Καλή χρονιά και με υγεία.
Κατόπιν των αναφορών μας σχετικά με το Αμερικάνικο τραπεζικό σύστημα - κατά βάση - έχουν πολλοί φίλοι διατυπώσει την απορία τους αναφορικά με τα ισχύοντα στο (δικό μας) Ευρωπαϊκό.
Επειδή αντιλαμβάνομαι και κατανοώ πλήρως ότι ενώ "εισήλθαμε" στην ΟΝΕ, ουσιαστικά ελάχιστοι ποτέ αντιληφθήκαμε τι πραγματικά συνέβη, για λόγους που θα φανούν στην συνέχεια, ας δούμε σήμερα στην αυγή του νέου έτους, τι είναι τελικά αυτή η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ), πόσο διαφέρει ή μοιάζει με την FED, τι εξουσίες έχει, πόσο ελέγχεται, ποιοι την διοικούν.
Ξεκινάμε καταρχήν λέγοντας, ότι η Ο.Ν.Ε., η "Οικονομική και Νομισματική Ένωση" είναι 100% νομισματική για τους συμμετέχοντες (πλην Βρετανίας, Δανίας, Σουηδίας) και ελάχιστα "οικονομική". Το ενιαίο νόμισμα είναι λοιπόν γεγονός για τους "εταίρους".
Η ενιαία οικονομική πολιτική, όμως, είναι μια φενάκη, μια απάτη και εν τέλει δεν υφίσταται επ' ουδενί ως "ενιαία". Το ζητούμενο για την Ε.Ε. ήταν να υιοθετηθεί ένα ενιαίο νόμισμα το οποίο θα προσφέρεται για ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΤΙΚΗ διαχείριση. Είναι καταρχήν, άλλη μια απτή απόδειξη ότι ο έλεγχος του νομίσματος ("η νομισματική πολιτική") η οποία έχει εκχωρηθεί στους τραπεζίτες από τα κράτη, είναι η ΜΟΝΗ και ΙΚΑΝΗ συνθήκη για εξουσία σε όλους τους τομείς. Στην Ευρώπη, φορέας αυτής της δοτής εξουσίας, είναι η ΕΚΤ όπως αντίστοιχα συμβαίνει με την FED στην Αμερική.
Η ασκούμενη από το ECOFIN, το συμβούλιο των Υπουργών Οικονομικών, κατά περιόδους "κοινή πολιτική" είναι σημειολογικά ένας νάνος μπροστά στις λειτουργίες, τις εργασίες και τα μέσα νομισματικού ελέγχου της ΕΚΤ.
Οι λέξεις "λειτουργίες - εργασίες - μέσα νομισματικού ελέγχου" είναι ακριβώς οι ίδιες τις οποίες χρησιμοποιεί το Καταστατικό του Ευρωπαϊκού Συστήματος Κεντρικών Τραπεζών (ΕΣΚΤ) για να περιγράψει τις εξουσίες και τις αρμοδιότητες που έχουν εκχωρηθεί στην ΕΚΤ από τα κράτη-μέλη. "Κομψές και μαλακές" για να μην προκαλούν την προσοχή. Όπως κομψή είναι και η διατύπωση που αφορά σε ένα από τα πιο αμφιλεγόμενα προνόμια της ΕΚΤ, την "ανεξαρτησία". Ανεξαρτησία σημαίνει "μην του μιλάτε του παιδιού":
"...ούτε η ΕΚΤ ούτε οι εθνικές κεντρικές τράπεζες, ούτε κανένα μέλος των οργάνων λήψεως αποφάσεων των εν λόγω οργανισμών, ζητά ή δέχεται υποδείξεις από κοινοτικά όργανα ή οργανισμούς, από οποιαδήποτε κυβέρνηση κράτους μέλους ή από οποιονδήποτε άλλο οργανισμό." (άρθρο 7)
Σε αυτές τις λίγες γραμμές περιγράφεται η πιο αυταρχική όψη του κατά τ' άλλα φιλελευθερου τραπεζικού συστήματος. "Δεν δεχόμαστε υποδείξεις" - και "ούτε ζητάμε". (Οι πιο "ανεξάρτητες" Τράπεζες παρεμπιπτόντως είναι 'συμπτωματικά' η ΕΚΤ, ηFED και η Ελβετική Κεντρική Τράπεζα).
Αυτοί οι οποίοι έχουν το αποκλειστικό προνόμιο να εκδίδουν και να κυκλοφορούν το χρήμα και στην Ευρώπη, είναι οι Τραπεζίτες (τα κράτη μπορούν να κυκλοφορούν τα... κέρματα, υπό την έγκριση της ΕΚΤ βέβαια - άρθρο 106 Συνθήκης Ευρωπαϊκής Ένωσης). Είναι οι τραπεζίτες των κυβερνήσεων και του δημοσίου αλλά ταυτόχρονα και οι τραπεζίτες και ελεγκτές των εμπορικών τραπεζών. Είναι αυτοί που ρυθμίζουν τα συναλλαγματικά αποθέματα και εν πολλοίς τι κεφάλαια κυκλοφορούν και προς τα που.
Και "δεν δέχονται υποδείξεις".
Όχι μόνο αυτό, αλλά όλα τα κοινοτικά όργανα ΥΠΟΧΡΕΟΥΝΤΑΙ να ζητούν τη γνώμη της ΕΚΤ αλλιώς υπέχουν κυρώσεις (άρθρα 4 και 34.3 Καταστατικού).
Αυτό το Ευρω-καθεστώς ονομάστηκε στη νομική επιστήμη, "δημοκρατικό έλλειμμα".
Κατόπιν των αναφορών μας σχετικά με το Αμερικάνικο τραπεζικό σύστημα - κατά βάση - έχουν πολλοί φίλοι διατυπώσει την απορία τους αναφορικά με τα ισχύοντα στο (δικό μας) Ευρωπαϊκό.
Επειδή αντιλαμβάνομαι και κατανοώ πλήρως ότι ενώ "εισήλθαμε" στην ΟΝΕ, ουσιαστικά ελάχιστοι ποτέ αντιληφθήκαμε τι πραγματικά συνέβη, για λόγους που θα φανούν στην συνέχεια, ας δούμε σήμερα στην αυγή του νέου έτους, τι είναι τελικά αυτή η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ), πόσο διαφέρει ή μοιάζει με την FED, τι εξουσίες έχει, πόσο ελέγχεται, ποιοι την διοικούν.
Ξεκινάμε καταρχήν λέγοντας, ότι η Ο.Ν.Ε., η "Οικονομική και Νομισματική Ένωση" είναι 100% νομισματική για τους συμμετέχοντες (πλην Βρετανίας, Δανίας, Σουηδίας) και ελάχιστα "οικονομική". Το ενιαίο νόμισμα είναι λοιπόν γεγονός για τους "εταίρους".
Η ενιαία οικονομική πολιτική, όμως, είναι μια φενάκη, μια απάτη και εν τέλει δεν υφίσταται επ' ουδενί ως "ενιαία". Το ζητούμενο για την Ε.Ε. ήταν να υιοθετηθεί ένα ενιαίο νόμισμα το οποίο θα προσφέρεται για ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΤΙΚΗ διαχείριση. Είναι καταρχήν, άλλη μια απτή απόδειξη ότι ο έλεγχος του νομίσματος ("η νομισματική πολιτική") η οποία έχει εκχωρηθεί στους τραπεζίτες από τα κράτη, είναι η ΜΟΝΗ και ΙΚΑΝΗ συνθήκη για εξουσία σε όλους τους τομείς. Στην Ευρώπη, φορέας αυτής της δοτής εξουσίας, είναι η ΕΚΤ όπως αντίστοιχα συμβαίνει με την FED στην Αμερική.
Η ασκούμενη από το ECOFIN, το συμβούλιο των Υπουργών Οικονομικών, κατά περιόδους "κοινή πολιτική" είναι σημειολογικά ένας νάνος μπροστά στις λειτουργίες, τις εργασίες και τα μέσα νομισματικού ελέγχου της ΕΚΤ.
Οι λέξεις "λειτουργίες - εργασίες - μέσα νομισματικού ελέγχου" είναι ακριβώς οι ίδιες τις οποίες χρησιμοποιεί το Καταστατικό του Ευρωπαϊκού Συστήματος Κεντρικών Τραπεζών (ΕΣΚΤ) για να περιγράψει τις εξουσίες και τις αρμοδιότητες που έχουν εκχωρηθεί στην ΕΚΤ από τα κράτη-μέλη. "Κομψές και μαλακές" για να μην προκαλούν την προσοχή. Όπως κομψή είναι και η διατύπωση που αφορά σε ένα από τα πιο αμφιλεγόμενα προνόμια της ΕΚΤ, την "ανεξαρτησία". Ανεξαρτησία σημαίνει "μην του μιλάτε του παιδιού":
"...ούτε η ΕΚΤ ούτε οι εθνικές κεντρικές τράπεζες, ούτε κανένα μέλος των οργάνων λήψεως αποφάσεων των εν λόγω οργανισμών, ζητά ή δέχεται υποδείξεις από κοινοτικά όργανα ή οργανισμούς, από οποιαδήποτε κυβέρνηση κράτους μέλους ή από οποιονδήποτε άλλο οργανισμό." (άρθρο 7)
Σε αυτές τις λίγες γραμμές περιγράφεται η πιο αυταρχική όψη του κατά τ' άλλα φιλελευθερου τραπεζικού συστήματος. "Δεν δεχόμαστε υποδείξεις" - και "ούτε ζητάμε". (Οι πιο "ανεξάρτητες" Τράπεζες παρεμπιπτόντως είναι 'συμπτωματικά' η ΕΚΤ, ηFED και η Ελβετική Κεντρική Τράπεζα).
Αυτοί οι οποίοι έχουν το αποκλειστικό προνόμιο να εκδίδουν και να κυκλοφορούν το χρήμα και στην Ευρώπη, είναι οι Τραπεζίτες (τα κράτη μπορούν να κυκλοφορούν τα... κέρματα, υπό την έγκριση της ΕΚΤ βέβαια - άρθρο 106 Συνθήκης Ευρωπαϊκής Ένωσης). Είναι οι τραπεζίτες των κυβερνήσεων και του δημοσίου αλλά ταυτόχρονα και οι τραπεζίτες και ελεγκτές των εμπορικών τραπεζών. Είναι αυτοί που ρυθμίζουν τα συναλλαγματικά αποθέματα και εν πολλοίς τι κεφάλαια κυκλοφορούν και προς τα που.
Και "δεν δέχονται υποδείξεις".
Όχι μόνο αυτό, αλλά όλα τα κοινοτικά όργανα ΥΠΟΧΡΕΟΥΝΤΑΙ να ζητούν τη γνώμη της ΕΚΤ αλλιώς υπέχουν κυρώσεις (άρθρα 4 και 34.3 Καταστατικού).
Αυτό το Ευρω-καθεστώς ονομάστηκε στη νομική επιστήμη, "δημοκρατικό έλλειμμα".
Το οποίο "έλλειμμα" επιτείνεται από το πρωτάκουστο γεγονός, το Καταστατικό του ΕΣΚΤ να έχει ισχύ Συντάγματος, δηλαδή να θεωρείται αυτό που λέμε "πρωτογενές δίκαιο". Τι σημαίνει αυτό πολύ απλά; Ότι για να τροποποιηθεί, να αλλάξει, θα πρέπει να ενεργοποιηθεί η σχετική διαδικασία από τα Κοινοβούλια της κάθε χώρας χωριστά.
Τρέχα γύρευε.
Κάτι τετοιο δεν ισχύει ούτε στην Αμερική.
Έτσι λοιπόν έχουμε ήδη 3 πρώτα στοιχεία:
Τρέχα γύρευε.
Κάτι τετοιο δεν ισχύει ούτε στην Αμερική.
Έτσι λοιπόν έχουμε ήδη 3 πρώτα στοιχεία:
- η ΕΚΤ είναι το ανώτερο οικονομικό όργανο εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης
- είναι ο απόλυτος κυρίαρχος της "εσωτερικής ευρωπαϊκής πολιτικής διάστασης" - στην "εξωτερική διάσταση", επιλαμβάνεται το ECOFIN, αλλά και εκεί η ΕΚΤ έχει ιδιαίτερα αυξημένη επιρροή
- η λειτουργία της ΕΚΤ καθορίζεται από το Καταστατικό του ΕΣΚΤ και συμπληρωματικά από την Συνθήκη της Ευρωπαϊκής Ένωσης - η ΕΚΤ είναι ακόμα πιο εξουσιαστική από την FED
Οι συναλλαγές της ΕΚΤ, μέσω των οποίων δημιουργείται το χρήμα από κοπανιστό αέρα (money supply) στην Ευρώπη (αγορά χρεωγράφων, κυρίως ομολόγων) διενεργούνται στην λεγόμενη δευτερογενή αγορά. Το τι γίνεται σε αυτή την αγορά μας το είπε το Υπουργείο Οικονομικών εν μέσω της υπόθεσης των ομολόγων το 2007:
"Σε καμία περίπτωση στην ιστορία του Υπ. Οικονομικών, αλλά και στη πρακτική των άλλων κρατών της Ευρώπης τα οποία εκδίδουν ομόλογα, ελέγχεται ή παρακολουθείται η δευτερογενής αγορά των ομολόγων"
Είναι μια αγορά ανεξέλεγκτη, χωρίς εποπτεία. Το πως διενεργούνται οι συναλλαγές εκεί και με τι κανόνες, ΠΟΥΘΕΝΑ δεν αναφέρεται. Σε αυτήν την αγορά κινούνται όσοι δεν δέχονται υποδείξεις.Οι ίδιοι, όμως έχουν και άλλα προνόμια:
"Σε καμία περίπτωση στην ιστορία του Υπ. Οικονομικών, αλλά και στη πρακτική των άλλων κρατών της Ευρώπης τα οποία εκδίδουν ομόλογα, ελέγχεται ή παρακολουθείται η δευτερογενής αγορά των ομολόγων"
Είναι μια αγορά ανεξέλεγκτη, χωρίς εποπτεία. Το πως διενεργούνται οι συναλλαγές εκεί και με τι κανόνες, ΠΟΥΘΕΝΑ δεν αναφέρεται. Σε αυτήν την αγορά κινούνται όσοι δεν δέχονται υποδείξεις.Οι ίδιοι, όμως έχουν και άλλα προνόμια:
α. Τα μέλη του ΔΣ (οι Κεντρικοί Τραπεζίτες + 6 μέλη) έχουν 8ετή θητεία, διπλάσια από αυτήν των εκλεγμένων πολιτικών ηγετών και τις δημοκρατικές επιταγές. Θυμίζω αντίστοιχα ότι η (πολιτική) Προεδρία της ΕΕ είναι εξάμηνη για κάθε κράτος.
β. Ουδεμία γνωμοδοτική ή συμβουλευτικού χαρακτήρα επιτροπή υφίσταται στην Ευρώπη η οποία να "συνεισφέρει στο έργο" της ΕΚΤ. Έτσι, ένας κλειστός κύκλος ανθρώπων αποφασίζει για τις τύχες μας, κεκλεισμένων των θυρών με μπούσουλα τα συμφέροντα του κύκλου του. Ακόμα και στις ΗΠΑ, υπάρχει το Federal Advisory Council. Εις τας Ευρώπας, όχι.
β. Ουδεμία γνωμοδοτική ή συμβουλευτικού χαρακτήρα επιτροπή υφίσταται στην Ευρώπη η οποία να "συνεισφέρει στο έργο" της ΕΚΤ. Έτσι, ένας κλειστός κύκλος ανθρώπων αποφασίζει για τις τύχες μας, κεκλεισμένων των θυρών με μπούσουλα τα συμφέροντα του κύκλου του. Ακόμα και στις ΗΠΑ, υπάρχει το Federal Advisory Council. Εις τας Ευρώπας, όχι.
γ. Τα πρακτικά των συναντήσεων αυτών των κυρίων ΔΕΝ δημοσιεύονται (όπως συμβαίνει στις ΗΠΑ). Ο προηγούμενος πρόεδρος της ΕΚΤ, Γερμανός Wim Duizenberg προνόησε τούτο να μην συμβεί προ του 2013. Τον Γερμανό τραπεζίτη διαδέχτηκε ο Διοικητής της Τράπεζας της Γαλλίας (και ευνοούμενος του Σιράκ) κ. Τρισέ. Ο Γερμανός τραπεζίτης ("παιδί" του Χέλμουτ Κολ) βρέθηκε πνιγμένος στην πισίνα της Γαλλικής βίλας του το 2005
δ. Ενώ το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο δεν προβλέπεται να έχει οποιαδήποτε δυνατότητα επιβολής επί της ΕΚΤ ούτε μπορεί να την υποχρεώσει σε συμμόρφωση, η ΕΚΤ έχει δυνατότητα βέτο στην διαμόρφωση (και εφαρμογή) της συναλλαγματικής πολιτικής.
ε. Ενώ το Κογκρέσο μπορεί κατ' αίτηση του να ζητήσει ενημέρωση ή πληροφόρηση από την FED, στην Ευρώπη ουδείς έχει τέτοια ευχέρεια σε σχέση με την ΕΚΤ. Η ΕΚΤ δεν λογοδοτεί σε κανέναν παρά μόνο με τις ετήσιες και τριμηνιαίες "εκθέσεις" της. Κατά βούληση. Ποιοι ελέγχουν λογιστικά την ΕΚΤ; "Εξωτερικοί ελεγκτές", μεν "που υποδεικνύονται από το ΔΣ της ΕΚΤ", δε... (αρ. 27.1 και 27.2 Καταστατικού). Η υποκρισία.Της υποκρισίας. Την υποκρισία. Ω... Στην Ένωση, υπάρχει και ένα Ελεγκτικό Συνέδριο. Αυτό μπορεί να ελέγξει την "αποτελεσματικότητα της διαχείρισης της ΕΚΤ" (τι είναι αυτό;;;) και ΤΙΠΟΤΑ άλλο. Το ίδιο ισχύει και για την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων (άλλος "οίκος" αυτός...). Διαφάνεια εις τας Ευρώπας - πως το βλέπετε;
στ. Ο πρόεδρος της ΕΚΤ, μπορεί να εμφανίζεται σε Επιτροπές της Ε.Ε. αλλά όχι στην Ολομέλεια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Ο πρόεδρος της ΕΚΤ ΔΕΝ ελέγχεται από την Ολομέλεια (Συνθήκη άρθρο 113.3)
Όλα τούτα στο πλαίσιο της "απόλυτης ανεξαρτησίας" ενός ολιγαρχικού οργάνου, μη αιρετού, εσωστρεφούς και μυστικοπαθούς, με αδιαφανείς διαδικασίες λήψης αποφάσεων για ποιον λόγο;
"Για τη νομισματική σταθερότητα και την προστασία του νομίσματος", έλεγαν.
Τότε που ουδείς ενημέρωσε την κοινή γνώμη των κρατών για το τι επακολουθεί. Κανείς δεν ενημέρωσε για το τι εξουσίες εκχωρούνται και σε ποιους. Κανείς δεν ενδιαφέρθηκε να ξεσκεπάσει αυτό το μπουλούκι και να πει, ότι αυτό δεν είναι Ευρωπαϊκή Ένωση κρατών, αλλά Ευρωπαϊκή Ένωση τραπεζιτών.
Το κείμενο της συνθήκης και του Καταστατικού ποιοι το επεξεργάστηκαν;
Μια κλειστή ομάδα από τραπεζίτες.
Παραδόθηκε, χωρίς καμία αλλαγή προς ψήφιση στα πολιτικά όρνεα, τα οποία και το υπερψήφισαν "ευχαρίστως".
Δείτε τους στόχους των 3 σταδίων της "προσαρμογής" και θα καταλάβετε:
Νομοτεχνικά το κείμενο του Καταστατικού είναι προϊόν πανουργίας με διατάξεις που συχνά δεν έχουν μια οργανική/συστημική ενότητα (κοινώς ανακατωμένες), γεγονός που φυσικά και δεν μπορεί να δικαιολογηθεί όταν είναι προϊόν κορυφαίων θεωρητικά νομομαθών και τέτοιας μεγάλης σπουδαιότητας. Επομένως, κάτι τέτοιο έγινε ΣΚΟΠΙΜΑ και για προφανείς λόγους. Να μπερδέψει όποιον ανυποψίαστο θα ήθελε να "του ρίξει μια ματιά", να κουράσει όποιον ήθελε να το μελετήσει. Αυτό από μόνο του λέει πολλά και εξηγεί επαρκώς τι σημαίνει τραπεζικό σύστημα, ποιους ελέγχει, τι δύναμη και τι επιρροή ασκεί και τελικά, πόσο χάρτινο είναι το όλο οικοδόμημα της πολιτικής "εξουσίας" και σε αυτήν την πλευρά της πολιτισμένης Δύσης.
Με μια φράση: Το χρήμα κυβερνά. Μας τύλιξαν σε μια Ευρωπαϊκή κόλλα χαρτί (το αγαπημένο υλικό του τραπεζίτη).
Εν τω μεταξύ, όλες οι αρμοδιότητες των Εθνικών Κεντρικών Τραπεζών αφαιρέθηκαν εν μία νυκτί και συγκεντρώθηκαν στο στρατηγείο της Φραγκφούρτης. Οι εθνικές κεντρικές τράπεζες αυτήν την στιγμή έιναι ΑΚΡΙΒΩΣ ό,τι και οι 12 Reserve Banks στις ΗΠΑ που αποτελούν την FED. Τοπικά παρατηρητήρια, του προύχοντα.
[Και μια μικρή ιστορία, για την Φραγκφούρτη. Συμπτωματικά, μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, υπό την Αμερικανική κατοχή/πίεση και ταπεινωμένη από 2 πολέμους, η Γερμανία αποφάσισε να δημιουργήσει ένα "Ομοσπονδιακό κράτος", στα πρότυπα των ΗΠΑ, αποτελούμενο από κρατίδια (αντί για πολιτείες) και με μία ομοσπονδιακή τράπεζα αλά FED, την Bundesbank η οποία δημιούργησε τα δικά της τοπικά διοικητικά "παρατηρητήρια", τα 9 Landern αλά Reserve Banks (και τώρα αλά Εθνικές Κεντρικές Τράπεζες στο Ευρωπαϊκό μας σύστημα). Η Bundesbank ήταν κάποτε το Διοικητήριο της Ευρώπης, ειδικά μετά το 1979. Τώρα μας ήρθε η ΕΚΤ του κ. Τρισέ. Ένας Jamaican in New York, ένας Γάλλος στην Φραγκφούρτη. Κοντά στην πρώην, την Bundesbank, μην χανόμαστε.]
Εν ολίγοις το χρήμα και οι κανόνες του είναι και στην Ευρώπη στα ζεστά χέρια των τραπεζιτών. Η ΕΚΤ, μπορεί να μην ανήκει σε ιδιώτες, όπως η FED (μέτοχοι είναι οι Εθνικές Κεντρικές Τράπεζες) αλλά α. έχει εξασφαλίσει την απόλυτη ανεξαρτησία της από τους πολιτικούς και επομένως τους λαούς/κοινωνίες, β. δέχεται με ευχαρίστηση την επιρροή που τις ασκούν οι τραπεζικοί όμιλοι στην "χάραξη της νομισματικής πολιτικής" - κυρίως στην επιτοκιακή - καθότι τα στέλεχη της, άπαντα, προέρχονται από το τραπεζικό σύστημα. Το Ευρωπαϊκό θαύμα, είναι πιο εξελιγμένο, στο να μην δημιουργεί "υποψίες".
Όσοι λοιπόν πιστεύατε μέχρι σήμερα ότι η κυβέρνηση σας ψηφίζεται από τον λαό, καλώς το πιστεύετε.
Στην νεο-αυταρχική εποχή μας, ΔΕΝ χρειάζεται μάλλον να δολοφονούνται απείθαρχοι πολιτικοί/πρόεδροι/πρωθυπουργοί, να διεξάγουμε πολέμους και να νοθεύουμε εκλογές ΚΑΤΑΡΧΗΝ. Αυτά ήταν κάποτε τα βασικά όπλα του συστήματος.
Ένα σύστημα ηγεμονίας κατάφερε να βάλει τους φραγμούς αυτούς "στην πολιτισμένη Δύση", πως; Με το χρήμα. Το χρήμα αντικατέστησε το αίμα. Πλέον με αίμα δεν πληρώνουν οι "πολιτισμένοι δυτικοί" αλλά οι άλλοι απολίτιστοι, Άραβες, Ασιάτες, Λατινοαμερικάνοι, Αφρικάνοι, κλπ. Μέχρι και αυτοί να φτιάξουν την δικιά τους Οικονομική και Νομισματική Ένωση (σχετικά με το χρήμα και το αίμα, δείτε και το documanteur noir του Στ. Κούλογλου που παίζεται στις αίθουσες).
Και αφού λοιπόν όλα έγιναν για την σταθερότητα των τιμών και του νομίσματος, τι θα 'πρεπε να γίνει τα 2 τελευταία χρόνια όπου γνωρίσαμε 2 δραματικές στιγμές/τάσεις. Τον υψηλότερο πληθωρισμό της ιστορίας της ΟΝΕ και την μεγαλύτερη πτώση της ισοτιμίας του νομίσματος. Συν την γενικότερη κρίση την οποία επ'ουδενί δεν απέτρεψε ή από την οποία προφυλάχθηκε η "Ένωση".
Λοιπόν; Αναιρέθηκε ή όχι στην πράξη το δικαιοπρακτικό θεμέλιο της Ένωσης;
Αυτή είναι η ερώτηση - κλειδί.
Αλλά φυσικά αυτήν την ερώτηση ουδείς πολιτικός θα τολμήσει να την θέσει, να την προβάλλει. Και αν κανείς τολμήσει, θα 'πυροβοληθεί' στο όνομα της "Ευρωπαϊκής Ενότητας". Της τραπεζικής ενότητας. Άλλωστε, όποιος θέλει (και τολμάει) ας βγει εκτός Ευρώπης. Η οικονομική του εκτέλεση είναι δεδομένη. Το ψευτοδίλημμα μέσα ή έξω από την Ευρώπη, είναι ουσιαστικά Φιλιπινέζος στην Εκάλη ή στις Φιλιππίνες (φυσικά πρόκειται για αλληγορία). Τόσο απλά.
Τι πραγματικά κατάφερε η ΟΝΕ; Ό,τι και η FED. (παλιότερα άρθρα -2)
Αύξηση των τραπεζικών πιστώσεων από τις Εθνικές Κεντρικές Τράπεζες...
...από τις ιδιωτικές/εμπορικές τράπεζες
...και στο κυκλοφορούν χρήμα (Μ3)
Οι τιμές σε εκατομ. Ευρώ.
Εκρήξεις 200% - 300% σε όλους τους δείκτες.
Ποιος "επωφελήθηκε" από την ΟΝΕ;
Ποιος προστατεύεται από τα νομοθετικά κείμενα;
Πόσο όμοιες είναι η FED και η ΕΚΤ;
Νομίζω, συνεννοηθήκαμε.
ε. Ενώ το Κογκρέσο μπορεί κατ' αίτηση του να ζητήσει ενημέρωση ή πληροφόρηση από την FED, στην Ευρώπη ουδείς έχει τέτοια ευχέρεια σε σχέση με την ΕΚΤ. Η ΕΚΤ δεν λογοδοτεί σε κανέναν παρά μόνο με τις ετήσιες και τριμηνιαίες "εκθέσεις" της. Κατά βούληση. Ποιοι ελέγχουν λογιστικά την ΕΚΤ; "Εξωτερικοί ελεγκτές", μεν "που υποδεικνύονται από το ΔΣ της ΕΚΤ", δε... (αρ. 27.1 και 27.2 Καταστατικού). Η υποκρισία.Της υποκρισίας. Την υποκρισία. Ω... Στην Ένωση, υπάρχει και ένα Ελεγκτικό Συνέδριο. Αυτό μπορεί να ελέγξει την "αποτελεσματικότητα της διαχείρισης της ΕΚΤ" (τι είναι αυτό;;;) και ΤΙΠΟΤΑ άλλο. Το ίδιο ισχύει και για την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων (άλλος "οίκος" αυτός...). Διαφάνεια εις τας Ευρώπας - πως το βλέπετε;
στ. Ο πρόεδρος της ΕΚΤ, μπορεί να εμφανίζεται σε Επιτροπές της Ε.Ε. αλλά όχι στην Ολομέλεια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Ο πρόεδρος της ΕΚΤ ΔΕΝ ελέγχεται από την Ολομέλεια (Συνθήκη άρθρο 113.3)
Όλα τούτα στο πλαίσιο της "απόλυτης ανεξαρτησίας" ενός ολιγαρχικού οργάνου, μη αιρετού, εσωστρεφούς και μυστικοπαθούς, με αδιαφανείς διαδικασίες λήψης αποφάσεων για ποιον λόγο;
"Για τη νομισματική σταθερότητα και την προστασία του νομίσματος", έλεγαν.
Τότε που ουδείς ενημέρωσε την κοινή γνώμη των κρατών για το τι επακολουθεί. Κανείς δεν ενημέρωσε για το τι εξουσίες εκχωρούνται και σε ποιους. Κανείς δεν ενδιαφέρθηκε να ξεσκεπάσει αυτό το μπουλούκι και να πει, ότι αυτό δεν είναι Ευρωπαϊκή Ένωση κρατών, αλλά Ευρωπαϊκή Ένωση τραπεζιτών.
Το κείμενο της συνθήκης και του Καταστατικού ποιοι το επεξεργάστηκαν;
Μια κλειστή ομάδα από τραπεζίτες.
Παραδόθηκε, χωρίς καμία αλλαγή προς ψήφιση στα πολιτικά όρνεα, τα οποία και το υπερψήφισαν "ευχαρίστως".
Δείτε τους στόχους των 3 σταδίων της "προσαρμογής" και θα καταλάβετε:
Νομοτεχνικά το κείμενο του Καταστατικού είναι προϊόν πανουργίας με διατάξεις που συχνά δεν έχουν μια οργανική/συστημική ενότητα (κοινώς ανακατωμένες), γεγονός που φυσικά και δεν μπορεί να δικαιολογηθεί όταν είναι προϊόν κορυφαίων θεωρητικά νομομαθών και τέτοιας μεγάλης σπουδαιότητας. Επομένως, κάτι τέτοιο έγινε ΣΚΟΠΙΜΑ και για προφανείς λόγους. Να μπερδέψει όποιον ανυποψίαστο θα ήθελε να "του ρίξει μια ματιά", να κουράσει όποιον ήθελε να το μελετήσει. Αυτό από μόνο του λέει πολλά και εξηγεί επαρκώς τι σημαίνει τραπεζικό σύστημα, ποιους ελέγχει, τι δύναμη και τι επιρροή ασκεί και τελικά, πόσο χάρτινο είναι το όλο οικοδόμημα της πολιτικής "εξουσίας" και σε αυτήν την πλευρά της πολιτισμένης Δύσης.
Με μια φράση: Το χρήμα κυβερνά. Μας τύλιξαν σε μια Ευρωπαϊκή κόλλα χαρτί (το αγαπημένο υλικό του τραπεζίτη).
Εν τω μεταξύ, όλες οι αρμοδιότητες των Εθνικών Κεντρικών Τραπεζών αφαιρέθηκαν εν μία νυκτί και συγκεντρώθηκαν στο στρατηγείο της Φραγκφούρτης. Οι εθνικές κεντρικές τράπεζες αυτήν την στιγμή έιναι ΑΚΡΙΒΩΣ ό,τι και οι 12 Reserve Banks στις ΗΠΑ που αποτελούν την FED. Τοπικά παρατηρητήρια, του προύχοντα.
[Και μια μικρή ιστορία, για την Φραγκφούρτη. Συμπτωματικά, μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, υπό την Αμερικανική κατοχή/πίεση και ταπεινωμένη από 2 πολέμους, η Γερμανία αποφάσισε να δημιουργήσει ένα "Ομοσπονδιακό κράτος", στα πρότυπα των ΗΠΑ, αποτελούμενο από κρατίδια (αντί για πολιτείες) και με μία ομοσπονδιακή τράπεζα αλά FED, την Bundesbank η οποία δημιούργησε τα δικά της τοπικά διοικητικά "παρατηρητήρια", τα 9 Landern αλά Reserve Banks (και τώρα αλά Εθνικές Κεντρικές Τράπεζες στο Ευρωπαϊκό μας σύστημα). Η Bundesbank ήταν κάποτε το Διοικητήριο της Ευρώπης, ειδικά μετά το 1979. Τώρα μας ήρθε η ΕΚΤ του κ. Τρισέ. Ένας Jamaican in New York, ένας Γάλλος στην Φραγκφούρτη. Κοντά στην πρώην, την Bundesbank, μην χανόμαστε.]
Εν ολίγοις το χρήμα και οι κανόνες του είναι και στην Ευρώπη στα ζεστά χέρια των τραπεζιτών. Η ΕΚΤ, μπορεί να μην ανήκει σε ιδιώτες, όπως η FED (μέτοχοι είναι οι Εθνικές Κεντρικές Τράπεζες) αλλά α. έχει εξασφαλίσει την απόλυτη ανεξαρτησία της από τους πολιτικούς και επομένως τους λαούς/κοινωνίες, β. δέχεται με ευχαρίστηση την επιρροή που τις ασκούν οι τραπεζικοί όμιλοι στην "χάραξη της νομισματικής πολιτικής" - κυρίως στην επιτοκιακή - καθότι τα στέλεχη της, άπαντα, προέρχονται από το τραπεζικό σύστημα. Το Ευρωπαϊκό θαύμα, είναι πιο εξελιγμένο, στο να μην δημιουργεί "υποψίες".
Όσοι λοιπόν πιστεύατε μέχρι σήμερα ότι η κυβέρνηση σας ψηφίζεται από τον λαό, καλώς το πιστεύετε.
Στην νεο-αυταρχική εποχή μας, ΔΕΝ χρειάζεται μάλλον να δολοφονούνται απείθαρχοι πολιτικοί/πρόεδροι/πρωθυπουργοί, να διεξάγουμε πολέμους και να νοθεύουμε εκλογές ΚΑΤΑΡΧΗΝ. Αυτά ήταν κάποτε τα βασικά όπλα του συστήματος.
Ένα σύστημα ηγεμονίας κατάφερε να βάλει τους φραγμούς αυτούς "στην πολιτισμένη Δύση", πως; Με το χρήμα. Το χρήμα αντικατέστησε το αίμα. Πλέον με αίμα δεν πληρώνουν οι "πολιτισμένοι δυτικοί" αλλά οι άλλοι απολίτιστοι, Άραβες, Ασιάτες, Λατινοαμερικάνοι, Αφρικάνοι, κλπ. Μέχρι και αυτοί να φτιάξουν την δικιά τους Οικονομική και Νομισματική Ένωση (σχετικά με το χρήμα και το αίμα, δείτε και το documanteur noir του Στ. Κούλογλου που παίζεται στις αίθουσες).
Και αφού λοιπόν όλα έγιναν για την σταθερότητα των τιμών και του νομίσματος, τι θα 'πρεπε να γίνει τα 2 τελευταία χρόνια όπου γνωρίσαμε 2 δραματικές στιγμές/τάσεις. Τον υψηλότερο πληθωρισμό της ιστορίας της ΟΝΕ και την μεγαλύτερη πτώση της ισοτιμίας του νομίσματος. Συν την γενικότερη κρίση την οποία επ'ουδενί δεν απέτρεψε ή από την οποία προφυλάχθηκε η "Ένωση".
Λοιπόν; Αναιρέθηκε ή όχι στην πράξη το δικαιοπρακτικό θεμέλιο της Ένωσης;
Αυτή είναι η ερώτηση - κλειδί.
Αλλά φυσικά αυτήν την ερώτηση ουδείς πολιτικός θα τολμήσει να την θέσει, να την προβάλλει. Και αν κανείς τολμήσει, θα 'πυροβοληθεί' στο όνομα της "Ευρωπαϊκής Ενότητας". Της τραπεζικής ενότητας. Άλλωστε, όποιος θέλει (και τολμάει) ας βγει εκτός Ευρώπης. Η οικονομική του εκτέλεση είναι δεδομένη. Το ψευτοδίλημμα μέσα ή έξω από την Ευρώπη, είναι ουσιαστικά Φιλιπινέζος στην Εκάλη ή στις Φιλιππίνες (φυσικά πρόκειται για αλληγορία). Τόσο απλά.
Τι πραγματικά κατάφερε η ΟΝΕ; Ό,τι και η FED. (παλιότερα άρθρα -2)
Αύξηση των τραπεζικών πιστώσεων από τις Εθνικές Κεντρικές Τράπεζες...
...από τις ιδιωτικές/εμπορικές τράπεζες
...και στο κυκλοφορούν χρήμα (Μ3)
Οι τιμές σε εκατομ. Ευρώ.
Εκρήξεις 200% - 300% σε όλους τους δείκτες.
Ποιος "επωφελήθηκε" από την ΟΝΕ;
Ποιος προστατεύεται από τα νομοθετικά κείμενα;
Πόσο όμοιες είναι η FED και η ΕΚΤ;
Νομίζω, συνεννοηθήκαμε.
15 σχόλια:
http://axinosp.blogspot.com/2009/01/blog-post_02.html
σε διαβαζω συνεχώς
συνεχισε !!!!
Μετά από ώρες διαβάσματος, συμπερασμάτων και προβληματισμού αναρωτιέμαι τι διέξοδοι μπορεί να υπάρχουν:
-Οι παγκόσμιοι ηγέτες μιλούν για περισσότερο δανεισμό, ώστε να δώσουν ώθηση στην ανάπτυξη. Βέβαια, αυτό σημαίνει περισσότερο δανεισμό για το μέσο φορολογούμενο(δημόσιο χρέος ουσιαστικά), το οποίο για μένα αντικατοπτρίζει πως κάποιος πρέπει να πληρώνει την ανάπτυξη, και αυτός δε μπορεί να είναι άλλους από το φορολογούμενο(και τελικά καταναλωτή της ανάπτυξης)
-Άλλη λύση είναι να γίνει κάποιου είδους "επανάσταση", οικονομική-κοινωνική ποιός ξέρει...
-Τρίτη λύση είναι να περιμένουμε και να προετοιμαζόμαστε για το "λυτρωτικό κραχ" του 21ου αιώνα. Αλλά ακόμη κι αν γίνει αυτό, ποιός λέει πως θα σωθούμε κι ότι "ο απελευθερωτής δε θα γίνει νέος δυνάστης"? με την επισήμανση πως αυτή η κατάληξη ..θα πονέσει!
-Τέταρτη λύση (εν μέρει προωθείται κιόλας, αλλά εν μέρει) είναι η κρατικοποίηση μεγάλου μέρους του τραπεζικού συστήματος που ελέγχει και τις κεντρικές τράπεζες(αλλά εφαρμόζεται τελικά μόνο για προβληματικές περιπτώσεις).
-ΆΛλη λύση πιθανή, θα ήταν να εμπλακεί το ίδιο το κράτος στη μαζική δημιουργία θέσεων εργασίας καθώς: αν χρωστάς 100Κ η τράπεζα σου παίρνει το σπίτι. αν χρωστάς 250δις, σου τα χαρίζει το κράτος. εγώ λέω αν η κοινωνία μέσω του κράτους χρωστάει 250δις, εκεί τι γίνεται?????
......
βασικά μπερδεύει η κατάσταση όποιον τη δεί με τραπεζο-οικονομικά κριτήρια!
ένα ερώτημα θα ήταν: είναι θεμιτή-σωστή-έξυπνη κίνηση το να δανείζεται κάποιος για να δημιουργήσει ανάπτυξη(δεν αναφέρομαι σε καταναλωτικά προφανώς), περιμένοντας... ενδεχόμενη ύφεση?
περιμένω κάποιο post που να μην αναφέρεται στο ότι ζούμε μέσα σε μία "οικονομική ..κοπριά", αλλά στο ποιές κινήσεις μπορούν να κάνουν οι πολίτες ώστε να μετριαστούν ή να αποφευχθούν οι συνέπειες μιας κρίσης-ύφεσης(είτε εντός, είτε εκτός συστήματος, είτε από τα πλάγια)!
Επίσης, μπορώ να καταλάβω ως ένα σημείο πως μεγάλη συνιστώσα του προβλήματος είναι το "εικονικό χρήμα" που δημιουργούν οι εμπορικές τράπεζες, το οποίο δεν έχει φυσικό αντίκρυσμα..
Αναρωτιέμαι: Γιατί η κεντρική τράπεζα να τυπώνει πχ. 100εκ. με την πρόβλεψη να κυκλοφορήσει τελικά 1 δις, αντί να τυπώσει 700-800εκ. φυσικό χρήμα και να αναγκάσει τις εμπορικές τράπεζες να έχουν μεγαλύτερα ρευστά διαθέσιμα (πχ. 60%).
Τέλος, θα μπορούσε η μαζική παραγωγή "πλαστών" νομισμάτων να είναι μία λύση? Τι αντίμετρα μπορεί να πάρει το τραπεζικό σύστημα? (ίσως και λίγο αδόκιμη ερώτηση, αλλά σίγουρα μέσα στα τόσα αδόκιμα, ένα παραπάνω..)
Φίλε Ανώνυμε,
Το καλό είναι να μπεις σε μια διαδικασία προβληματισμού για το τι συμβαίνει και τι το προκαλλεί. Αυτό θα σε οδηγήσει κάπου. Πράγματι η κατάσταση είναι σκοπίμως μπερδεμένη και δεν σε κατηγορώ γιατί έτσι μας θέλουν.
Αν διαβάσεις παλιότερες αναρτήσεις, σε πολλά από τα ερωτήματα σου υπάρχει απάντηση.
Τις απαντήσεις πάντως θα τις βρίσκει ο καθένας για τον εαυτό του.
Αυτό είναι και το πιο δημιουργικό.
Όσο για τις λύσεις ή τις προτάσεις, αρκετές εχουν διατυπωθεί ως σήμερα.
Καλή χρονιά.
Mπορεί τα περίφημα «πακέτα» τόνωσης των οικονομιών και οι κεντρικές τράπεζες να «ρίχνουν χρήμα» στην αγορά, πλην όμως αυτό δεν προέρχεται από τους έχοντες. Oυσιαστικά αντί να δανείζονται τα νοικοκυριά, πλέον δανείζονται οι κυβερνήσεις, «ανακυκλώνοντας» έτσι τα αίτια της κρίσης.
Mόνο που σε κάθε νέο γύρο το τίμημα μεγαλώνει και πλέον φτάνει να αγκαλιάζει το σύνολο της κοινωνίας.
Δεν είναι τυχαίο που οι ξένοι παρατηρητές είδαν στα γεγονότα του Δεκεμβρίου στην Aθήνα μια πρόγευση όσων φέρνει η κρίση σε όλες τις χώρες.
Όσο οι κυβερνήσεις αρνούνται να παραδεχτούν ότι ζούμε «το 1989 του νεοφιλελευθερισμού» τόσο το 2009 θα θυμίζει όλο και περισσότερο 1929.
Kι ο μεγάλος κίνδυνος είναι μην στην όλη εξίσωση προστεθεί ένας ακόμα αριθμός: Tο 1939...
http://www.imerisia.gr/article.asp?catid=12336&subid=2&tag=9360&pubid=4595143
Καλησπέρα Θωμά, και καλή χρονιά. Σε διαβάζω με μεγάλο ενδιαφέρον. Συνέχισε αυτή την προσπάθεια. Τα κείμενα σου είναι ένα σπουδαίο ερέθισμα σκέψης και προβληματισμού.
Αυτό που γίνεται κάθε μέρα πιό φανερό είναι η διαρκής τάση του συστήματος για την συσσόρευση του πλούτου σε όλο λιγότερα χέρια. Και επειδή οι τράπεζες αποτελούν τον κύριο πυρήνα άσκησης πολιτικής για αυτό έχουν στην πραγματικότητα αυτές τις υπερεξουσίες όπως η fed και η ΕΚΤ. Είναι αυτό το δημοκρατικό έλλειμμα που πολύ σωστά περιγράφεις το οποίο αποτελεί δομικό στοιχείο του συστήματος.
ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ ΚΑΙ ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ ΚΑΙ ΑΠΟ ΕΜΕΝΑ ,ΘΑ ΜΟΥ ΕΠΙΤΡΕΨΕΤΕ ΜΟΝΟ ΝΑ ΣΑΣ ΠΩ ΟΤΙ ΜΟΥ ΕΚΑΝΕ ΕΝΤΥΠΩΣΗ Η ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ ΣΑΣ ΣΕ ΣΧΟΛΙΟ ΑΝΑΓΝΩΣΤΗ ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΤΕΛΙΚΑ ΟΠΩΣ ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΗΣΑΤΕ ΚΑΤΕΒΑΣΑΤΕ ΑΠΟ ΤΟ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ ΣΑΣ.ΟΛΟΙ ΜΑΣ ΚΑΝΟΥΜΕ ΛΑΘΗ -ΑΝ ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΠΕΡΙΕΙΧΕ ΚΑΠΟΙΑ ΛΑΘΗ - ΚΑΙ ΕΠΕΙΔΗ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΘΕΩΡΩ ΤΗΝ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΣΑΣ ,ΤΟ ΕΡΓΟ ΣΑΣ, ΜΙΑ ΟΑΣΗ ΓΝΩΣΗΣ ΚΑΙ ΕΓΩ ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ ΤΗΝ ΠΡΟΩΘΩ ΟΠΟΥ ΜΠΟΡΩ ,ΕΞΕΠΛΑΓΗΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ ΣΑΣ.ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΝ ΟΛΟΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΕΙΔΗΜΟΝΕΣ ΑΛΛΑ Η ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΓΝΩΣΗ ΕΙΝΑΙ ΔΙΑΡΚΗΣ ΑΓΩΝΑΣ ΚΑΙ ΠΡΟΥΠΟΘΕΤΕΙ ΚΑΙ ΑΝΑΛΟΓΗ ΣΤΑΣΗ ΖΩΗΣ.ΟΠΩΣ ΔΕΝ ΣΑΣ ΓΝΩΡΙΖΩ ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ ΑΛΛΑ ΕΞΑΙΡΩ ΤΟ ΕΡΓΟ ΣΑΣ ΕΤΣΙ ΔΕΝ ΓΝΩΡΙΖΩ ΚΑΙ ΤΟΝ ΣΧΟΛΙΑΣΤΗ ΜΕ ΤΟΝ ΟΠΟΙΟ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΘΗΚΕ ΤΟ ΘΕΜΑ ΑΛΛΑ ΠΡΟΣΠΑΘΩ ΝΑ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΤΩ ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΤΟΥ ΣΤΗΝ ΔΙΑΦΩΝΙΑ ΤΟΥ . ΓΙΑ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΚΑΙ ΣΤΟ ΔΙΚΟ ΣΑΣ ΚΕΙΜΕΝΟ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΠΟΙΟ ΛΑΘΟΣ ΣΗΜΕΡΑ (Η ΙΣΟΤΙΜΙΑ ΤΟΥ ΕΥΡΩ ΤΑ 2 ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΧΡΟΝΙΑ ΕΙΧΕ ΤΗΝ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΑΝΟΔΟ ΚΑΙ ΟΧΙ ΠΤΩΣΗ )ΑΛΛΑ ΑΥΤΟ ΔΕΝ ΘΑ ΜΕ ΚΑΝΕΙ ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΩ ΝΑ ΣΑΣ ΔΙΑΒΑΖΩ..ΚΑΤΙ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ , ΣΥΜΦΩΝΩ ΑΠΟΛΥΤΑ ΜΕ ΤΟΝ Κ.ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟ ,ΤΟ ΕΛΛΕΙΜΜΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΕΙΝΑΙ ΕΓΓΕΝΗΣ ΠΑΘΟΓΕΝΕΙΑ ΤΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ ,ΔΥΣΤΥΧΩΣ Η ΙΔΙΑ Η ΕΞΕΛΙΞΗ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟΔΡΟΜΟΣ
Καλησπέρα και από μένα και καλή χρονιά.
Οι οικονομικές κρίσεις για τον καπιταλισμό είναι δομικές και η ιστορία του καπιταλισμού είναι γεμάτη κρίσεις. Είναι η μεγάλη αναπόδραστη αντίφαση (ή αντιθετικότητα) του συστήματος αυτού: η συσσώρευση του πλούτου. Αλλά όσο υπάρχουν νέοι παρθένοι τόποι στους οποίους το κεφάλαιο μπορεί να βρει επενδυτικό έδαφος το σύστημα λειτουργεί. Όταν όμως αγγίζει τα όριά του και δεν μπορεί να βρει νέους τόπους παραπαίει. Είναι σαν τον αποκλεισμένο κάτω από τόνους ερειπίων που δίχως πρόσβαση σε τροφή πίνει το ίδιο του το αίμα για να ζήσει.
http://dinsomniac.blogspot.com/2008/11/money-as-debt-greek-subtitles.html
Κώστα σε ευχαριστώ και σου εύχομαι καλή χρονιά με υγεία.
Ανώνυμε της 3/1/2009,
Το θέμα που δημιουργήθηκε δεν είναι ουσιας αλλά τύπων και πάντως λήξαν. Αν θέλετε περισσότερες εξηγήσεις, επικοινωνήστε μαζί μου στo e-mail. Δεν έχετε αντιληφθεί σωστά το τι συνέβη. Όσο για το ευρώ, δεν υπάρχει λάθος. Η άνοδος ήταν διαρκής έως και φέτος που έκανε το 1,6. Σε 3 μήνες, η ισοτιμία υποχώρησε κατά 3000 pips στα επίπεδα τιμών του 2006. Πρόκειται για πρωτοφανή, ιστορική και εν τέλει δραματική πτώση, τελείως εκτός της λογικής της "νομισματικής σταθερότητας" στο όνομα της οποίας τάχα, η ΕΚΤ έλαβε τέτοιες υπερεξουσίες. Περί αυτού πρόκειται.
Κύριε Ζέρο,
Διαφωνώ με την άποψη της "δημιουργικής καταστροφής" με την οποία βαυκαλίζεται ο καπιταλισμός.
Σε γενικότερα πλαίσια, οι παραθέσεις μας εξαρχής βασίζονται στην θεώρηση ότι το sentiment/social mood, είναι η πραγματική αιτία των τάσεων ιστορικά και εναλλάσονται υπό την μορφή της απληστίας και του φόβου, σε εξάψεις και πανικούς. Όπως οι ειδήσεις ακολουθούν τις αγορές, έτσι και οι αγορές ακολουθούν το sentiment. Δείτε την αγορά του 30ετούς ομολόγου των ΗΠΑ, τώρα. Τo sentiment βρίσκεται σε ιστορικά υψηλά (δείκτης DSI). Μια μεγάλη διόρθωση θα ακολουθήσει αυτήν την τιμή και οι ειδήσεις έπονται. Αυτό συμβαίνει παντού και συνεχώς.
Ευχαριστώ και καλή χρονιά και από εδώ σε όλους.
Επίκουρε,
Τα προηγούμενα ποστ για την FED ήταν εξαιρετικά. Ωστόσο, δειλά-δειλά... έχω κάποιες αντιρρήσεις για τούτο εδώ.
Η ανεξαρτησία της ΕΚΤ από οποιονδήποτε, ακόμη και από πολιτικούς, βάλλεται λίγο υπερβολικά σε αυτό το ποστ σου. Στην πραγματικότητα... μακάρι να ήταν ΑΥΤΟ το πρόβλημα. Αυτό είναι ΛΥΣΗ! - Το αντίθετο μάλλον είναι το πρόβλημα, δηλαδή η διαπλοκή με ιδιωτικά συμφέροντα καιμε ιδιωτικές τράπεζες. Εδώ έγκειται και η ειδοποιός διαφορά από τα χάλια της FED, που εξυπηρετεί ιδιωτικά συμφέροντα κυρίως, ανήκοντας σε ιδιώτες.
Η ΕΚΤ μπορεί να επηρεάστηκε από την FED, μπορεί στην τελική να έκανε παρόμοια λάθη, αλλά στη βασική της ιδέα και θεσμική ίδρυση, δεν είναι λάθος. Ακόμη κι αν είχαμε... σοσιαλισμό, το ίδιο θα ίσχυε: Θα έπρεπε να ΕΝΩΘΟΥΝ οι εθνικές τράπεζες σε μία, πιο ισχυρή από όλες μαζί. Το θέμα είναι όμως
1) Σε ΠΟΙΟΝ ανήκει αυτή η συλλογική τράπεζα των εθνών - τελικά?
2) Με ποιον ΔΙΑΠΛΕΚΕΤΑΙ και από ποιούς ΕΠΗΡΕΑΖΕΤΑΙ ή ΕΛΕΓΧΕΤΑΙ?
Αλλιώς, η βασική ιδέα της ΕΚΤ ήταν σωστή. Μακάρι να ήταν κάτι αντίστοιχο και η FED - από την αρχή!
I hope I'm making sense (not nonsense).
omadeon,
Σε ευχαριστώ για το σχόλιο σου.
Εξαρχής έχω εκφράσει την εναντίωση μου στο να κυκλοφορούν το χρήμα ιδιώτες. Να είναι οι ταμίες του κράτους. Να δανείζουν τους κρατικούς οργανισμούς και να τους χρεώνουν. Να χειραγωγούν τις αγορές.
Οι μεγαλύτεροι παίκτες και συνάμα οι μεγαλύτεροι νταβατζήδες στο παγκόσμιο σύστημα είναι μια ολιγαρχία.
Δεν είναι ανεκτό.
Δεν είναι ανεκτό σε μια δημοκρατία, να κυβερνούν μέσω του χρήματος οι λίγοι.
Η πολιτική σαπίλα επουδενί δεν δικαιολογεί τέτοια χειραγώγηση.
Τίποτα από αυτά δεν λύνει η ΕΚΤ, η οποία έχει έναν μανδύα τάχα "Ευρωπαϊκής διάστασης".
Απολύτως τίποτα.
Απλά καμουφλάρει καλύτερα τα πραγματικά κίνητρα και συμφέροντα.
Τα οποία εισπράτουν εκατοντάδες δις Ευρώ ετησίως σε τοκοχρεωλύσια από τα κράτη και ποδηγετούν τις πολιτικές της Φραγκφούρτης.
Το ότι η FED ανήκει και τύποις σε ιδιώτες, ελάχιστη σημασία έχει, αφού είναι μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα, όπως κάθε Κεντρική τράπεζα. Τα χρήματα ΑΛΛΙΩΣ βγαίνουν.
Η FED, απλά συστήθηκε το 1913 και τότε ΕΠΡΕΠΕ να ανήκει σε ιδιώτες.
Οι δικοί μας, ως νεοσύστατοι, το δούλεψαν αλλιώς. Η διαπλοκή των Κεντρικών Τραπεζών με τα ιδιωτικά συμφέροντα των Εμπορικών Τραπεζών είναι ασύλληπτη για τον κοινό νου.
Όλους αυτούς τους ελέγχουν ως επιδιαιτητές, η Παγκόσμια Τράπεζα, το ΔΝΤ, η ΒIS κλπ.
Επίσης, όταν σε θεσμικά κείμενα τέτοιου βεληνεκούς, βλέπει ένα σχετικά έμπειρο μάτι τέτοια παραστρατήματα σαν και αυτά της που περιγράφονται στην παράθεση, αντίο ζωή φίλε μου.
Τέλος, δεν είναι μέσα στα διλλήματα μου, ο σοσιαλισμός, ο καπιταλισμός, η αναρχία ή κάτι άλλο, ως υποτιθέμενη ιδεολογία.
Απαιτώ όμως ως πολίτης να τελειώσει αυτό το σύστημα. Και επειδή θα τελειώσει μέσα στις φλόγες που το ίδιο άναψε, απλά "μαζεύουμε ξύλα για τις φωτιές κοινωνικής ανυπακοής που έρχονται" όπως έλεγε και ο Χρίστος Χαραλαμπόπουλος.
Η Ιταλική τράπεζα Intesa Sanpaolo SpA ανακοίνωσε ότι θα προωθήσει τιτλοποίηση ενυπόθηκων στεγαστικών δανείων αξίας 13,05 δισ. ευρώ στο πλαίσιο προγράμματος που έχει ως στόχο την αύξηση των παγίων της που είναι επιλέξιμα για τις πράξεις των κεντρικών τραπεζών. Η μεγαλύτερη σε κεφαλαιοποίηση τράπεζα της Ιταλίας αναφέρει πως οι τίτλοι εκδόθηκαν σε τιμή ίση με το 100% της ονομαστικής αξίας τους με κυμαινόμενο επιτόκιο συνδεδεμένο με το Euribor 6 μηνών. Το επιχειρηματικό πλάνο της τράπεζας αναμένεται να ανακοινωθεί στα μέσα του 2009.
http://www.naftemporiki.gr/news/static/09/01/05/1612780.htm
Καλά μετά την Lehman που πτώχευσε και οι Ιταλοί την ίδια παπαριά !!
Ρε δε πάνε να κλείσουν Ολες οι Τράπεζες ,να μείνουν και τα σπίτια του κοσμάκη !!
http://axinosp.blogspot.com/2009/01/intesa-sanpaolo.html
Οι Αμερικανοί πρέπει να προετοιμαστούν για μια μαζική κατάρρευση του δολαρίου ,όταν οι επενδυτές από όλο τον πλανήτη απορρίπτουν τα αμερικάνικα αξιόγραφα ένας πρώην σχεδιαστής πολιτικής της Τράπεζας της Αγγλίας έχει προειδοποιήσει
http://axinosp.blogspot.com/2009/01/willem-buiter.html
Είμαι ένας από αυτούς που σου ζήτησαν να γράψεις κάποια πράγματα για την ευρωπαϊκή πραγματικότητα. Το διάβασα εντελώς διαγώνια γιατί είμαι στη δουλειά. Μόλις βρω χρόνο θα το διαβάσω διεξοδικά, μαζί με τα links που έχεις μήπως και πιάσω περισσότερα.
Σε ευχαριστώ πολύ για το συγκεκριμένο άρθρο και γενικότερα για όλη την προσπάθεια που κάνεις. Είσαι από τις πιο χρήσιμες φωνές (αν όχι η πιο χρήσιμη) που διάβασα τον τελευταίο καιρό.
Να σε ρωτήσω και κάτι ακόμα. Οι γνώσεις αυτές που έχεις είναι λόγω εξειδίκευσης σε κάποιο τομέα των οικονομικών; Ή/και ενασχόλησής σου με την αγορά; Η ερώτησή μου είναι πολύ lame, αλλά την κάνω γιατί παρατήρησα το εξής: Αρκετοί γνωστοί μου έχουν σπουδάσει οικονομικά. Ρωτώντας τους λοιπόν να μου εξηγήσουν κάποια πράγματα για το πώς δουλεύει το monetary system, δεν μου είπαν και πολλά πράγματα. Ουσιαστικά δεν μου είπαν τίποτα. Όταν τους έδειξα (με το ζόρι) το γνωστό video "Money as Debt" δεν φάνηκε να ανησυχούν. Σαν να ήταν γνωστά αυτά που έβλεπαν ή σαν να αφορούσαν κάποιο άλλο πλανήτη. Εμένα όμως κάτι άλλαξε μέσα μου. Το video αυτό μου έδωσε κάποιες πληροφορίες που δεν μπορώ να τις χωνέψω. Ξαναγυρίζονταν στο ερώτημά μου. Οι γνώσεις που έχεις προέρχονται από απλές σπουδές οικονομικών; Ή μιλάμε για εξειδίκευση σε τομείς με τους οποίους δεν ασχολείται πολύς κόσμος;
Και πάλι ευχαριστώ για τις πληροφορίες σου. Συνέχισε την καλή σου προσπάθεια, έχοντας στο μυαλό σου ότι υπάρχει πολύς κόσμος που σε διαβάζει, χωρίς γνώσεις οικονομικών.
-elmer
Δημοσίευση σχολίου