Πρόσφατα - προ μηνός περίπου - ο Robert Prechter εμφανίστηκε στη Συνέλευση των Αντιπροσώπων της Πολιτείας της Georgia για να εκφράσει - μεταξύ και άλλων ομιλητών - τις εκτιμήσεις του για την "κρίση".
Παρέθεσε αναρίθμητα στοιχεία και πίνακες, εκ των οποίων 2 είναι τα πλέον εντυπωσιακά, τα οποία και αναπαράγω:
Παρέθεσε αναρίθμητα στοιχεία και πίνακες, εκ των οποίων 2 είναι τα πλέον εντυπωσιακά, τα οποία και αναπαράγω:
Τι βλέπουμε;Ότι τα Bailouts, οι διασώσεις των ναυαγοσωστικών Bernanke και Σία, συνολικά ανέρχονται σε $2.8 τρις ΚΑΤΑΒΛΗΘΕΝΤΑ, με άλλα $6 τρις περίπου, στην ουρά για το συσίτιο.
Σύνολο: $8,7 τρις για τις τράπεζες και το καρμοίρικο σύστημα.
100 φορές η κοινοτική βοήθεια προς την Ελλάδα τα τελευταία 20 χρόνια.
30 φορές το ΑΕΠ της Ελλάδας.
$8,7 τρις για μια χώρα όπου 40 περίπου εκατομύρια άνθρωποι είναι κάτω από το όριο της φτώχειας.
$8,7 τρις όσο το ετήσιο ΑΕΠ της Ρωσίας, της Βραζιλίας, της Κίνας, της Ινδίας, του Πακιστάν, του Μπαγκλαντές, της Ινδονησίας, της Νιγηρίας. Των 9 (μαζί με την Ιαπωνία, 10) πολτπληθέστερων κρατών στον κόσμο: Σύνολο 3.500.000.000 άνθρωποι.
$8,7 τρις όσο κόστισαν σε ΣΗΜΕΡΙΝΕΣ τιμές, ο 2ος Παγκόσμιος Πόλεμος, το Σχέδιο Μάρσαλ, το New Deal, ο πόλεμος της Κορέας, ο πόλεμος στο Βιετνάμ, ο "Πόλεμος κατά της Τρομοκρατίας", ο Πόλεμος του Κόλπου, η Αποστολή στο φεγγάρι, η Savings & Loans Crisis της δεκαετίας του '80, η αγορά της Louisiana (για όσους δεν το ξέρουν η Louisiana αγοράστηκε από τους Γάλλους το 1803, μια έκταση 2 εκατ. τετραγωνικών χιλιομέτρων)...
Κάποιοι φίλοι απορούν για την εμμονή προς το τραπεζικό σύστημα.
Ελπίζω να τους λυθούν οι απορίες όλες, όταν ολοκληρωθεί η "Επικούρεια Διαδρομή".
Αυτό το σύστημα που έσπευσαν να (δια)σώσουν τάχα πολιτικοί και τραπεζίτες, με ατέλειωτα χρήματα που θα πληρώσουν τα δις ανθρώπων για αυτούς τους ολίγους, πάμπλουτους, αδίστακτους και ανίκανους - αυτούς τους μικρούς, τους τίποτα.
Το πρόβλημα με το φυσιολογικό είναι ότι γίνεται διαρκώς χειρότερο όπως είχει πει κάποιος.
Με αυτά τα χρήματα σε 5 χρόνια ΙΣΩΣ θα είχαμε βρει λύση για όλες τις ασθένειες που κατατρέχουν τον κόσμο μας και οι οποίες διαιωνίζονται ΙΣΩΣ για να μπορούν κάποιες εταιρείες να διαιωνίζουν παρομοίως τα κέρδη τους (άλλο τεράστιο θέμα).
Θα είχαμε ΙΣΩΣ λύσει το παγκόσμιο πρόβλημα αναλφαβητισμού, την πρόβαση σε πόσιμο νερό, θα είχαμε καταπολεμήσει την παιδική θνησιμότητα και θα είχαμε την αναγκαία χρηματοδότηση για τον εμβολιασμό κατά μιας ασθένειας της οποίας το εμβόλιο έχει βρεθεί εδώ και 50 χρόνια αλλά η οποία, ταυτόχρονα, είναι η πρώτη θανατηφόρα ασθένεια στον κόσμο, ΣΗΜΕΡΑ: την ελονοσία.
Και θα είχαμε κι απόθεμα.
Στο βιβλίο του Ιγνάσιο Ραμονέ “Πόλεμοι του 21ου Αιώνα”, διευθυντή της ίσως πιο «πνευματικής» έκδοσης σε εφημερίδα, της Le Monde Diplomatique διαβάζουμε:
Από τα 6 δις στον πλανήτη (ήδη 6,7 δις), τα 500 εκ. ζουν με άνεση ή σχετική άνεση, ενώ τα υπόλοιπα 5,5 εκ. ζουν στην στέρηση ή στην απόλυτη στέρηση,
ότι τα εισοδήματα των 225 πλουσιοτέρων ανθρώπων ισοδυναμούν με το ετήσιο ΑΕΠ του μισού σχεδόν (47%) των φτωχότερων χωρών του πλανήτη (2,5 δις άνθρωποι) ενώ τα εισοδήματα των 3 πλουσιότερων ανθρώπων στον κόσμο ισοδυναμούν με το ΑΕΠ των 48 φτωχότερων χωρών του κόσμου,
ότι το 20% του πλουσιότερου παγκόσμιου πληθυσμού έχει 80 φορές μεγαλύτερο εισόδημα από το 20% του φτωχότερου πληθυσμού (30 φορές περισσότερο απ' ό,τι ήταν το 1960),
ότι η γιγάντωση των εταιρειών – κολοσσών έχει οδηγήσει σε υδροκεφαλισμούς του τύπου ο τζίρος της πετρελαϊκής Exxon Mobil να ξεπερνάει το ΑΕΠ της Αυστρίας, ο τζίρος της General Motors το ΑΕΠ της Δανίας, της Toyota το ΑΕΠ της Πορτογαλίας – και καθεμία από αυτές φυσικά το ΑΕΠ της Ελλάδας (κλπ,κλπ), ότι οι 100 μεγαλύτερες εταιρείες παγκόσμια ελέγχουν το 70% του παγκόσμιου εμπορίου,
ότι για να κερδίζουν και να ξανακερδίζουν αυτές οι εταιρείες χρησιμοποιούν ανενδοίαστα για εργασία φθηνά χέρια με αμοιβή $1 την ημέρα σε χώρες του τρίτου υπανάπτυκτου κόσμου και φυσικά παιδιά, με αποτέλεσμα στη Λατινική Αμερική να εργάζεται 1 στα 5 παιδιά, στην Αφρική 1 στα 3 και στην Ασία 1 στα 2.
Τέλος, αναφέρει ότι η οικουμενική ικανοποίηση των διατροφικών και υγειονομικών αναγκών του πλανήτη θα απαιτούσε ένα ποσό περί τα 13 δις ευρώ ετησίως, το ΜΙΣΟ από όσο ξοδεύουν οι πολίτες της ΕΕ και των ΗΠΑ σε αρώματα!
Και ακόμη: αν οι 225 πλουσιότεροι άνθρωποι στον κόσμο δώριζαν το 4% της περιουσίας τους, αυτό θα αρκούσε να δοθεί σε όλον τον πληθυσμό του πλανήτη πρόσβαση στις βασικές βιοτικές του ανάγκες (διατροφή, πόσιμο νερό, εκπαίδευση, υγεία)...
Περίπου €100 δις.
€100 δις για τους ανθρώπους, για τα ελάχιστα αγαθά, τα αυτονόητα ενός πολιτισμού της "παγκοσμιοποίησης".
Δεκαετίες ολόκληρες, αγνοημένες ανάγκες και δήθεν "ανεπάρκεια πόρων".
Και ξαφνικά, από μια χώρα, σε λίγους μήνες τρέχει "για βοήθεια" 90 φορές αυτό το ποσό.
Βοήθεια, στο όνομα της υγείας της τσέπης κάποιων, τα λεφτά (μας) τρέχουν ποτάμι.
Στο όνομα της (πραγματικής) υγείας, των αληθινών λύσεων στα καθημερινά προβλήματα των κοινωνιών, οι δικαιολογίες πάνε σύννεφο.
Μην ξεχάσετε, όταν οι αγορές ανέβουν, να πανηγυρίσετε. Ο κόσμος - κομφετί θριάμβευσε και πάλι.
Καληνύχτα 2008.
______________
* τα σκίτσα είναι των σκιτσογράφων Ben Heine και Pkunczy
Ελπίζω να τους λυθούν οι απορίες όλες, όταν ολοκληρωθεί η "Επικούρεια Διαδρομή".
Αυτό το σύστημα που έσπευσαν να (δια)σώσουν τάχα πολιτικοί και τραπεζίτες, με ατέλειωτα χρήματα που θα πληρώσουν τα δις ανθρώπων για αυτούς τους ολίγους, πάμπλουτους, αδίστακτους και ανίκανους - αυτούς τους μικρούς, τους τίποτα.
Το πρόβλημα με το φυσιολογικό είναι ότι γίνεται διαρκώς χειρότερο όπως είχει πει κάποιος.
Με αυτά τα χρήματα σε 5 χρόνια ΙΣΩΣ θα είχαμε βρει λύση για όλες τις ασθένειες που κατατρέχουν τον κόσμο μας και οι οποίες διαιωνίζονται ΙΣΩΣ για να μπορούν κάποιες εταιρείες να διαιωνίζουν παρομοίως τα κέρδη τους (άλλο τεράστιο θέμα).
Θα είχαμε ΙΣΩΣ λύσει το παγκόσμιο πρόβλημα αναλφαβητισμού, την πρόβαση σε πόσιμο νερό, θα είχαμε καταπολεμήσει την παιδική θνησιμότητα και θα είχαμε την αναγκαία χρηματοδότηση για τον εμβολιασμό κατά μιας ασθένειας της οποίας το εμβόλιο έχει βρεθεί εδώ και 50 χρόνια αλλά η οποία, ταυτόχρονα, είναι η πρώτη θανατηφόρα ασθένεια στον κόσμο, ΣΗΜΕΡΑ: την ελονοσία.
Και θα είχαμε κι απόθεμα.
Στο βιβλίο του Ιγνάσιο Ραμονέ “Πόλεμοι του 21ου Αιώνα”, διευθυντή της ίσως πιο «πνευματικής» έκδοσης σε εφημερίδα, της Le Monde Diplomatique διαβάζουμε:
Από τα 6 δις στον πλανήτη (ήδη 6,7 δις), τα 500 εκ. ζουν με άνεση ή σχετική άνεση, ενώ τα υπόλοιπα 5,5 εκ. ζουν στην στέρηση ή στην απόλυτη στέρηση,
ότι τα εισοδήματα των 225 πλουσιοτέρων ανθρώπων ισοδυναμούν με το ετήσιο ΑΕΠ του μισού σχεδόν (47%) των φτωχότερων χωρών του πλανήτη (2,5 δις άνθρωποι) ενώ τα εισοδήματα των 3 πλουσιότερων ανθρώπων στον κόσμο ισοδυναμούν με το ΑΕΠ των 48 φτωχότερων χωρών του κόσμου,
ότι το 20% του πλουσιότερου παγκόσμιου πληθυσμού έχει 80 φορές μεγαλύτερο εισόδημα από το 20% του φτωχότερου πληθυσμού (30 φορές περισσότερο απ' ό,τι ήταν το 1960),
ότι η γιγάντωση των εταιρειών – κολοσσών έχει οδηγήσει σε υδροκεφαλισμούς του τύπου ο τζίρος της πετρελαϊκής Exxon Mobil να ξεπερνάει το ΑΕΠ της Αυστρίας, ο τζίρος της General Motors το ΑΕΠ της Δανίας, της Toyota το ΑΕΠ της Πορτογαλίας – και καθεμία από αυτές φυσικά το ΑΕΠ της Ελλάδας (κλπ,κλπ), ότι οι 100 μεγαλύτερες εταιρείες παγκόσμια ελέγχουν το 70% του παγκόσμιου εμπορίου,
ότι για να κερδίζουν και να ξανακερδίζουν αυτές οι εταιρείες χρησιμοποιούν ανενδοίαστα για εργασία φθηνά χέρια με αμοιβή $1 την ημέρα σε χώρες του τρίτου υπανάπτυκτου κόσμου και φυσικά παιδιά, με αποτέλεσμα στη Λατινική Αμερική να εργάζεται 1 στα 5 παιδιά, στην Αφρική 1 στα 3 και στην Ασία 1 στα 2.
Τέλος, αναφέρει ότι η οικουμενική ικανοποίηση των διατροφικών και υγειονομικών αναγκών του πλανήτη θα απαιτούσε ένα ποσό περί τα 13 δις ευρώ ετησίως, το ΜΙΣΟ από όσο ξοδεύουν οι πολίτες της ΕΕ και των ΗΠΑ σε αρώματα!
Και ακόμη: αν οι 225 πλουσιότεροι άνθρωποι στον κόσμο δώριζαν το 4% της περιουσίας τους, αυτό θα αρκούσε να δοθεί σε όλον τον πληθυσμό του πλανήτη πρόσβαση στις βασικές βιοτικές του ανάγκες (διατροφή, πόσιμο νερό, εκπαίδευση, υγεία)...
Περίπου €100 δις.
€100 δις για τους ανθρώπους, για τα ελάχιστα αγαθά, τα αυτονόητα ενός πολιτισμού της "παγκοσμιοποίησης".
Δεκαετίες ολόκληρες, αγνοημένες ανάγκες και δήθεν "ανεπάρκεια πόρων".
Και ξαφνικά, από μια χώρα, σε λίγους μήνες τρέχει "για βοήθεια" 90 φορές αυτό το ποσό.
Βοήθεια, στο όνομα της υγείας της τσέπης κάποιων, τα λεφτά (μας) τρέχουν ποτάμι.
Στο όνομα της (πραγματικής) υγείας, των αληθινών λύσεων στα καθημερινά προβλήματα των κοινωνιών, οι δικαιολογίες πάνε σύννεφο.
Μην ξεχάσετε, όταν οι αγορές ανέβουν, να πανηγυρίσετε. Ο κόσμος - κομφετί θριάμβευσε και πάλι.
Καληνύχτα 2008.
______________* τα σκίτσα είναι των σκιτσογράφων Ben Heine και Pkunczy
3 σχόλια:
money makes the world go around... the world go around.... the world go around
Κι όμως, όπως κατάφερε η παρέα τού Ρήγα να πείσει εκατοντάδες χιλιάδες να ξεσηκωθούν με μόνο (αποσιωπημένο) επιχείρημα αυτό που έκαναν τα 3 πρώτα ελληνικά Συντάγματα, δηλαδή το ΣΥΜΦΙΛΙΩΤΙΚΟ ΕΝΙΑΙΟ ΨΗΦΟΔΕΛΤΙΟ (που εφαρμόζει η Ελβετία), έτσι μπορούμε να προετοιμάσουμε το μέλλον που αξίζει στις νέες γενιές για κυβερνήσεις αλληλεγγύης, χωρίς λαμόγια, μίζες και διχόνοια!
Μπορεί να αρχίσει πριν νομοθετηθεί, από πρωτοβουλίες ανά δήμο, βάζοντας ανεπίσημη κάλπη πριν τις εκλογές για να ψηφίζουν όσοι θέλουν, όσους από τους υποψήφιους θέλουν να αποτελούν το ΕΝΙΑΙΟ ΨΗΦΟΔΕΛΤΙΟ, ώσπου να καταλάβουν όλοι πόσο καλύτερα είναι!
Το εφάρμοσαν στη Μελίβοια Αγιάς το 2000:
μαζεύτηκαν και έβαλαν σε ένα ΕΝΙΑΙΟ ΨΗΦΟΔΕΛΤΙΟ τα ονόματα όσων ήθελαν να γίνουν δημοτικοί σύμβουλοι. Ύστερα ψήφισε ο καθένας όσους είχε δικαίωμα, σύμφωνα με τους κανόνες των επίσημων εκλογών.
Και όσους βγήκαν πρώτοι σε ψήφους, ανεξάρτητα από ένταξη σε κόμμα ή όχι, τους έβαλαν στο μοναδικό ψηφοδέλτιο των επίσημων εκλογών, και αποτέλεσαν το δημοτικό συμβούλιο που ήθελε το χωριό και όχι οι γραφειοκράτες!
http://www.youtube.com/watch?v=NaXxwSUXMOw:
Δεν υπάρχει κανείς που θα μπορούσαμε να ψηφίσουμε για να κάνει αυτό που θα θέλαμε. Οι πολιτικοί ... ΔΕΝ κυβερνούν.
http://www.zeitgeistmovie.com/
Δείτε οπωσδήποτε και τα δύο. Έχει και με Ελληνικούς υπότιτλους.
Δημοσίευση σχολίου