Θα καταφανεί ξεκάθαρα (ελπίζω) ότι
α. Οι απλοί άνθρωποι, θες φορολογούμενοι, θες επενδυτές, θες ονειροπόλοι ενός καλύτερου (σήμερα και) αύριο, εγώ κι εσείς και πολλά - πολλά ακόμη εκατομύρια παγκόσμια, ήταν αυτοί που στήριξαν, άθελα τους, αυτήν την παθογένεια, για να μπορούν πάντα οι λίγοι, να εκλέγονται, να κυβερνούν, να θυσαυρίζουν, να εξουσιάζουν και να τους πατρονάρουν, πατώντας στις πλάτες τους/μας
β. Οι ίδιοι απλοί άνθρωποι καλούνται να βγάλουν τα κάρβουνα από την φωτιά (με τα χρήματα των φορολογούμενων να χρησιμοποιούνται για να σώσουν αυτές τις ιδιωτικές εταιρείες), ώστε να μείνουν ατιμώρητοι, να βγουν άφθαρτοι και αμόλυντοι "οι από πάνω" και "οι από μέσα". Άρχοντες και "insiders".
Προκαλεί μέγιστη εντύπωση η αποκάλυψη ότι η Freddie και Fannie, δημιούργημα του Κογκρέσου ως "Νομοθετικής Αρχής", ήταν ο 3ος μεγαλύτερος χορηγός ("campaign contributor") του Αμερικάνικου πολιτικού συστήματος... Πολύ απλά, τα έχωναν στους πολιτικούς τους - για ποιον λόγο άραγε; Mε τίνος χρήματα;
http://www.opensecrets.org/news/2008/09/update-fannie-mae-and-freddie.html
http://news.yahoo.com/s/ibd/20080910/bs_ibd_ibd/20080910general01
Τέλος, να προσθέσω κάτι ακόμα: Τι ακριβώς είναι ένας πιστωτικός οργανισμός, μια τράπεζα; Χοντρικά, είναι μια εταιρεία που δανείζεται χρήματα και δανείζει χρήματα. Δανείζεται σε χαμηλότερο επιτόκιο και δανείζει με μεγαλύτερο. Αυτό είναι η απλή εξίσωση του κέρδους της. Αγοράζει και πουλάει χρήμα. Η κάθε τράπεζα αξιολογείται με αυτό ακριβώς τον λόγο, δάνεια προς καταθέσεις (loans to deposits ratio). Είναι προφανές ότι όσο περισσότερα χρήματα έχει μια τράπεζα ως καταθέσεις (ρευστότητα εν γένει) και όσο λιγότερα σε επισφάλειες, όπως είναι τα δάνεια, τόσο καλύτερη η θέση της. Τι συμβαίνει όμως, όταν μια τράπεζα έχει πολύ μικρό l/d (loans to deposits) ratio; Όταν δηλ. έχει πχ 10 ευρώ σε καταθέσεις και 6 σε δάνεια (10 προς 6); Είναι απλό. Σε περίπτωση που τα δάνεια της αρχίζουν και «σκάνε» κατά το κοινώς λεγόμενο, η ρευστότητα της μειώνεται επικίνδυνα και το ratio αυτό αρχίζει να αυξάνεται επίσης επικίνδυνα. Πιο απλά, τα διαθέσιμα της μειώνονται και εάν συνεχιστεί αυτό, δεν επαρκούν για να καλύψουν τις ζημιές της. Τότε πτωχεύει. Και τότε οι καταθέσεις σε αυτήν την τράπεζα καθίστανται... αέρας. Κοινώς δεν υπάρχουν. Πιο ήπια, καθίστανται και αυτές επισφαλείς. Είναι ο λόγος που στις πολύ μεγάλες κρίσεις του παρελθόντος και πρόσφατα με τη Northern Rock στην Αγγλία, είδαμε ουρές καταθετών να σπεύδουν να αποσύρουν τα κεφάλαια τους. Στο κραχ του 1929, πολλές τράπεζες έσπευσαν ως αντιπερισπασμό να καταγγείλουν όλα τα δάνεια που είχαν χορηγήσει, προκειμένου να καλύψουν τις ανάγκες τους. Πολλοί δανειολήπτες δεν είχαν την δυνατότητα να το πράξουν (φυσικό) και είχαμε το domino effect που επακολούθησε με την πτώχευση 4000 συνολικά τραπεζών και την απώλεια περιουσιών ολόκληρων. Και το Great Depression.
Τι θα λέγατε αν ξέρατε, ότι το σύνολο των Αμερικανικών τραπεζών σήμερα, έχει συνολικά κεφάλαια σε καταθέσεις $6.942 τρις δολάρια και επισφάλειες-απαιτήσεις σε δάνεια- $6.945 τρις δολάρια;. Μόλις 3 τρις δολάρια παραπάνω δάνεια... Kαι ότι ο FDIC, ο Οργανισμός που ασφαλίζει τις καταθέσεις στην Αμερική (βλ. παραπάνω θέμα με Sheila Bair) έχει κεφάλαια για να τις προστατεύσει... $50 δις!;;
Τα στοιχεία από το συνδρομητικό American Banker.
http://www.americanbanker.com/ranking-the-banks.html
Τα ψέματα τελείωσαν.
Καλό βράδυ
υγ1 "Οι Ελληνικές Τράπεζες είναι ασφαλείς, διότι δεν έχουν μεγάλη έκθεση στα δάνεια - σκουπίδια (βλ. subprime)". Αν ακόμη πιστεύετε ότι τα subprime είναι η αιτία και όχι η αφορμή, ok. Αν θεωρείτε ότι κάτι άλλο συμβαίνει, με βάση και αυτά τα λίγα που λέμε, να βάλω στην κουβέντα την μαγική φράση "Τιτλοποίηση δανείων". Οι Ελλ. Τράπεζες αναζήτησαν (και αναζητούν) ρευστότητα κάνοντας τι: πουλάνε τα δάνεια τους (που φυσικά δεν ειναι προϊόν εξασφάλισης, αλλά όπως πλέον είναι οφθαλμοφανές, είναι επισφαλές) με χ επιτόκιο σε κάποιον άλλο, για να αποκτήσουν ρευστότητα. Τι θα γινόταν αν αυτά τα δάνεια άρχιζαν κάποια στιγμή έντονα να "μην εξυπηρετούνται"; Τι l/d ratio και διαθέσιμα έχουν οι Ελλ. Τράπεζες σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο;
υγ2 Είναι η ταχύτερη πτώση των αγορών, στον λόγο τιμές προς χρόνο. Πριν ακόμα περάσει ένα έτος, σε 10 μήνες, η ελλ. αγορά χάνει 50%. Τα θεμελιώδη, δεν τα αναφέρω. Κάποιοι συγκρίνουν παρόλαυτα τεχνικά "την πτώση" με προηγούμενα στοιχεία (ιστορικά). Και μας λένε
How bad is it? It's actually pretty darn good
Commentary: 'Buy when there's blood in the streets'
Από την συνδεδεμένη ηλ. έκδοση με την Wall Street Journal, το marketwatch
http://www.marketwatch.com/news/story/how-bad-its-actually-pretty/story.aspx?guid={1B147F0F-2256-4CB4-A1BA-9136F4112570}&dist=TQP_Mod_mktwN
Τα στοιχεία που παραθέτει: Μεταπολεμικά...
Ένα ερώτημα: Ζούσε ο κύριος το 1929; Ήταν σε ηλικία αντίληψης;
Αν όχι, καλύτερα να ρωτήσουμε κάποιον που ήταν. Και ζει. Και θυμάται.
| |
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου