SENTIMENT by Tradenews - Δευ Σεπ 29, 2008 11:31 pm

Τελικά, το rescue plan, δεν πέρασε.

Προς το παρόν;

Μπορεί.

Έτσι ή αλλιώς, την γνώμη μου ότι είναι ένας ψίλος στα άχυρα, την γνωρίζετε, περάσει δεν περάσει.

Η κρίση αυτή δεν είναι μικρής διάρκειας, έντασης, βάθους. Και να θυμάστε: επί του παρόντος είναι "πιστωτική". Όταν όμως πονά (ή ραγίζει) η καρδιά, το υπόλοιπο κορμί, αργά ή γρήγορα θα υποφέρει.

Σήμερα, δεν υπάρχει λόγος για επισημάνσεις, που μένουν "κρυφές".
Αυτές είχαν την αξία τους όταν αρχές Αυγούστου οι αγορές "είχαν αναθαρρήσει". Ας πούμε.

Πλέον, η κατακραυγή θα παρει τον λόγο στα mainstream media. Ο κόσμος μπάινει σε νέα "εποχή". Είμαστε ακόμα, στις πρώτες μέρες του χειμώνα. Τουλάχιστον τώρα ο κόσμος εμφανίζεται πρόθυμος να ακούσει τους - τάχαμου - "αιρετικούς" και "αρκούδες".

Για σήμερα, αναδημοσιεύω από το Bloomberg την επικαιροποιημένη λίστα με τις διαγραφές και τις ζημιές των πιστωτικών ιδρυμάτων από τα subprime (μόνο). Έφτασαν αισίως το μισό τρις δολάρια.

Ένα πράγμα έχει την σημασία του, εδώ:

Από τις 4 πρώτες με την μεγαλύτερη έκθεση, οι 3 μας έχουν αποχαιρετήσει ήδη, με τον έναν ή τον άλλο τρόπο.
Πλην της... πρώτης.

Και ακολουθούν πολλά αστέρια (όλα) του παγκόσμιου χρηματοπιστωτικού συστήματος. Θα επιβιώσουν λίγοι καταπώς φαίνεται. Με κόκκινο, οι αποβιώσαντες.

Αυτά.

Καλά κουράγια.

κάντε κλικ για μεγέθυνση

SENTIMENT by Tradenews - Παρ Σεπ 26, 2008 12:12 am

Θυμίζω την επισήμανση της κ. Βair ως προϊστάμενης του Οργανισμού Ασφάλισης Καταθέσεων (FDIC) σε εκείνο το άρθρο της που είχε δημοσιεύσει στους New York Times, τον Οκτώβριο του 2007.

Ανέφερε την εκτίμηση της Merrill Lynch, η οποία έλεγε τότε ότι αν οι τιμές των κατοικιών μειωθούν κατά 5%, το 1/4 των supbprime δανείων μπορούν να αποτελέσουν επισφάλειες, ύψους $150 δις.

(Merrill Lynch estimates that if home prices decline by just 5 percent, a quarter of subprime loans may enter default, resulting in losses of almost $150 billion.)

http://www.nytimes.com/2007/10/19/opinion/19bair.html?_r=1&oref=slogin

To θυμίζω γιατί σήμερα ανακοινώθηκε ότι στην Καλιφόρνια, οι τιμές των κατοικιών έχουν υποχωρήσει 41% σε ένα χρόνο. Κάντε τις αναγωγές.

http://www.bloomberg.com/apps/news?pid=20601087&sid=aSU7cx2EXfPQ&refer=home

Πέρυσι αγόραζες οικοπεδάκι στην Γλυφάδα 400.000, φέτος κοστίζει 260.000. Χρωστάς για δάνειο 392.000 (δάνειο 25ετίας, όχι 40ετίας που φτάσαμε στο τέλος...). Τι κάνεις;

O Αρνολντ ο Εξολοθρευτής, πέρυσι Νοέμβριο μας είπε κάτι ωραίες ατάκες περί του θέματος, με μέτρα, πλάνα, φωτό και αστειάκια.

http://gov.ca.gov/index.php?/press-release/8147/

Για δες που είναι σήμερα τα πράματα Άρνολντ...

Και μέσα σε όλα, η κυβέρνηση θα σώσει την κατάσταση με $700 δις.
ΜΟΝΟ η Lehman που μας χαιρέτησε μετά από 158 χρόνια, είχε ληξιπρόθεσμες οφειλές, ύψους $613 δις... Κοροϊδευόμαστε;

http://www.marketwatch.com/news/story/lehman-folds-613-billion-debt/story.aspx?guid={2FE5AC05-597A-4E71-A2D5-9B9FCC290520}

Ποιοι ήταν οι μεγαλύτεροι μέτοχοι σύμφωνα με την αίτηση του άρθρου 11;

Fidelity και AXA...

Ποιοι οι μεγαλύτεροι πιστωτές (πάνω από 100.000);

Citigroup και η Bank of New York Mellon. Για μόλις $138 δις...

Αυτό λέγεται τρενάκι, πυραμίδα, ντόμινο κλπ.

Ό,τι και αν προσπαθήσουν, θα έχουν την τύχη του Άρνολντ.

Στην δουλειά μου λέμε: από το έλασσον στο μείζον.

Κάπως έτσι.

SENTIMENT by Tradenews - Τρι Σεπ 23, 2008 1:20 am

Ο κ. Greenspan μας λέει ότι ετσι είναι οι κρίσεις που συμβαίνουν μια φορά κάθε 50 ή 100 χρόνια... Κάθε 80, εννοεί... Έχει δρόμο ακόμα λέει.

(και η ερώτηση του κέρβερου δημοσιογράφου: "πιστεύετε ότι υπάρχει πιθανότητα άνω του 50% να αποφευχθεί η ύφεση;!!!!!!!")

http://www.breitbart.com/print.php?id=080914181841.fsmkqu8s&show_article=1

Και Καναδοί οικονομολόγοι, προειδοποιούν για αποπληθωρισμό (Deflation)...

Ευχαριστούμε για την ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΗΣΗ. Θα πάρουμε τα μέτρα μας.

http://www.reportonbusiness.com/servlet/story/RTGAM.20080918.winflation0918/BNStory/Business/home?cid=al_gam_mostview#


"ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΣΤΑ ΝΕΑ"

SENTIMENT by Tradenews - Σαβ Σεπ 20, 2008 5:29 pm

Οι μέρες που ζούμε εφεξής, "είναι ιστορικές". Εϊναι ένα μάθημα που μας δίνει η ιστορία, από αυτά που θα πρέπει πάντα να μείνουν στη μνήμη.

Μόνιμη επωδός των σχολίων μας ήταν, "τα χειρότερα ΔΕΝ πέρασαν, τώρα αρχίζουν - το "σιωπηλό" κραχ αρχίζει και κάνει θόρυβο".

Έπειτα λέμε: Η κρίση δεν είναι πιστωτική ή οικονομική. Η κρίση είναι (και θα είναι) ΠΡΩΤΙΣΤΩΣ κοινωνικη.

Oι κυβερνήσεις ΔΕΝ δρουν, ΑΝΤΙΔΡΟΥΝ. Η κυβέρνηση των ΗΠΑ "έδρασε" όταν ήδη Bear Sterns, Indy Mac, Lehman, Fredie, Fannie, AIG, βάρεσαν κανόνι. Όταν έσκασε η φούσκα των ακινήτων. Όταν ήδη άρχισε η κατάρρευση των αγορών...κλπ

Δίνεται η ευκαιρία να δούμε πίσω από τις κουρτίνες. Σε ένα Αυγουστιάτικο άρθρο του, ο PAUL B. FARRELL έλεγε ότι η Αμερική χρειάζεται ένα 'Good Depression' ειδεμή θα εξελιχθεί σε ένα 'Great Depression'.
Eίναι ένα πολύ εντυπωσιακό άρθρο λόγω της καθαρότητας των απόψεων που εκφράζει και της σπάνιας ειλικρίνειας.
Παρακαλώ, διαβαστε το. http://www.marketwatch.com/news/story/seven-reasons-america-needs-good/story.aspx?guid={E8E9E137-3375-41D0-9601-FA4D14601140}

Την προηγούμενη εβδομάδα, η Αμερικάνικη κυβέρνηση ανέλαβε λοιπόν δράση. Ανέλαβε (μετά την ανίκανη όπως αποδείχτηκε FED) ως ο ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΣ κυματοθραύστης, να αναχαιτίσει ένα φυσικό φαινόμενο: την χιονοστοιβάδα από τα βουνά της ανθρώπινης απληστίας.

Όταν μια μέρα, θα ξημερώσει και η κυβέρνηση του κόσμου, η κυβέρνηση των ΗΠΑ πει "δεν μπορούμε να τους εξαγοράσουμε όλους, δεν μπορούμε να εγγυηθούμε για όλους", τότε επισήμως θα έχουμε μπει στο Depression του 21ου αιώνα.

Ως τότε θα κοιμόμαστε με τα λόγια του Προέδρου που επέλεξαν να έχουν, του κ. Μπους, ανακοινώντας τα "νέα μέτρα":

"Είναι ένα αποφασιστικό βήμα που θα αντιμετωπίσει τα προβλήματα του οικ. συστήματος μας. Θα αποφορτίσει τους ισολογισμούς των τραπεζών και θα τους επιτρέψει να συνεχίζουν να δανείζουν και το σύστημα να συνεχίσει να λειτουργεί (πάλι).

Μέσω της FDIC κάθε κατάθεση είναι ασφαλισμένη για $100,000. Η FDIC υπάρχει εδώ και 75 χρόνια και ποτέ κανένας δεν έχασε ένα σεντ - και αυτό δεν θα αλλάξει. [σχόλιο: α.η FDIC ασφαλίζει καταθέσεις με κεφάλαια $50 δις, το λέω για πολλοστή φορά, έναντι καταθέσεων ΤΕΤΡΑΚΙΣ δολαρίων, β.πριν 75 χρόνια; βεβαίως δημιουργήθηκε μετά το κραχ του'29 "για να αποτρέψει παρόμοιες καταστάσεις", άρα μάλλον 75 αχρείαστα χρόνια, για να καταλάβουμε ότι είναι ανίκανη να εκπληρώσει τον σκοπό της... ]

Μακροπρόθεσμα οι Αμερικάνοι πρέπει να αισθάνονται εμπιστοσύνη στην οικονομική μας δύναμη. Αυτή η χώρα είναι η καλύτερη στον κόσμο για επενδύσεις και business. Έχουμε ένα ευέλικτο και σταθερό σύστημα που απορροφά τις απειλές, διορθώνει και επανέρχεται.
[εδώ απλά γελάμε]

[Και τώρα η μόνη αλήθεια (που έρχεται)]

Μεγαλύτερη πίεση στο οικονομικό μας σύστημα θα δημιουργούσε τεράστια ανεργία, θα εξολόθρευε τους λογαριασμούς συνταξιοδότησης, θα αποσάρθρωνε περαιτέρω τις αξίες των ακινήτων, θα στέγνωνε τα στεγαστικά δάνεια, τα δάνεια για αγορά αυτοκινήτων και τα φοιτητικα επιδόματα. ΑΥΤΑ ΕΙΝΑΙ ΡΙΣΚΑ ΠΟΥ Η ΑΜΕΡΙΚΗ ΔΕΝ ΑΝΤΕΧΕΙ.

$500 δις ρίχνει η κυβέρνηση στο καναβάτσο - μόνο που ΤΟΛΜΩ να πω, δεν θα τα καταφέρει. Διαβάστε τον κ. Πρόεδρο (The man who sold the world που έλεγε και ο Cobain)

http://www.whitehouse.gov/news/releases/2008/09/20080919-2.html

Και τώρα αγαπητοί φίλοι, διαβάστε κάτι ακόμα:

Κυρίες και κύριοι.
Η λέξη μυστικότητα είναι μη αποδεκτή σε μια ελεύθερη και ανοικτή κοινωνία.
Και είμαστε ως άνθρωποι, κληρονομικά και ιστορικά αντιμέτωποι με μυστικές κοινωνίες.
Με μυστικούς όρκους και μυστικές διαδικασίες.
Είμαστε αντιμέτωποι με μια μονολιθική και ανελέητη συνωμοσία.
Η οποία βρίσκεται κυρίως μέσα στη κυβέρνηση και θέλει να επεκτείνει το πεδίο επιρροής της.
Με διείσδυση αντί για αποφυγή, με υπονόμευση αντί για εκλογή,
με εκφοβισμό αντί για ελεύθερη επιλογή.
Είναι ένα σύστημα που έχει στρατολογήσει τεράστιες ποσότητες
ανθρώπινων και υλικών πόρων.
Υψηλά αποδοτικός μηχανισμός που συνδυάζει στρατιωτικές, διπλωματικές, κατασκοπευτικές, οικονομικές, επιστημονικές και πολιτικές λειτουργίες.
Οι προετοιμασίες (τους) δεν διεξάγονται δημόσια.
Τα λάθη τους θάβονται και δεν δημοσιεύονται.
Οι ενέργειες τους αποσιωπώνται και δεν αναφέρονται.
Καμία δαπάνη δεν ελέγχεται κανένα μυστικό δεν αποκαλύπτεται.
Γι’ αυτό ο Αθηναίος νομοθέτης Σόλων θέσπισε ως έγκλημα για κάθε πολίτη την αποφυγή της δημόσιας αντιπαράθεσης.
Ζητώ την βοήθεια σας, στην τεράστια προσπάθεια πληροφόρησης και αφύπνισης του Αμερικανικού λαού.
Είμαι αισιόδοξος πως με την βοήθεια σας, ο άνθρωπος θα γίνει αυτό που γεννήθηκε να είναι.

Ελεύθερος και ανεξάρτητος.

John Kennedy "JFK" - o τελευταίος πραγματικός Πρόεδρος των ΗΠΑ
27.4.1961 ενώπιον της Αμερικανικής Ένωσης Συτακτών

http://www.jfklibrary.org/Historical+Resources/Archives/Reference+Desk/Speeches/JFK/003POF03NewspaperPublishers04271961.htm

Αυτά τα νέα σήμερα...

υγ. Ο δικός μας Πρόεδρος ρώτησε τον κ Αλογογκούφη, στην ενημέρωση του "για την οικονομικη κατάσταση": Είναι μίνι-κραχ ή νέο 1929;

"Δεν πήρα απάντηση, δεν πήρα" (τρύπες)

SENTIMENT by Tradenews - Πεμ Σεπ 18, 2008 8:07 pm

κάντε κλικ για μεγέθυνση

SENTIMENT by Tradenews - Πεμ Σεπ 18, 2008 12:09 am

Τώρα που σιγά - σιγά η λέξη κρίση αρχίζει να αποδεσμεύεται από την άλλη μόνιμη, σταθερή συνοδό της, την λέξη "πιστωτική", σιγά - σιγά επίσης θα αρχίζουν να βγαίνουν στην φόρα τα άπλυτα του συστήματος - αυτού του.. ακέραιου, αδιάφθορου, συνεκτικού συστήματος δηλ., που ήτανε το γκοβέρνο αυτού του κόσμου, χρόνια πολλά - πολλά τώρα.

Θα καταφανεί ξεκάθαρα (ελπίζω) ότι

α. Οι απλοί άνθρωποι, θες φορολογούμενοι, θες επενδυτές, θες ονειροπόλοι ενός καλύτερου (σήμερα και) αύριο, εγώ κι εσείς και πολλά - πολλά ακόμη εκατομύρια παγκόσμια, ήταν αυτοί που στήριξαν, άθελα τους, αυτήν την παθογένεια, για να μπορούν πάντα οι λίγοι, να εκλέγονται, να κυβερνούν, να θυσαυρίζουν, να εξουσιάζουν και να τους πατρονάρουν, πατώντας στις πλάτες τους/μας

β. Οι ίδιοι απλοί άνθρωποι καλούνται να βγάλουν τα κάρβουνα από την φωτιά (με τα χρήματα των φορολογούμενων να χρησιμοποιούνται για να σώσουν αυτές τις ιδιωτικές εταιρείες), ώστε να μείνουν ατιμώρητοι, να βγουν άφθαρτοι και αμόλυντοι "οι από πάνω" και "οι από μέσα". Άρχοντες και "insiders".

Προκαλεί μέγιστη εντύπωση η αποκάλυψη ότι η Freddie και Fannie, δημιούργημα του Κογκρέσου ως "Νομοθετικής Αρχής", ήταν ο 3ος μεγαλύτερος χορηγός ("campaign contributor") του Αμερικάνικου πολιτικού συστήματος... Πολύ απλά, τα έχωναν στους πολιτικούς τους - για ποιον λόγο άραγε; Mε τίνος χρήματα;

http://www.opensecrets.org/news/2008/09/update-fannie-mae-and-freddie.html
http://news.yahoo.com/s/ibd/20080910/bs_ibd_ibd/20080910general01

Τέλος, να προσθέσω κάτι ακόμα: Τι ακριβώς είναι ένας πιστωτικός οργανισμός, μια τράπεζα; Χοντρικά, είναι μια εταιρεία που δανείζεται χρήματα και δανείζει χρήματα. Δανείζεται σε χαμηλότερο επιτόκιο και δανείζει με μεγαλύτερο. Αυτό είναι η απλή εξίσωση του κέρδους της. Αγοράζει και πουλάει χρήμα. Η κάθε τράπεζα αξιολογείται με αυτό ακριβώς τον λόγο, δάνεια προς καταθέσεις (loans to deposits ratio). Είναι προφανές ότι όσο περισσότερα χρήματα έχει μια τράπεζα ως καταθέσεις (ρευστότητα εν γένει) και όσο λιγότερα σε επισφάλειες, όπως είναι τα δάνεια, τόσο καλύτερη η θέση της. Τι συμβαίνει όμως, όταν μια τράπεζα έχει πολύ μικρό l/d (loans to deposits) ratio; Όταν δηλ. έχει πχ 10 ευρώ σε καταθέσεις και 6 σε δάνεια (10 προς 6); Είναι απλό. Σε περίπτωση που τα δάνεια της αρχίζουν και «σκάνε» κατά το κοινώς λεγόμενο, η ρευστότητα της μειώνεται επικίνδυνα και το ratio αυτό αρχίζει να αυξάνεται επίσης επικίνδυνα. Πιο απλά, τα διαθέσιμα της μειώνονται και εάν συνεχιστεί αυτό, δεν επαρκούν για να καλύψουν τις ζημιές της. Τότε πτωχεύει. Και τότε οι καταθέσεις σε αυτήν την τράπεζα καθίστανται... αέρας. Κοινώς δεν υπάρχουν. Πιο ήπια, καθίστανται και αυτές επισφαλείς. Είναι ο λόγος που στις πολύ μεγάλες κρίσεις του παρελθόντος και πρόσφατα με τη Northern Rock στην Αγγλία, είδαμε ουρές καταθετών να σπεύδουν να αποσύρουν τα κεφάλαια τους. Στο κραχ του 1929, πολλές τράπεζες έσπευσαν ως αντιπερισπασμό να καταγγείλουν όλα τα δάνεια που είχαν χορηγήσει, προκειμένου να καλύψουν τις ανάγκες τους. Πολλοί δανειολήπτες δεν είχαν την δυνατότητα να το πράξουν (φυσικό) και είχαμε το domino effect που επακολούθησε με την πτώχευση 4000 συνολικά τραπεζών και την απώλεια περιουσιών ολόκληρων. Και το Great Depression.

Τι θα λέγατε αν ξέρατε, ότι το σύνολο των Αμερικανικών τραπεζών σήμερα, έχει συνολικά κεφάλαια σε καταθέσεις $6.942 τρις δολάρια και επισφάλειες-απαιτήσεις σε δάνεια- $6.945 τρις δολάρια;. Μόλις 3 τρις δολάρια παραπάνω δάνεια... Kαι ότι ο FDIC, ο Οργανισμός που ασφαλίζει τις καταθέσεις στην Αμερική (βλ. παραπάνω θέμα με Sheila Bair) έχει κεφάλαια για να τις προστατεύσει... $50 δις!;;

Τα στοιχεία από το συνδρομητικό American Banker.

http://www.americanbanker.com/ranking-the-banks.html

Τα ψέματα τελείωσαν.

Καλό βράδυ
υγ1 "Οι Ελληνικές Τράπεζες είναι ασφαλείς, διότι δεν έχουν μεγάλη έκθεση στα δάνεια - σκουπίδια (βλ. subprime)". Αν ακόμη πιστεύετε ότι τα subprime είναι η αιτία και όχι η αφορμή, ok. Αν θεωρείτε ότι κάτι άλλο συμβαίνει, με βάση και αυτά τα λίγα που λέμε, να βάλω στην κουβέντα την μαγική φράση "Τιτλοποίηση δανείων". Οι Ελλ. Τράπεζες αναζήτησαν (και αναζητούν) ρευστότητα κάνοντας τι: πουλάνε τα δάνεια τους (που φυσικά δεν ειναι προϊόν εξασφάλισης, αλλά όπως πλέον είναι οφθαλμοφανές, είναι επισφαλές) με χ επιτόκιο σε κάποιον άλλο, για να αποκτήσουν ρευστότητα. Τι θα γινόταν αν αυτά τα δάνεια άρχιζαν κάποια στιγμή έντονα να "μην εξυπηρετούνται"; Τι l/d ratio και διαθέσιμα έχουν οι Ελλ. Τράπεζες σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο;

υγ2 Είναι η ταχύτερη πτώση των αγορών, στον λόγο τιμές προς χρόνο. Πριν ακόμα περάσει ένα έτος, σε 10 μήνες, η ελλ. αγορά χάνει 50%. Τα θεμελιώδη, δεν τα αναφέρω. Κάποιοι συγκρίνουν παρόλαυτα τεχνικά "την πτώση" με προηγούμενα στοιχεία (ιστορικά). Και μας λένε


How bad is it? It's actually pretty darn good

Commentary: 'Buy when there's blood in the streets'

Από την συνδεδεμένη ηλ. έκδοση με την Wall Street Journal, το marketwatch

http://www.marketwatch.com/news/story/how-bad-its-actually-pretty/story.aspx?guid={1B147F0F-2256-4CB4-A1BA-9136F4112570}&dist=TQP_Mod_mktwN

Τα στοιχεία που παραθέτει: Μεταπολεμικά...

Ένα ερώτημα: Ζούσε ο κύριος το 1929; Ήταν σε ηλικία αντίληψης;
Αν όχι, καλύτερα να ρωτήσουμε κάποιον που ήταν. Και ζει. Και θυμάται.

SENTIMENT by Tradenews - Δευ Σεπ 15, 2008 1:15 pm

thomass έγραψε:

Δις δολάρια σαν στραγάλια. Ας το συνηθίσουμε, πλέον. Κατά τ'άλλα "τα χειρότερα πέρασαν". Ένα διαρκές SOS. Ένα κραχ που αρχίζει να κάνει σιγά - σιγά θόρυβο. Η ώρα πλησιάζει που θα γίνει το πρώτο και μόνιμο θέμα, "στα νέα".

thomass έγραψε:

Αν είμαστε καλά, πιστεύω ότι το προσεχές διάστημα, θα γίνουμε μάρτυρες μιας μεταστροφής της "κοινής γνώμης" στο κολοσσιαίο όπως φαίνεται, πρόβλημα, που δημιουργήθηκε από την "πιστωτική κρίση", μια κρίση που κατά τα φαινόμενα θα είναι γενικευμένη, συστημική και κάθε άλλο παρά οικονομική (μόνο).

thomass έγραψε:

Οι διαπιστώσεις του κ. Gross, οδηγούνε σε άλλες όπως α. η "κρίση" αρχίζει να κάνει θόρυβο και να λαμβάνει τις πραγματικές της διαστάσεις β. η "κρίση" είναι παρούσα, "τα χειρότερα ΔΕΝ πέρασαν" αλλά ίσως τώρα αρχίζουν να λαμβάνουν σάρκα και οστά γ. η πιο (οικονομικά) φιλελεύθερη και καπιταλιστική κοινωνία, η Αμερικάνικη, καλείται τώρα να επιδείξει κρατικισμό και συγκέντρωση, (ποιος θα το πίστευε πριν μόλις έναν χρόνο), με τα λεφτά των φορολογούμενων της. Η πρακτική είναι αντίστοιχη, ίδια, με την εποχή της ΔΕΚΑ και των παρεμβάσεων της στον δικό μας μικρό κόσμο, του 1999. δ. τα κελεύσματα προς την κυβέρνηση, τις αρχές, οι νομοθετικές πρωτοβουλίες (όπως το Stimulus Act του καλοκαιριού), οι "παρεμβάσεις της FED", ("rescue plans" και "bailouts") δεν μπορούν να αποτρέψουν (και μάλλον ούτε πρόκειται) τις δυνάμεις της αγοράς και τις συνέπειες της "κρίσης", δημιούργημα δεκαετιών, η οποία επομένως δεν αντιμετωπίζεται με ασπιρίνες. Συμπέρασμα: Τα χειρότερα ΔΕΝ πέρασαν. Προς το παρόν αυτό.

"ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΣΤΑ ΝΕΑ" ("ΣΤΑ ΝΕΑ" της 15/9...)

κάντε κλικ για μεγέθυνση

SENTIMENT by Tradenews - Τρι Σεπ 09, 2008 12:27 am

thomass έγραψε:

Οι διαπιστώσεις του κ. Gross, οδηγούνε σε άλλες όπως (...) γ. η πιο (οικονομικά) φιλελεύθερη και καπιταλιστική κοινωνία, η Αμερικάνικη, καλείται τώρα να επιδείξει κρατικισμό και συγκέντρωση, (ποιος θα το πίστευε πριν μόλις έναν χρόνο), με τα λεφτά των φορολογούμενων της. Η πρακτική είναι αντίστοιχη, ίδια, με την εποχή της ΔΕΚΑ και των παρεμβάσεων της στον δικό μας μικρό κόσμο, του 1999. δ. τα κελεύσματα προς την κυβέρνηση, τις αρχές, οι νομοθετικές πρωτοβουλίες (όπως το Stimulus Act του καλοκαιριού), οι "παρεμβάσεις της FED", ("rescue plans" και "bailouts") δεν μπορούν να αποτρέψουν (και μάλλον ούτε πρόκειται) τις δυνάμεις της αγοράς και τις συνέπειες της "κρίσης", δημιούργημα δεκαετιών, η οποία επομένως δεν αντιμετωπίζεται με ασπιρίνες.

__________________

Είμαστε υπόλογοι για ό,τι λέμε ή γράφουμε.

Η "διάσωση" των Fannie - Freddie, οδηγεί σε ράλι τις αγορές.

Ελλιοτικά καθαρά, το δώσαμε σαν ενδεχόμενο, εδώ http://www.tradenews.gr/forum/viewtopic.php?p=21132#21132, το Σάββατο. Κοιτώντας μόνο ένα διάγραμμα. Μιλώντας σήμερα με τον Δημήτρη, αυτή ήταν η κοινή μας συνισταμένη.

Σας δείχνω ένα διάγραμμα (από το EWI) το οποίο εμφανίζει σαφώς, την (αναιμική) "επιρροή" των έξωθεν παρεμβάσεων, των "καλών" νέων ή γεγονότων σε μια πτωτική αγορά, που έχει διαλέξει ρότα. Τα λεγόμενα "bailouts", δεν κατάφεραν παρά μόνο πρόσκαιρα να αντιστρέψουν έως σήμερα το momentum και να δημιουργήσουν προσωρινούς πυθμένες.

Γρήγορα προσπεράστηκαν και διασπάστηκαν.

Πρόκειται για την πιο καθαρή έκφραση του sentiment που λέμε ότι οδηγεί τα πράγματα. Οι αγορές, έχουν τις δικές τους δυνάμεις. Οι τάσεις αλλάζουν σχεδόν πάντα, όταν αυτές οι (ανοδικές ή καθοδικές) δυνάμεις τις εγκαταλείψουν. Και συνήθως είναι τότε που ο δείκτης μέτρησης του Sentiment, o DSI (Daily Sentiment Index) παρουσιάζει εκρηκτικά ποσοστά αισιοδοξίας ή απαισιοδοξίας (Θυμίζω το 93% των ταύρων στο Ευρώ, το 98% επίσης στο αργό, το 95% στον χρυσό κλπ).

Ελλιοτικά λέμε, ότι αυτό μάλλον είναι ένα γρήγορο, οξύ ανοδικό κομμάτι, της διόρθωσης από τα χαμηλά του Ιουλίου. To που θα σταματήσει μόνο το πιθανολογούμε, διότι η κύρια τάση μπορεί να επανεμφανιστεί σχεδόν οποτεδήποτε (εξ ου και τα failures και τα truncations). Αυτά είναι όμως άσχετα με το Θέμα.

Στο σημείο αυτό, θέλω και δημοσίως να πω, ότι ο Δημήτρης, μέσω της στήλης του αλλά προπάντων κατιδίαν, έχει εξαρχής τοποθετηθεί σε αυτό το πλαίσιο.

Είναι θαυμαστό για όσους δεν τον ξέρουν. Για εμάς, είναι πια αναμενόμενο.

Τα λέμε.

κάντε κλικ για μεγέθυνση

SENTIMENT by Tradenews - Σαβ Σεπ 06, 2008 3:16 am

Η Ομοσπονδιακή (Δημόσια) Εταιρεία Ασφάλισης Καταθέσεων (FDIC) των ΗΠΑ είναι κάτι σαν την δικιά μας Αρχή Προστασίας του Καταναλωτή, με ειδικές αλλά και αυξημένες αρμοδιότητες. Ιδρύθηκε το 1933, προς το τέλος του Οικονομικoύ Κραχ του 1929. Στόχος της είναι η Ασφάλιση (ατομικών) Καταθέσεων έως το ποσό των $100.000. Προφανώς εγγυάται τις καταθέσεις μέχρι του ποσού αυτού, σε περίπτωση πτώχευσης μιας τράπεζας.

Ως εκ τούτου λειτουργεί ως αντικειμενικό Παρατηρητήριο της αξιοπιστίας και της φερεγγυότητας των Τραπεζικών Ιδρυμάτων, πολύ καλύτερα από κάτι ιδιωτικές εταιρείες αξιολόγησης τύπου S&P, Moody’s, Fitch… Αυτοί δεν έχουν κανένα λόγο να αναβαθμίσουν ή να υποβαθμίσουν έναν πιστωτικό οργανισμό για ίδιους σκοπούς και σπέκουλα. Αυτοί θα πληρώσουν και άρα πρέπει να ξέρουν (και να λένε) την αλήθεια.

Tου οργανισμού ηγείται μια κυρία, η κ. Sheila Bair.

H Bair υπήρξε από τους ελάχιστους αξιωματούχους που ζητούσαν μέτρα για την επερχόμενη κρίση και προειδοποιούσε για τα μελλούμενα καιρό πριν.

Σε μια από αυτές τις προσπάθειες αρθρογράφησε η ίδια σχετικά, στους New York Times, τον Οκτώβριο του 2007, ζητώντας μέτρα για τους δανειζόμενους, όπως ο δανεισμός με σταθερό – «ανεκτό» επιτόκιο κ.α.
http://www.nytimes.com/2007/10/19/opinion/19bair.html?_r=1&oref=slogin

Αυτήν την στιγμή οι προβλέψεις της ξεπερνώνται. Η ίδια το παραδέχεται αναφέροντας ότι η κατάσταση θα χειροτερέψει. Ο Οργανισμός, αναφέρει σε έκθεση του, ότι η λίστα του με τις προβληματικές τράπεζες αριθμεί τις 117 και ότι τα καθυστερούμενα δάνεια είναι πλέον στο υψηλότερο ποσοστό από το 1993. Εννέα τράπεζες μας έχουν ήδη χαιρετήσει. Παρόλαυτά, το τελευταίο θύμα του Ιουλίου, η IndyMac δεν ήταν ΚΑΝ σε αυτήν την λίστα
http://www.nytimes.com/2008/08/27/business/economy/27bank.html?pagewanted=2&_

Τώρα το περιοδικό forbes την ανακηρύσσει ως 2η πιο σημαντική γυναικεία προσωπικότητα και η Wall Street Journal την συμπεριλαμβάνει στην λίστα “Power 30”.

http://www.forbes.com/lists/2008/11/biz_powerwomen08_Sheila-C-Bair_0R5X.html
http://www.smartmoney.com/cover/index.cfm?story=november2006

H αγωνία της Bair αυτήν την στιγμή όμως είναι άλλη. Ότι τα κεφάλαια του Οργανισμού ίσως δεν επαρκούν για την ασφάλιση των καταθέσεων των τραπεζών που επίκειται να καταρρεύσουν. Και ζητά μεγαλύτερα τέλη ανά κατάθεση, προκειμένου να αυξήσει τα κεφάλαια της...

Σημειώνω ότι σε εκείνο το άρθρο της, η Bair ανέφερε μια εκτίμηση της Merrill Lynch, η οποία έλεγε τότε ότι αν οι τιμές των κατοικιών μειωθούν κατά 5%, το 1/4 των supbprime δανείων μπορούν να αποτελέσουν επισφάλειες, ύψους $150 δις. Μέσα σε ένα χρόνο μόνο, οι τιμές των κατοικιών υποχώρησαν κατά 15%...


Και σήμερα ανακοινώθηκε ότι τα δάνεια σε διαδικασία κατάσχεσης στο β΄ τρίμηνο ανήλθαν στο 1,08%.

Το ποσοστό των δανείων που βρίσκονται ήδη σε διαδικασία κατάσχεσης ανήλθε στο 2,75%.

Και ο βαθμός αθέτησης (καθυστέρηση πληρωμής έστω και μιας δόσης) διαμορφώθηκε στο 6,41%.

Δηλαδή 1 στα 100 σπίτια κατάσχονται ήδη, 3 στα 100 πρόκειται να κατασχεθούν ενώ 6 ½ στα 100 δάνεια δεν πληρώνονται. Σήμερα. Με «μόλις» 9 τράπεζες εκτός, και 15% μείωση των τιμών των ακινήτων.

Αναλύοντας τα νούμερα και με απλή λογική, ταιριάζει αυτό που λένε :

«Ο καθένας βγάζει τα συμπεράσματα του».

SENTIMENT by Tradenews - Παρ Σεπ 05, 2008 1:10 am

Για όσους καλούς φίλους παρακολουθούν εξαρχής τις δημοσιεύσεις σε αυτό το Θέμα, θα έχει γίνει ίσως αντιληπτό ότι γίνεται προσπάθεια αντιπαραβολής μιας πραγματικής (και έως σήμερα, ως επί το πλείστον κρυφής) εικόνας με το κοινωνικό αίσθημα, το λεγόμενο social mood ή sentiment.

Ως τα τώρα, πρέπει επίσης να έχει γίνει αντιληπτό, ότι η κοινή - παγκόσμια - γνώμη, λίγο έχει ασχοληθεί με το μέγεθος της κρίσης, το οποίο αντικειμενικά είναι πολύ σημαντικότερο και βαθύτερο - και διαρκές, όπως αναμένεται - από πλείστα άλλα ζητήματα/νέα/ειδήσεις της "πρώτης γραμμής". Μάλλον δε, το μεγαλύτερο, μακράν.

Αν είμαστε καλά, πιστεύω ότι το προσεχές διάστημα, θα γίνουμε μάρτυρες μιας μεταστροφής της "κοινής γνώμης" στο κολοσσιαίο όπως φαίνεται, πρόβλημα, που δημιουργήθηκε από την "πιστωτική κρίση", μια κρίση που κατά τα φαινόμενα θα είναι γενικευμένη, συστημική και κάθε άλλο παρά οικονομική (μόνο).

Συμπληρώνοντας έναν μήνα δημοσιεύσεων, σήμερα δανείζομαι τις απόψεις του κ. Bill Gross, μάνατζερ του μεγαλύτερου fund διαχείρισης ομολόγων παγκόσμια. Ο κ. Gross, δεν υπαινίσσεται, αλλά καλεί ευθέως και αγωνιωδώς την Αμερικάνικη κυβέρνηση

α. "να χρησιμοποιήσει τα κεφάλαια της για να στηρίξει τις αγορές από την κατάρρευση",
β. "να υποκαταστήσει τους ιδιώτες επενδυτές, που είτε δεν έχουν είτε έχασαν όλα τους τα χρήματα, υπενθυμίζοντας ότι σε 1 μόνο χρόνο οι διαγραφές οδήγησαν σε απώλειες $500 δις",

Θυμίζει' ότι
γ. "η πτώση στην αγορά ακινήτων συγκρίνεται μόνο με το Great Depression", το κραχ του 1929
δ. "η ρευστότητα στεγνώνει και η αγορά διακατέχεται από ανορεξία"

Οι διαπιστώσεις του κ. Gross, οδηγούνε σε άλλες όπως

α. η "κρίση" αρχίζει να κάνει θόρυβο και να λαμβάνει τις πραγματικές της διαστάσεις
β. η "κρίση" είναι παρούσα, "τα χειρότερα ΔΕΝ πέρασαν" αλλά ίσως τώρα αρχίζουν να λαμβάνουν σάρκα και οστά
γ. η πιο (οικονομικά) φιλελεύθερη και καπιταλιστική κοινωνία, η Αμερικάνικη, καλείται τώρα να επιδείξει κρατικισμό και συγκέντρωση, (ποιος θα το πίστευε πριν μόλις έναν χρόνο), με τα λεφτά των φορολογούμενων της. Η πρακτική είναι αντίστοιχη, ίδια, με την εποχή της ΔΕΚΑ και των παρεμβάσεων της στον δικό μας μικρό κόσμο, του 1999.
δ. τα κελεύσματα προς την κυβέρνηση, τις αρχές, οι νομοθετικές πρωτοβουλίες (όπως το Stimulus Act του καλοκαιριού), οι "παρεμβάσεις της FED", ("rescue plans" και "bailouts") δεν μπορούν να αποτρέψουν (και μάλλον ούτε πρόκειται) τις δυνάμεις της αγοράς και τις συνέπειες της "κρίσης", δημιούργημα δεκαετιών, η οποία επομένως δεν αντιμετωπίζεται με ασπιρίνες.

Συμπέρασμα:

Τα χειρότερα ΔΕΝ πέρασαν. Προς το παρόν αυτό.

O υπέροχος κ. Gross:

http://www.bloomberg.com/apps/news?pid=20601087&sid=aZLLPW9YEa60&refer=home

SENTIMENT by Tradenews - Τρι Σεπ 02, 2008 1:53 am

Τα CDS είναι ιδιωτικές συμβάσεις μεταξύ δύο μερών πάνω σ' ένα «στοίχημα» για την πτώχευση, αθέτηση υποχρέωσης ή αναδιάρθρωση του χρέους ενός εκδότη. Πρόκειται για ένα είδος ασφαλιστηρίου συμβολαίου για τα δάνεια. Αν η πιστολήπτρια εταιρεία δεν μπορέσει να κάνει κανονικά τις πληρωμές της, η πιστώτρια τράπεζα θα χάσει χρήματα από το δάνειο, αλλά θα κερδίσει από το CDS. Αν δεν έχει προβλήματα, τότε η τράπεζα θα πρέπει να αποζημιώσει το τρίτο μέρος μειώνοντας τα κέρδη που θα έχει από το δάνειο. ----- Τα CDO είναι μια «δεξαμενή» από δανειακές συμβάσεις που μεταβιβάζονται σε μια νομική οντότητα ειδικού σκοπού (special purpose entity - SPE), η οποία στη συνέχεια εκδίδει τίτλους με διαφορετική προτεραιότητα αποζημίωσης σε περίπτωση δυσκολίας τήρησης των υποχρεώσεων. -----

Κατά συνέπεια αυτοί οι τίτλοι έχουν διαφορετική πιστωτική ποιότητα.

Έχουν καταγραφεί περιπτώσεις όπου συνέφερε τους κατόχους των υποχρεώσεων μιας εταιρείας (Τράπεζες) να την κλείσουν αντί να τη βοηθήσουν να ορθοποδήσει γιατί είχαν λάβει θέσεις ανοικτών πωλήσεων, που σημαίνει ότι θα κέρδιζαν περισσότερα από την καταστροφή της εταιρείας.*

Όπως αντιλαμβάνεστε, μέσω αυτών των επενδυτικών εργαλείων, μια τράπεζα δανείζει "εσκεμμένα" ένα χ ποσό στην Delta Airlines ή την Nortwest (αεροπορικές που πτώχευσαν το 2005), εταιρείες δηλ. με προβλήματα επιβίωσης και ύστερα αγοράζει μανιωδώς CDS της εταιρείας. Η τράπεζα πιστεύει (και γνωρίζει) ότι η εταιρεία δεν είναι βιώσιμη. Αποκτά μια καθαρή εσωτερική πληροφόρηση. Την χρηματοδοτεί με "μη βιώσιμα" για την εταιρεία δάνεια. Η είδηση μειώνει κατά πολύ αμέσως, τα CDS της εταιρείας. Πχ τα δάνεια της εταιρείας ασφαλίζονται με ποσό Χ. Αμέσως μετά την είδηση, κοστίζουν 1/2 Χ. Η εταιρεία δημιουργεί "ελπίδες"... Η τράπεζα αγοράζει. Μετά από λίγο καιρό η εταιρεία αρχίζει να αντιμετωπίζει τεράστιες δυσκολίες και τελικά πτωχεύει. Τα CDS κοστίζουν πια 5χ...
Η τράπεζα έχει αγοράσει CDS για ένα δάνειο που έδωσε εν γνώσει της σε μια υπερχρεωμένη προβληματική εταιρεία, το ασφάλισε για χ και το εξαργύρωσε για 5χ.
Πλέον δεν την νοιάζει η τύχη του δανείου. Αισχροκέρδησε πολλαπλάσια.

Τα Swaps όμως δημιουργήθηκαν για να προστατέψουν το σύστημα, να ασφαλίσουν τους κινδύνους. Όχι για κερδοσκοπία.

Μόνο οι δέκα μεγαλύτερες αμερικανικές τράπεζες των ΗΠΑ έχουν τοποθετημένα 600 δισ. δολάρια.

Όλα τούτα, για να αναφέρω το εξής:

Σύμφωνα με έκθεση της UNICREDIT, η οποία αποτιμά το risk ratio με βάση τα Credit Default Swaps που αφορούν την Αμερικάνικη Αυτοκινητοβιομηχανία, υπάρχει 95% πιθανότητα μία ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ από τις 3 μεγαλύτερες εταιρείες του κλάδου, την General Motors, την Chrysler και την Ford, να ΠΤΩΧΕΥΣΕΙ .

Oι κάτοχοι των SWAPS των εταιρειών αυτών, όμως, θα έχουν κέρδος ακόμα και αν καταρρεύσουν οι 2 από τις 3!

Ήδη η GM, εταιρεία - σύμβολο των ΗΠΑ και μεγαλύτερη του κόσμου, ανακοίνωσε τις μεγαλύτερες ζημίες της 100χρονης ιστορίας της. Στην εταιρεία "δίνεται" 84% πιθανότητα πτώχευσης...

Αυτά τα νέα...

Καλό βράδυ

Πηγές:

* http://www.ekathimerini.gr/4Dcgi/4Dcgi/_w_articles_civ_12_02/02/2008_257828 2.2.2008
http://www.bloomberg.com/apps/news?pid=20601087&sid=ayfSpNRKzq_g&refer=home

το γράφημα από http://globaleconomicanalysis.blogspot.com/2008/08/default-risk-on-gm-ford-chrysler-hits.html - κοιτάξτε άνοδο το τελευταίο εξάμηνο...

κάντε κλικ για μεγέθυνση εικόνας